Vandaag een ‘bergdag’ in Berlijn. Niet letterlijk. Maar de ochtend begon in XBerg en de dag eindigde in P-Berg. Als u begrijpt wat ik bedoel.
En wat doet Koempul in neonletters nu boven dit blog? Dat verderop, eerst XBerg. Af en toe kan ik nogal dozig zijn, soms breekt het licht pas laat door. Iedereen had het maar over XBerg. Tot ik vanochtend in Kreuzberg een restaurant zag met de naam XBerg. X = kruis = Kreuz.
Berlijn XBerg
Enfin, de stad is zo groot en je kan onmogelijk alle tentjes die Happy Cow aanbeveelt uitproberen. Maar er moet ’s ochtends ontbeten, en niet te vergeten cafeïne getankt worden. Door steeds een andere ontbijtplek te kiezen leer je de stad – of in dit geval Kreuzberg – beter kennen.
Ik las goede recensies over een eko-winkeltje met wat tafels om aan te eten of een bak koffie te drinken met wat lekkers erbij. Ökotussi heet de zaak, vraag me niet wat het betekent, iets met eko, dat durf ik wel te stellen. Hun Facebookpagina vermeldt verder nog: Naturkost, Kaffeekultur & Lebensfreude.
Hoe ze het doen, weet ik niet, maar die Lebensfreude was tot een ware kunst verheven. Overdreven vriendelijkheid kan snel klef worden, maar deze dames, echt… die weten een klant gastvrij te onthalen. En ik merkte dat ze het ook onderling volhielden. Buitenaards aardig bijna.
Volop vegan aanbod, en allemaal biologisch. Voor de Hafer Cappuccino een nadeel, want daar winnen de gangbare merken het echt van de biologische. Wel at ik er de lekkerste croissant tot nu toe. Gelukkig deed mijn eigenste hotspot het wel en zo zat ik tussen de öko groenten een blog te tikken op mijn laptop.
Maskerplicht in Berlijn
FFP2-mond-neusmaskers zijn in Duitsland in het openbaar vervoer nog verplicht. Niet iedereen in Berlijn houdt zich eraan en controle is er nauwelijks. Het werd pas irritant toen een groepje van 8 (ik gok Amerikaanse) jonge tieners ongemaskerd de tram instapte.
Twee ervan met een stepje, en allemaal luidruchtig. Eén van de kinderen had een aansteker gevonden en die moest natuurlijk aan. Midden in de spits in de volle tram: 8 schreeuwende kinderen, twee stepjes die maar moeilijk op hun plaats bleven. En een brandende aansteker. “Je moet em hoger zetten!”, gilde de één. En een ander had een trucje geleerd op Youtube hoe het nog beter vlamde. Toen één van de stepjes weer tegen mijn voet reed, besloot ik maar wat eerder uit te stappen. Naar verluid is er geen tram ontploft in Berlijn.
Naar Prenzauer Berg
Want ik moest nog wat schrijven over het beste Indonesische restaurant van de stad. En dat is Koempul, in P-Berg dus. We hadden er al eens gegeten, maar ik had er niet over geschreven. Dus offerde ik me op en nam de U-Bahn en Metrotram en zat heerlijk in een lege zaak te genieten van gefrituurde tempeh als voorgerecht en een lekkere pittige nasi rames als hoofdgerecht. Op verzoek zonder spiegelei.
Of het niet te pittig voor me was? Nou, ik ben wel van de pittige, dus dat ging goed. Ik vroeg nog in wat voor beslag de tempeh en het maïskoekje waren gebakken en ze wist (vanwege het weggelaten spiegelei) meteen waar ik op doelde: “Alles ist veganfreundlich“. Zonder ei dus. Die bevestiging had ik nodig om een goede recensie voor Happy Cow te schrijven.
Hiermee is mij week energie bijtanken in Berlijn bijna voorbij. Het was weer bijzonder om hier te zijn en om andere stadsdelen beter te leren kennen. Hieronder een overzicht van de verslagen (het lange eerste blog is op verzoek opgeknipt in kortere stukjes.
De blogs van dit Berlijn-bezoek:
– Vegan Woestijn in Berlijn
– Op zoek naar Maria
– Spinaziecake & Pijnstillers
– Neuköln – Du of Sie?
– Queer musical & operette-fetisj
– Berlijn van XBerg tot P-Berg
BerlijnKreuzbergP-BergPrenzlauer BergveganXBerg
Reageren?