Schrijft over LHBT/hiv/Cambodja/poes Lola & andere zaken
Heel af en toe krijg ik nog een bericht van een Brabander over één van de zaken die ik volgde als woordvoerder milieu in Provinciale Staten. Reiling Sterksel was de meest spraakmakende. Op 1 april 2015 leek er goed nieuws: de bedrijfsopvolger beloofde beterschap. Vandaag hoorde ik dat de volgende opvolger in de cel zit wegens vergaande milieudelicten.
Een transman leidt in Cambodja Lotus Sports Club, een voetbalteam van lesbische & heteromeiden én transjongens. Een film over dit bijzondere sportteam is in de maak.
Vegetarische kip in Chinees Restaurant ‘De Oude Plek’ zorgt voor consternatie.
Terwijl in Cambodja de soap tussen dictator en oppositieleider een nieuwe wending neemt met eet-samen-noedels-dag, zitten wij van Untenu niet stil. En er is meer nieuws uit the Kingdom of Wonder.
Gisteren hebben we afscheid genomen van mijn vader. De afgelopen weken stonden in het teken van nog meer lijden en uiteindelijk verlossing. En voor ons het regelen van de uitvaart. Wat overheerst is dankbaarheid en opluchting.
Vandaag is het AIDS Candlelight Memorial Day, we staan stil bij de geliefden die ons ontvielen aan de gevolgen van aids. Ook in Rotterdam: Stichting Untenu en Mara Projecten organiseren voor de derde keer samen deze herdenking in Rotterdam.
Er is er één jarig en dat is Lola! Eén jaar is onze poes en ik zou haar voor geen goud willen missen. Tijd voor een filmpje.
Vorige week vrijdag: uitgestelde AIN-keuring. Dokter E. bleek al even naar een ander ziekenhuis te zijn overgestapt. Nadat hij ruim 12 jaar het intiemste onderzoek bij mij en vele andere homomannen met hiv uitgevoerd had, lag ik vanochtend met de benen wijd boven het hoofd van een vrouwelijke arts, geassisteerd door een co-assisitente. Hoeveel vrouwen verging het niet omgekeerd, dus niet zeuren en uit die broek.
Het is Khmer Nieuwjaar en al weer bijna 9 jaar geleden dat ik voor het eerst naar Zuidoost Azië ging. Ik móest een keer mee naar Thailand volgens mijn man. Vooruit dan, maar dan óók naar Cambodja. Ik had altijd een fascinatie voor dat land gehad. En als we toch in de buurt zijn, waarom dan niet ook naar Vietnam? En zo geschiedde. De gevolgen zijn bekend.
Terwijl de zon schijnt, de tulpen bloeien en Lola weer wandelde in Het Park, overpeins ik hoe het verder gaat in Cambodja. Het reisadvies is aangescherpt, Untenu’s projecten lopen – wat zeg ik – hollen vooruit. Zie daar mijn zorgen.
Woont in de mooiste stad van Nederland: Rotterdam; is regelmatig in Cambodja voor Stichting Untenu.
Schrijft over LHBT/hiv/Cambodja/poes Lola en andere zaken.
