Mijn liefste zus

Op 26 oktober overleed mijn liefste zus, Jolanda.

Mijn liefste zus,

Mijn hele leven lang heb ik alleen maar liefde van je gekregen.
Onvoorwaardelijke liefde.

Vertrouwen.
Wijze raad.
Ben je een deel van me geweest.

Ik mis je zo.

Je levenswijsheden, je levenshouding koester ik.
Ik kom er een heel eind mee voor de rest van mijn leven.

Maar je warme liefde, die ga ik zo missen.

Onze bijna dagelijkse gesprekken.
Onze onbedaarlijke lachbuien.
De vreemde humor die bijna niemand snapte.

Je hele leven heb je liefde, warmte, aandacht, wijsheid, humor gezaaid.
En nu oogsten we wat jij gezaaid hebt:

Een lieve zwager, Il-Kwon, die zó veel van je hield, alles voor je deed.

Twee fantastische kinderen.

Dankzij jouw strijdlust heb je ze alle twee volwassen zien worden.
En hoe.
Jullie opvoeding, het meenemen in het proces. 

De openheid, de liefde, dat maakt hen tot wie ze nu zijn.

En Cees en ik mochten in dat geluk delen.
Het mooiste tastbare cadeau dat je ons nalaat.

Wat je zaait, dat oogst je. 

Je liet me beloven er voor ze te zijn – ook al was dat voor mij een volkomen vanzelfsprekendheid.

Zoals we er ook voor Il-Kwon zijn.

Het leven bood je bepaald niet alleen rozengeur en maneschijn.
Er is van alles gepasseerd: ziekte, spanningen.

Maar daaruit trek ik nu zoveel wijze lessen:
Laat je leven niet bepalen door negativiteit.
Verwacht niet het onmogelijke van iedereen, dat scheelt teleurstellingen.

En geniet!

Natuurlijk beperkt een ziek lijf. Maar je kunt nog zoveel wél.

Daarom zijn er ook zoveel mooie herinneringen. 
Heel veel van die herinneringen komen vandaag voorbij. 
In beeld en door muziek.

En velen zullen het niet droog houden als we onze knappe dochter, zus, vrouw, moeder, vriendin, tante, nicht zien in haar gloriejaren, met korte haren, kaal of met een mooie bos haar.

Vandaag hebben we verdriet om Jolanda.
Omdat ze niet meer op aarde is.

Maar laten we ons vooral de lieve, wijze, sterke, mooie vrouw herinneren die Jolanda was.

Mijn liefste zus,

Je bent er nog, ergens.
Dat was voor jou een zekerheid.
En daar trek ik me aan op.

Uitgesproken op 1 november 2021.

In MemoriamJolandaJolanda van Zeeland