Het plan is gepresenteerd en ligt ter inzage: Een dik pak met nota’s met de titel ‘Ontwerp Provinciaal Waterplan Noord-Brabant 2010 – 2015’. Vandaag wordt ik geacht er iets over te zeggen. Het betekende weer overuren maken.
Nou ben ik wel een kei in het vooruitschuiven van leeswerk, vooral als het om ambtelijke stukken gaat. En je zou zeggen dat dit plan er na drie commissievergaderingen aardig in moet zitten, maar mijn voorgevoel werd bewaarheid. Het was nog lastig zoeken om de verschillen te vinden tussen het laatste commissiestuk en het plan zoals dat nu de inspraak is ingegaan.
Dat hebben we voor een gedeelte aan de Gedeputeerde – Onno Hoes in dit geval – te danken. Mede dankzij hem waren twee commissievergaderingen nodig om het plan (proberen) bij te sturen. En twee keer kwam er iets anders uit de hoge hoed. En de derde versie ziet er weer anders uit. Maar gelukkig hebben we de digitale versie en ctrl + f. De zoekfunctie.
En zo denk ik wel een mening te hebben over het plan, als pretendeer ik de wijsheid niet in pacht te hebben. Dit plan (zie onderaan voor de snelkoppelingen naar de pdf-documenten) is voor Statenleden al lastig te snappen, zelfs de Gedeputeerde begreep vragen van Statenleden neit altijd, maar hoe moet ik het aan de mensen thuis uitleggen?
Ik doe nog een korte poging (waarbij vergiffenis voor het Jip- & Janneke-gehalte):
Door de EU zijn normen opgelegd voor de kwaliteit van ons water. In Nederland zijn maar liefst vier bestuurslagen verantwoordelijk voor de uitvoering ervan: Rijk, Provincies, Gemeenten en Waterschappen. Sommige verantwoordelijkheden verschuiven in de nieuwe periode van Provincie naar de Waterschappen.
Zijn de eisen uit Brussel strak geformuelerd? Nee! Ten eerste mag de Provincie elk water indelen in een klasse en aan elke klasse hangt een ecoliogische toestand die in een bepaald jaar bereikt moet worden. Dat biedt twee ontsnappigsroutes. Eén in ecologische toestand en één in de tijd. En van beiden heeft de Provincie, lees GS – of Gedeputeerde Hoes – dankbaar gebruik gemaakt.
Om te beginnen zijn maar heel weinig wateren als ‘natuurlijk water’ geclassificeerd waardoor het lagere Goed Ecologisch Potentieel (GEP) de norm is voor de meeste oppervlaktewateren. Ten tweede wordt grif gebruik gemaakt van de mogelijkheid om de ecologische toestand van het water niet in 2015, maar pas is 2027 te bereiken.
Dat is allemaal tamelijk slappe hap wat mij betreft. Op details ga ik nu niet in, dan wordt het een blog waar je een half uur naar beneden scrolt. Ik verwijs naar eerdere blogs:
Wie geïnteresseerd is in het pakket plannen klikt op onderstaande snelkoppelingen:
Na alle inspraak, zullen Gedeputeerde Staten een finaal stuk ter besluitvorming aan Provinciale Staten (lees parlement) voorleggen. Dat zal eind dit jaar gebeuren.
BrusseldijkenecologieEUGEPGETKRWPWPwaterwaterkwaliteitwaterveiligheid
Reageren?