Wereld Aids Dag 2022 was weer een ouderwets gevulde: ’s Ochtends hield ik bij Humanitas een voordracht over stigma en ’s avonds de PubQuiz van de stichting. Én de Brabantse Potcast kwam online.
Bij de Brabantse PotCast
De opname lag al klaar, maar de dames achter de Brabantse PotCast – Jolanda van Gool en Anja van Hout – besloten de uitzending op 1 december online te gooien. Dank jullie wel voor jullie aandacht voor AidsCare!
Wereld Aids Dag 2022
Kennisatelier leven met hiv
In het kader van Wereld Aids Dag heeft een reeks organisaties (Humanitas, Mara, IDEM, Maasstad Ziekenhuis en de GGD) een kennisatelier georganiseerd over leven met hiv & stigma. Een dag eerder werd ik gevraagd iemand te vervangen voor wat ik dacht een vraaggesprek te zijn. Toen ik om 09.15 uur bij Humanitas arriveerde hoorde ik dat ik 10 minuten kreeg om mijn verhaal te houden.
Er komt nog een uitgebreid verslag van, maar aangezien ik het verhaal al vaker verteld heb, lukte het vrij aardig. Mijn insteek dit keer was wel anders: ik kon natuurlijk de nadruk leggen op alles wat ik door hiv nog meer ben gaan mankeren. Maar telkens als ik daar lang bij stil sta word ik er zelf ene beetje naar van.
Ik kon ook die slechte oude tijd weer oprakelen. Maar laat dat nu net – samen met alle kwalen die een oude rot in het hiv-vak als ik mankeer – de reden zijn waardoor veel mensen nu nog doodsangsten uitstaan als ze horen dat ze hiv-positief zijn.
Ik besloot het over een andere boeg te gooien en slechts kort aan te stippen wat me in de loop der jaren is overkomen. Maar ik heb vooral benadrukt dat als je het in je hoofd goed houdt, een mens veerkrachtig is en positief-positief verder kan leven. Ten slotte kunnen we tegenwoordig 80 jaar oud worden met die pillen. Wat zeg ik? Pil, want die ene dagelijkse pil is een paradijs vergeleken met die batterij die ik in 22 jaar geleden slikte.
Zelfstigma
En stigma? Ook daar heb ik wel wat ervaring mee, maar sinds ik open ben over mijn hiv-status merk ik er weinig van. Eenmens vreest vooral het lijden wat hij vreest. Het is het onbekende diepe waar je in springt. En die blijkt meestal mee te vallen.
Enfin, het was een mooie ochtend, nieuwe mensen ontmoet, nieuwe perspectieven gehoord (voor mij is het wat makkelijker dan pak em beet iemand op Aruba om uit de hiv-kast te komen). En na afloop veel vragen kunnen beantwoorden.
AidsCare bij Bonaparte
Wereld Aids Dag was ook de dag waarop Untenu de nieuwe naam bekend maakte tijdens een PubQuiz in gay/drag/nachtcafé Bonaparte in Rotterdam.
We zijn veel dank verschuldigd aan Tio Lelieveld, Richard Opsteegh, Roxy Bonaparte en de hele Bonaparte-crew voor een onvergetelijke avond en een mooie lancering van AidsCare. Heel fijn om te horen dat Bonaparte dit wil herhalen volgend jaar. Fijn om veel Bosschenaren in het Rotterdamse te zien. Van Lei Lenaerts kreeg ik een bijzonder cadeau: een miniatuur-Boeddha van Jan Straatman. Op deze manier bijzondere dag was hij er ook een beetje bij.
Een verslag volgt snel op de website van AidsCare.
