2022 was een bijzonder jaar. Niet saai, hard werken, ook een jaar van rouw. Maar er waren ook mooie verrassingen.
Januari 2022: eindelijk beschermd
Was 2021 nog het jaar dat de vaccinaties tegen COVID bij mij níet werkten, in januari hoorde ik dat de hervaccinatie wél voor voldoende bescherming tegen het corona-virus hadden gezorgd. Er is nog meer geprikt in 2022, maar daarover later.
Februari: weer naar Cambodja?
Mede dankzij maatregelen die enkel een dictatuur kan invoeren (mogen de anti-vaxxers van hier wel eens aan den lijve ondervinden daar), was het ergste leed in Cambodja eerder geleden dan in omringende landen. Een prestatie van formaat. De grens ging weer open, maar het grootste obstakel: dat was ik zelf.
Maart: Hello Gorgeous & Lola in Berlijn
Maar eerst Hello Gorgeous: mijn verhaal over mijn huisarts, Ron Castelijns, één van de hiv-pioniers van Rotterdam werd gepubliceerd. Zijn verhaal moest verteld en bewaard worden. Want we mogen niet vergeten onder welke omstandigheden mensen met hiv en aids in de jaren tachtig leefden en de strijd die gestreden moest worden.
Ook in maart: we vertrokken voor het eerst met poes Lola met de auto naar Berlijn. Dan is het wel handig dat je de juiste spray op het juiste moment gebruikt om de poes kalm te houden. Maar ze deed het eigenlijk fantastisch. En in Berlijn ging ik naar een kapper met Rotterdamse connectie.
April: Ridder in de Orde van Oranje-Nassau
April bracht een bijzondere verrassing: burgemeester Aboutaleb van Rotterdam speldde me de versierselen op: het had Zijne Majesteit behaagd. Enfin, bekijk de video en beluister de mooie woorden die de burgemeester sprak.
Mei: Huub Beckers onverwachts overleden
Dat was schrikken: om via berichten uit Thailand op Facebook te moeten vernemen dat de lieve Huub Beckers bij een verkeersongeval om het leven was gekomen. Huub zette het werk van Jan Straatman voort dat bij AidsCare was begonnen.
Juni: Tineke Teunen; de bloemetjes & de bijtjes
In juli verscheen het tweede verhaal van mijn hand over een Rotterdamse icoon in Hello Gorgeous: Tineke Teunen. Stoere prachtvrouw die niet alleen haar sporen verdiende in de (lesbische) vrouwenbeweging, maar zeker ook in haar werk voor mensen met hiv.
In 2022 was er ook weer het nodige te doen rond het groen in onze buurt. Een kleine selectie van juni: Gemeente & Geldwolven (over het groen dat er niet kwam). En over het oeverloze gemaai door overijverige gemeente-ambtenaren van de groenvoorziening: Doei bloemetjes en bijtjes.
Het was druk in juni, of ook weer niet, want Rotterdam Pride maakte er weer een rommeltje van. En: kent u Jos Brink nog (de snack)?.
Juli: AIN terug van nooit weggeweest; kraakcicade
De zomer was heet, en om een andere reden waanden we ons in tropische sferen: er was een kraakcicade neergestreken in een plataan in onze buurt. Lees en luister.
Minder prettig was dat bij een controle er weer hooggradige AIN-plekjes waren gevonden – en meteen behandeld. En in oktober wederom. Het hoort erbij, maar wennen doet het niet. Je hobbelt van de ene specialist naar de andere.
Augustus: blikje energiedrank bij de tandarts
Een ZKV-tje over een gebeurtenis die me bijbleef. Een jongeman in de wachtkamer van de tandarts slurpt een blikje energiedrank leeg en neemt het mee de behandelkamer in. Meer ZKV’s lees je hier.
September: gezinsuitbreiding
Ik zou een boek kunnen schrijven over zaken die menig ouder al veel langer ervaart dan ik in de afgelopen maanden. Het was vanzelfsprekend dat we het deden, maar niet vanzelfsprekend dat het goed zou gaan op die 97 vierkante meter. Drie verstandskiezen en een zwaar fietsongeluk verder kan ik zeggen dat het goed gaat. En toen kwam ook nog katertje Barrie in ons leven.
Ook in september: de monkeypoxvaccinatie die maar niet op gang kwam, lees: MPX & spoken uit het verleden.
Oktober: een drukkende maand
26 oktober was het een jaar geleden dat mijn liefste zus overleed. Het hele jaar 2022 drukte dat een behoorlijke stempel op ons leven. Ik schreef er begin van het jaar weinig over, te privé, te pijnlijk. Zeker oktober was drukkend.
November: bijkomen in Berlijn
November was druk: werk voor de stichting, wat medische zaken. Maar eerst bijkomen in Berlijn. Dat waren veel blogs (onderaan dit blog een overzicht). En een dag na terugkomst weer de opgebouwde energie aanspreken: neef kreeg een fietsongeluk met ernstige complicaties.
December: prachtige kerstavond
En zo zaten we sinds tijden in harmonie op kerstavond samen aan de keukentafel: manlief, moeder, zwager en de kinderen. En na het hoofdgerecht was er plots het nagekomen verjaardagscadeautje van de kinderen: een kaartspel met op elke kaart een foto van familieleden. In verschillende samenstellingen. En zo had ik daar plots mijn zus in mijn handen. En daar waren de tranen. Dit zag ik niet aankomen: zo’n mooi persoonlijk cadeau.
De kaarten gingen van hand tot hand en zo haalden we herinneringen op. En ik was niet de enige die het niet droog hield. Elke week schud ik de kaarten en dan staat er een andere foto op de herinneringstafel. Hierboven zie je mijn zwager en ik met de kinderen op onze schouders. Naast mijn zus. En rechts mijn tante Marijke, die in december na een kort ziekbed overleed. En de mini-Boeddha die ik van Lei kreeg op Wereld Aids Dag.
Op naar 2023
Ik wens alle lezers een vredig jaar in goede gezondheid, iets minder turbulent dan 2022.
2022AboutalebAidsCareBerlijnBerlincoronacovidhivJaaroverzichtlintjesregenpoezenRiddervaccineren
Reageren?