Op 26 oktober overleed mijn liefste zus, Jolanda.
Mijn liefste zus,
Mijn hele leven lang heb ik alleen maar liefde van je gekregen.
Onvoorwaardelijke liefde.
Vertrouwen.
Wijze raad.
Ben je een deel van me geweest.
Ik mis je zo.
Je levenswijsheden, je levenshouding koester ik.
Ik kom er een heel eind mee voor de rest van mijn leven.
Maar je warme liefde, die ga ik zo missen.
Onze bijna dagelijkse gesprekken.
Onze onbedaarlijke lachbuien.
De vreemde humor die bijna niemand snapte.
Je hele leven heb je liefde, warmte, aandacht, wijsheid, humor gezaaid.
En nu oogsten we wat jij gezaaid hebt:
Een lieve zwager, Il-Kwon, die zó veel van je hield, alles voor je deed.
Twee fantastische kinderen.
Dankzij jouw strijdlust heb je ze alle twee volwassen zien worden.
En hoe.
Jullie opvoeding, het meenemen in het proces.
De openheid, de liefde, dat maakt hen tot wie ze nu zijn.
En Cees en ik mochten in dat geluk delen.
Het mooiste tastbare cadeau dat je ons nalaat.
Wat je zaait, dat oogst je.
Je liet me beloven er voor ze te zijn – ook al was dat voor mij een volkomen vanzelfsprekendheid.
Zoals we er ook voor Il-Kwon zijn.
Het leven bood je bepaald niet alleen rozengeur en maneschijn.
Er is van alles gepasseerd: ziekte, spanningen.
Maar daaruit trek ik nu zoveel wijze lessen:
Laat je leven niet bepalen door negativiteit.
Verwacht niet het onmogelijke van iedereen, dat scheelt teleurstellingen.
En geniet!
Natuurlijk beperkt een ziek lijf. Maar je kunt nog zoveel wél.
Daarom zijn er ook zoveel mooie herinneringen.
Heel veel van die herinneringen komen vandaag voorbij.
In beeld en door muziek.
En velen zullen het niet droog houden als we onze knappe dochter, zus, vrouw, moeder, vriendin, tante, nicht zien in haar gloriejaren, met korte haren, kaal of met een mooie bos haar.
Vandaag hebben we verdriet om Jolanda.
Omdat ze niet meer op aarde is.
Maar laten we ons vooral de lieve, wijze, sterke, mooie vrouw herinneren die Jolanda was.
Mijn liefste zus,
Je bent er nog, ergens.
Dat was voor jou een zekerheid.
En daar trek ik me aan op.
Uitgesproken op 1 november 2021.
In MemoriamJolandaJolanda van Zeeland
Maurice Ackermans
1 november 2021Wat een indrukwekkend mooi In Memoriam!
Wat een liefdevol getuigenis Ron!
Sander Putmans
2 november 2021Prachtige tekst en recht uit het hart. Ik denk dat je haar ‘liefste broer’ was en altijd zult blijven.
Ton de Coster
2 november 2021Prachtige woorden, Ron, ontroerend mooi. En met heilzame conclusies.
Ook ik heb verdriet om haar overlijden.
Rianne
2 november 2021In 1 zin: prachtig verwoord, voor en over een prachtige vrouw.
Peter Bos
1 maart 2022Beste allemaal, beste Ron,
Heel vervelend om dit te vernemen, ik heb dit nu pas gehoord, op de 1ste dag van maart 2022 …
Lieve Jolan, het was een voorrecht je gekend te mogen hebben, ik heb nog hele goede herinneringen aan je, en zal deze voor altijd koesteren, de wereld heeft weer eens een kanjer verloren, want dat was je ! Dank voor alles…
Wij op aarde weten niet of er nog een leven is na vertrek alhier, maar als dit wel zo is, zal je ongetwijfeld ook mijn mooie lieve stoere zus Marlies daar ontmoeten, zij was vergelijkbaar sterk en wijs, en net als jij een in en in goed mens, ook haar mis ik voor de rest van mijn leven iedere dag, heb het goed samen !
Groet, Peter, je oud collega van Humanitas