Zelfs in Berlijn is er een vegan woestijn. En daar ben ik beland, een weekje weg van alles en iedereen. Even op mezelf.
En wellicht ligt daar ook de oorzaak van de vreemde boeking die ik deed. Een andere wijk, oké, maar laat het dan een keer Kreuzberg zijn. Maar goed, kennelijk zat mijn hoofd even zo vol dat ik een kille kamer om de hoek bij Checkpoint Charlie boekte. Leuk voor toeristen, minder voor veganisten. Nu is er in Berlijn overal wel wat te eten op dat vlak, maar gezellig kan ik het hier niet noemen.
Nare lichtjes
Ik kwam aan tegen een uur of vier, op wat haperingen na verliep de treinreis redelijk, de U-Bahn was ook een makkie en zelfs de kamer kwam ik met de code binnen. Ik sloot de gordijnen en daar waren de permanent brandende lichtjes: blauw licht van het lichtknopje, een oranje knipperende digitale klok van de magnetron en het rode lampje van de televisie. Ik kan daar niet tegen en dus na lang denken vond ik de oplossing: sjaal over de teevee, een mond-neusmasker over de knipperende klok en een kunstwerk van twee kussens tussen aanrecht en het blauwe licht. Dat was gefikst.
De vegan woestijn uit
Na mijn inhaaldutje opende ik de Happy Cow-app en er bleek een sushitent tegenover het gebouw waar ik verbleef. Blij verrast door de aardige dame die me nog heel wat te kiezen bood. Met een bowl (zo heet dat tegenwoordig) witte rijst, flink wat groenten en gyoza verliet ik Shima. En het smaakte me ook nog.
Struikel je in het oosten van de stad over de biosupermarkten, hier zat slechts een kleine Bio Company in de buurt. Ik besloot er toch maar te gaan kijken. ‘Kleene’ sloeg inderdaad op de omvang, het was een mini-uitvoering. En bij elke stap plakte de vloer. Vies.
In de buurt zaten wel wat interessante zaken, maar die gingen pas ver na ontbijt-pillentijd open. En ik zag dat Kreuzberg een half uurtje lopen was, dus wandelde ik de volgende ochtend richting Plan Café, kortweg Plan C. Het voordeel van te voet gaan is dat je de omgeving ziet en verbanden leert kennen die je in de ondergrondse ontbeert. En zo was ik al snel aan de oevers van het Landwehrkanal. Dit is een Berlijnse buurt waar ik me veel meer thuis voel. Plan C had uiteraard Hafercappuccino en daarnaast wat lekkere vegan ontbijtopties. Omdat heel veel etablissementen in Berlijn tegenwoordig laptops niet meer toestaan ben ik na mijn tweede cafeïnestoot ook weer weggegaan bij Zazza.
Weer terug in de woestijn besloot ik nog een halve kilometer te lopen naar Alt Natura voor wat broodjes en een bakje hummus, zodat ik op de kamer kon lunchen.
Eerder blogs over vegan in Berlijn lees je hier & ook hier.
Vette Vegan Hap
Het (voor mij) enige nadeel van alleen reizen is dat je dus alleen moet eten. Ik zoek dan eerder een snelle hap. Ik belandde – wederom te voet – aan de Mehringdamm. De buurt ken ik een beetje, daar is Berlijn’s grootste gay sauna, en er is een bijzondere gay bar (Barbie Bar, waar ik in de jaren negentig van de vorige eeuw eens belandde). Het was de enige regendag, en dus besloot ik de nattigheid maar te omarmen in de sauna. Maar eerst liep ik door de buurt en zag een kapper en ik liep voorbij Marthas Delicious Burgers – die een aantal vegan champignonburgers aanprees. Dat was iets voor na de sauna, Ik stak over en zag dat Gentlemens’ Cut vol zat en liep door. Meteen kwam er iemand naar buiten en zei dat er nu een stoel vrij was. En zo geschiedde.
Bij de toegangspoort naar de binnenplaats waar de Boiler zich bevindt, is ook een theater dat me al jaren intrigeert. En nu adverteerde men met een Operette für zwei schwule Tenöre. Ik moest een drempel over, alleen doe ik dit soort dingen niet zo snel. Maar zondag wel:
Versgekapt en klaargestoomd liep naar Marthas en bestelde een als pittig omschreven vegan burger, Wat pommes en een Fritz Kola erbij. Als je toch fout gaat, dan maar goed fout. Ik moet zeggen: de burger smaakte wonderwel. De friet was beduidend minder. Maar de burger was vooral ook moddervet. Het etiket van het colaflesje liet bijna los. Aanrader? Ik weet het niet. Maar voor een vette vegan hap kon het erger.
Oase in de woestijn: Nullpunkt
Ik besloot nogmaals aan de wandel te gaan richting Kreuzberg, naar Veganz ditmaal. En wederom bevestigd dat dit naast Prenzlauer Berg mijn favoriete wijk is. Het was een aardig eindje tippelen naar de vegan supermarkt (waarvan enkele producten ook bij de Appie te verkrijgen zijn). Maar hierdoor zag ik wel leuke koffietentjes en enkele interessante eetgelegenheden. Iets om te onthouden.
Veganz bevindt zich in een Markthal met veel eettentjes en kramen met etenswaren. Meteen bij de ingang zag ik een vegetarisch eettentje. Het was geen grote super, maar het voordeel is dat je gedachtenloos alles in je kar kunt stoppen, want je ‘mag’ het allemaal hebben. Ik liep terug naar de woestijn en bedacht me dat ik Nullpunkt nog zou proberen. Het was nog best vroeg, maar ik kwam er praktisch langs.
Het vlees is zwak, welnu, ik was behoorlijk afgeleid door de vriendelijke schoonheid achter de toog bij Nullpunkt. Kijken mag natuurlijk, en gelukkig was ook het eten smakelijk. De middagkaart werd net vervangen door de avondkaart. Die was beperkt, maar alle gerechten waren biologisch en vegan. Altijd goed dus. Ik zag aardappeltjes uit de oven en ik hield me in, het werd de gnocchi.
De blogs van dit Berlijn-bezoek:
– Vegan Woestijn in Berlijn
– Op zoek naar Maria
– Spinaziecake & Pijnstillers
– Neuköln – Du of Sie?
– Queer musical & operette-fetisj
– Berlijn van XBerg tot P-Berg
Sander
11 nov 2022Mooi verslag weer. Fijn om met je ‘mee te zijn geweest naar Berlijn’ op deze manier 🙂