Toen ik begin februari naar Azië vertrok waren mensen bang voor het corona-virus. Inmiddels moet ik banger zijn om naar Nederland terug te keren. Blij dat het wel lijkt te lukken. Inmiddels de eerste vlucht achter de rug.
Continue aanpassen door corona
Ik volg het nieuws uit Nederland, dus ik heb een beetje een idee van wat me te wachten staat. Maar ik zal het moeten ervaren. Hoe anders was het toen ik vertrok. Corona was een ver van mijn bed-show. Inmiddels zijn Hong Kong, Singapore en Taiwan voorbeelden van landen die het virus onder controle weten te houden.
In Cambodja was het aanpassen geblazen: werkbezoeken werden afgezegd; de vrijwilligerstraining verplaatst naar een andere stad; het uitstapje naar Saigon om mijn nichtje te bezoeken ging niet door.
En inmiddels is hier in een week tijd het aantal (geregistreerde) corona-infecties verviervoudigd met plots ook een aantal Cambodjanen die het virus opgelopen hebben.
In eerste instantie brachten de toeristen – waarvan er al niet veel meer waren – het virus naar Cambodja. Maar een groep Cham die op een conferentie was in Maleisië, keerde ziek terug naar Cambodja.
Het eerste bordje met ‘buitenlanders mogen niet naar binnen’ verscheen al snel op de deur van een kapsalon in Phnom Penh. En nu zie ik op de sociale media dat met nadruk genoemd wordt dat ‘Islam Cambodians’ besmet zijn. Alsof een virus discrimineert. Maar daar weten mensen met hiv alles van.
Een zondebok leidt immers fijn af van de grote problemen: bijvoorbeeld een gezondheidszorg die bij lange na niet is toegerust om de eigen bevolking in normale tijden van zorg te voorzien.
Ik moet zo aan boord van de eerste vlucht van Phnom Penh naar Bangkok. Het boeken van mijn tickets is gelukt, (update: geland in Bangkok), nu nog in het vliegtuig naar Nederland komen.
Veel schrijfwerk in te halen
Er liggen nog aardig wat verhalen op de plank, maar de laatste dagen stonden voornamelijk in het teken van mijn nichtje op tijd terug naar huis zien te krijgen en daarna mijn eigen corona-vlucht te regelen.
Mijn gedachten zijn bij iedereen die zich zorgen maakt voor de eigen gezondheid en die van naasten in deze angstige tijden. Niet iedereen zal het redden, maar Nederland is rijk. Ik maak me ook ontzettend veel zorgen om de arme Cambodjanen. Nu al zijn er 80% minder toeristen, de intrekking van EBA komt er aan. Cambodja kan zware tijden te verwachten.
Reageren?