De wachtkamer van de tandarts zit vol. Tegenover me zit een jongeman. In de ene hand zijn smartphone, in de andere een blikje energiedrank.

Zo’n blikje waarvan de inhoud je vleugels geeft. Een overdosis cafeïne én suiker. Ik vind ze zo vaak in de berm dat het niet eens had opgemerkt. Totdat hij binnengeroepen werd,

Zag ik het goed? En of.

Plots viel het blikje in zijn rechterhand me op. Hij stond op, al drinkend liep hij de behandelkamer in. Ik zag nog net hoe hij het daar in de afvalbak deponeerde.

Niet veel later was ik aan de beurt, bij dezelfde tandarts. Ik vroeg haar wat ze er van vond.

Tja… de jeugd hè… Ik heb hem wel de les gelezen.

Deze jongen was nog ontvankelijk voor het lesje mondhygiëne. Soms komen ze al snoepend en etend de behandelkamer binnen. En dan snappen ze niet dat dit niet zo fijn is. Aldus mijn tandarts.

Gelukkig voor haar geneer ik me als ze ook maar iets aan etensresten tegenkomt tijdens het onderzoek. Maar dat geldt kennelijk niet voor iedereen.

Alle korte verhalen van dit blog op een rij -> ZKV.