Met een bebloede pleister op de borst (kleine ingreep door de huisarts) toog ik vanmiddag naar het Erasmus MC voor de uitslagen en een goed gesprek over TAF, TDF, botten en hiv.
Lees hier het alle blogs over dit onderwerp in het dossier Hiv & osteoporose en -necrose.
Kleine ingreep & BRCA2
Ik laat niet graag in me snijden, maar het bultje zat me in de weg en op een plek waar we in mijn familie geen bultjes willen hebben. En ook al bleek het ook een onschuldige verstopte talgklier die de knobbel veroorzaakte: weg ermee. En zo lag ik op mijn verjaardag op de snijtafel bij de huisarts.
De verdoving deed meer zeer dan het snijden, want daar voelde ik niets van. Ook van het hechten niet. Al blijft het een aparte ervaring dat je de dokter bij tijd en wijlen met kracht bezig ziet in je eigen lijf zonder iets te voelen.
Enfin, het ding was eruit, over een week mogen de hechtingen er ook uit en dan zie ik weer een knobbelloze borst in de spiegel.
Sinds het BRCA2-gen – dat in onze familie al flink heeft huisgehouden – ook is gerelateerd aan prostaatkanker (hier een link naar een recent onderzoek), heb ik besloten om toch ook de genbepaling te laten doen.
Voor borstkanker was het weliswaar hogere risico bij mannen nog altijd erg laag, maar bij prostaatkanker is dat een hoog risico. En nogmaals: we hebben al genoeg ellende meegemaakt op dit vlak, dus we kunnen niet voorzichtig genoeg zijn. Dit was één van de punten op mijn waslijstje voor de hiv-internist vanmiddag. De aanmelding hiervoor is de deur uit.
Hiv-controle over TDF & botten
Vandaag hoopte ik alvast een begin van wat antwoorden te krijgen op vragen die ik had naar aanleiding van de tip over TAF & TDF in sommige hiv-remmers, zie eerder blog hierover.
Om maar met de deur in huis te vallen: alle uitslagen waren in orde:
- CD4 was goed (630)
- Geen afwijking aan nier (zie verder over rechterarm)
- Meer dan voldoende vitamine B12
- Cholesterol was prima
Kortom, de medicijnen werken nog goed en mijn overwegend plantaardig dieet heeft geen negatieve gevolgen. En aangezien de nierfunctie in orde bleek, vallen de armklachten daar niet aan te koppelen. En dus mag de orthopeed het overnemen. Daar moet ik toch al naar toe voor een stand van zaken van de heupen (de necrose).
En als alles een beetje goed verloopt kan de orthopeed er ook de uitslag van de dexa-scan bih betrekken, zodat we weten of de Eviplera en daarvoor de Viread de osteoporose hebben verergerd (beide hiv-remmers bevatten TDF – zie nogmaals het vorige blog).
Nieuwe hiv-remmer: Odefsey
Of Eviplera 2.0 zoals het ook wel wordt genoemd. Odefsey bevat dezelfde werkzame stoffen als Eviplera maar dan met TAF in plaats van TDF.
Toen de hiv-verpleegkundige de voorbeeld-pillendoos opende schrok ik even, want er lagen een paar exemplaren waar je u tegen zegt. Maar er lag ook een kleintje en dat bleek de Odefsey. Wat een geluk weer.
Wat er voor wonderbaarlijks is gebeurd bij het faxen van het spoedrecept twee weken geleden weet ik niet. Kennelijk had ik achteloos de doosjes (veronderstelde Eviplera) in de kast gezet. Want toen ik ze wilde pakken om terug te brengen zag ik 3 doosjes Odefsey staan. Hoe het ook zij, het is een onverwachte meevaller.
Op naar de scan(s) en de orthopeed voor de volgende ronde. En de gen-test niet te vergeten.
Wordt vervolgd.
nabrander 1 – verkeerde medicatie
De apotheek heeft bij vergissing en geheel toevallig de verkeerde medicijnen meegegeven. Eviplera was voorgeschreven, Odefsey meegegeven. Bizar toeval dat ik anderhalve week later Odefsey kreeg voorgeschreven. Dus ik hou ze maar.
nabrander 2 – dexa-scan
Of ik vandaag (een dag na het hiv-consult) om 15.30 uur in het ziekenhuis kon zijn voor de dexa-scan? Er was een afspraak vervallen. “Geen enkel probleem mevrouw.” Of ik met het openbaar vervoer kwam? “Met de benenwagen , ik hoef alleen maar over te steken”. Die dexa-scan hebben we in ieder geval al achter de rug.
Lees hier het alle blogs over dit onderwerp in het dossier Hiv & osteoporose en -necrose.
