Chinees Nieuwjaar (1)

In Cambodja vieren ze gewoon drie keer per jaar Nieuwjaar. Eén keer bij onze jaarwisseling, daarna is het de beurt aan de Chinezen (de Khmer doen vrolijk mee – en veel mensen zijn van gemengde afkomst hier), en 13 of 14 april nog eens drie dagen Khmer Nieuwjaar (Chaul Chnam Thmey).

Het Chinese Nieuwjaar telt voor zover ik dat even kon zien maar liefst 15 dagen waarop feestelijkheden zijn ingepland. Maar Phnom Penh ligt met de crematieplechtigheden van Norodom Sihanouk nog maar net achter de rug, volgende week slechts een paar dagen gedeeltelijk plat.

Het lukt me in ieder geval nauwelijks om afspraken te maken. Maar niet alles ligt plat want er moet wel gegeten worden natuurlijk. Rijen vol gelakte geroosterde hele varkens hangen op de O’Russey Psah in de kramen. Net als kippen en ander gevogelte.

Rode lampions en ledverlichting in alle kleuren van de regenboog en in alle knippervariaties is ook in ruime mate voorradig in de winkels en er worden ook meer bloemen en offerstukjes verkocht. Bij voorkeur niet in de kleuren die moeder natuur heeft voorzien, maar uiteraard felgekleurd geverfd. Het deed me denken aan de bloemstukken bij mijn oma in Heesch vroeger.

Maar het eerste wat blijkbaar gebeurt is dat er oud papier op straat wordt opgestookt. Het rookt en stoomt normaal gesproken al meer in Aziatische straten – en niet alleen vanwege de vele scooters en auto’s – maar nu heb ik toch maar een mondkapje aangeschaft voor op de fiets. Jammer dat ze alleen papieren exemplaren hadden, want die was na één fietstochtje al doorweekt van het zweet.

Hieronder nog wat foto’s van vanochtend. En nu even rusten, want vanmiddag en vanavond nog een druk sociaal en cultureel programma.