Donderdag bij de orthopeed, vanwege de pijn die ik had na de vakantie. Ik kreeg geen fijne, wel heldere antwoorden over de necrose in mijn rechterheupkop.
Dit blog is onderddeel van het dossier Hiv & Osteoporose en -necrose.
Kreeg ik tot voor kort verschillende adviezen die grofweg varieerden van ‘ontzie de heup’ tot ‘gewoon doorgaan, je kan er toch niks aan doen’. De pijnaanvallen (meestal na overmatige belasting van mijn heup) volgen elkaar sneller op dan een jaar geleden en zijn heftiger.
Helderheid over opties
Op de röntgenfoto’s is de heupkop nog mooi rond, maar dat zegt niets over de last die je van dat dode stukje bot kunt hebben. De orthopeed beantwoordde al mijn vragen:
Kan ik het ziekteproces vertragen door mijn heup te ontzien? Dat kan niet, het afgestorven bot kan morgen inzakken, het kan over een aantal jaren gebeuren en het hoeft helemaal niet te gebeuren.
Kan ik de pijn voorkomen? Dat kan wel door de heup te ontzien. Dus niet te lang zitten, lopen, niet te zwaar tillen. De pijnklachten passen volledig bij het beeld.
Het was verstandig dat ik niet zelf in de auto was gestapt om te rijden toen de pijn zo erg was. Op een gegeven moment had ik last bij het fietsen, dat kwam waarschijnlijk door een geïrriteerde heupkom. Advies ook hier, even ontzien.
Een nieuwe heupkop (en meteen heupkom) is echt pas aan de orde wanneer de boel inzakt. Ook logisch weet ik nu, want er zijn twee zaken waarom je dat niet nú moet willen. Ten eerste brengt elke heupoperatie het risico op infencties met zich mee. In het gunstigste geval gaat die infectie weg, in het ergste geval ga je eraan dood.
Ten tweede moet je ook na het plaatsen van de prothesen je heup ontzien omdat deze zo min mogelijk moet slijten. Bij elke nieuwe prothese gaat er bevestigingsbot verloren en wordt het risico op breuk groter. En dan belanden we bij het rolstoelscenario dat ik vorige week al hoorde.
Helder, alleen niet om vrolijk van te worden. Maar je kan maar weten waar je aan toe bent. Pijn voorkomen dus, en als het toch zover komt: pijnstillers slikken en de heup ontzien. En dus bedenken wat je allemaal kunt doen/aanpassen in je leven om de belasting te verminderen.
De a-vasculaire necrose kan ook erger worden of bij andere gewrichten de kop opsteken. Mri-scans zijn niet meer nodig. Zelfde verhaal: ontzien en röntgenfoto’s totdat beschadiging zichtbaar wordt, dan pas ingrijpen.
5 promille heeft necrose
Ik was nog benieuwd hoeveel mensen met hiv in Tilburg dezelfde klachten hadden: 5 à 6 van de 1000. Waarom de één het wel krijgt en de meesten niet, is onbekend doordat het zo weinig voorkomt en daardoor nauwelijks is onderzocht.
Eén ding luchtte me wel op: ik ben geen zeurpiet, ik loop niet voor niets de deur plat bij huisarts en ziekenhuis. Dit hoort erbij. Als het weer zo erg is en de pijn gaat niet weg, dan meld ik me weer voor een röntgenfoto en als er dan niets blijkt ingezakt haal ik een beetje opgelucht adem en slik een diclofenac.
Tenzij ik écht iets te klagen heb, laat ik het voor wat betreft de heupberichten voorlopig hierbij.
Toos
6 feb 2011Hoi Ron,
Heftig hoor. Dat ziet er idd niet best uit. Daar mòet je wel veel last van hebben. Petje af dat je, ondanks deze ellende je nog zo inzet op politiek en maatschappelijk terrein.
Top!
liefs
Nico Lippe
6 feb 2011Mooie foto. Ik zie er idd niets aan, maar dat kan dus kloppen. Ik ga me eens in het verschijnsel verdiepen, want mijn vader (85) heeft vorig jaar na een herseninfarct ook met een afgestorven heupkop rondgelopen waarvan op de foto’s in eerste instantie niets te zien was. Tot hij op een gegeven moment zo verzwakt was en hij viel. Toen lag zijn heup er vreemd bij en is hij de volgende dag geopereerd. Toch eens navragen bij de chirurg en de neuroloog.
Dus bedankt voor de tip. En vooral heel veel sterkte, doe rustig aan, en ga vooral zo door met je activiteiten voor de SP.
Karen
6 feb 2011nou ja, jij zeurt helemaal niet. Je deelt mee, en dat is heel wat anders. Een bovendien mag je best eens flink zeuren als je vergaat van de pijn, hoor! Ik vind je een bikkel, echt waar!!