Vrijdag bracht de SP-Statenfractie op uitnodiging van de lokale afdeling op werkbezoek aan Moerdijk. We waren o.a. bij zaadveredelaar Rijk Zwaan en afvalverwerker ATM (naast Chemie Pack).
Moerdijk
Moerdijk is – qua oppervlakte – één van de grootste gemeenten van Noord-Brabant. Veel kleine kernen verspreid over een groot grondgebied, strategisch gelegen aan het Hollands Diep ligt het industrieterrein Moerdijk, waar onder andere Shell opereert. Onlangs werd de gemeente opgeschrikt door de grote brand bij Chemie Pack. Reden te over om op de uitnodiging van de SP Moerdijk in te gaan en met de Statenfractie een werkbezoek af te leggen.
Helaas voor de afdeling moest er wegens tijdgebrek wel een enkel programma-onderdeel geschrapt worden (o.a. een bezoek aan de sluizen bij het Krammer-Volkerak). Maar de bezoeken aan de twee bedrijven waren zo interessant, dat dit voldoende compenseerde.
Zaadveredelaar
Allereerst zijn we ontvangen bij Rijk Zwaan, een bedrijf dat na overnames, fusies en nu weer zelfstandig een belangrijke speler is op de markt van zaadveredeling. Niet alleen in Nederland, maar door eerdere fusies ook in het Midden-Oosten en Azië. Dit bedrijf valt denk ik wel onder de bio-based economy, een bedrijfstak die door de provincie wordt gestimuleerd in West-Brabant.
We hadden een openhartig gesprek met het hoofd veredeling (ik hoop dat ik dat goed heb onthouden). We vroegen behoorlijk door, ook over genetisch gemodificeerde gewassen. Men was nuchter en eerlijk in de antwoorden: als er geen maatschappelijk draagvlak is dan zijn de investeringen voor niets geweest. Jammer dan, maar bedrijfsrisico.
De gemiddelde consument heeft geen idee wat er allemaal aan de krop sla vooraf gaat aan wetenschappelijk onderzoek, maar het was wonderlijk om te zien en horen hoe men te werk gaat om een zo sterkt mogelijk ras te creëren voor een bepaalde streek in een bepaald (soms veranderend) klimaat.
West-Brabant
Na een rondrit door het prachtige West-Brabantse polderlandschap met Hollandsche luchten nuttigden we een eenvoudige doch voedzame lunch in het gastvrije café De Put aan de Havendijk 6 te Moerdijk. Met zoveel wegen met ‘dijk’ in de naam en ook nog één in elke kern van de gemeente kon het niet anders dan dat sommigen – ondanks navigatiesysteem – elders belandden.
foto: Chris Verschuuren
Na het middagmaal hadden we een gesprek met een delegatie van de Stichting Behoud Buitengebied Moerdijk. Al jaren in touw om de situatie in Moerdijk veiliger, leefbaarder en mooi te houden.
Chemiepack en ATM Moerdijk
Na dit intermezzo reden we naar een ander bedrijventerrein, waar ATM gevestigd is, op een haar na gespaard bij de brand bij buurbedrijf Chemie Pack.
Bij ATM Moerdijk werden we ook hartelijk ontvangen, nu met een speciale SP-taart. Het kan erger. ATM was vroeger het zorgenkindje van de provincie, nu is het een voorbeeldbedrijf. Ik ben geen woordvoerder meer, maar dat maakt het allemaal niet minder interessant. Belangrijkste les na het verhaal van de jurist en mede-directeur: ga niet af op de krantenartikelen alleen.
Hij verhaalde over de 29 kilo zware vergunning die met uitgewerkte verwijzingen wel 56 kilo papier zou bevatten. Zijn opmerking dat hij continue met één been in de gevangenis stond omdat er altijd wel een voorschrift over het hoofd gezien wordt zette me wel aan het denken. Dit bedrijf probeert echt aan alle voorschriften te voldoen, maar het is eigenlijk een onmogelijke opgave. Hetzelfde zou gelden voor de eigenaren van Chemie Pack, die nu als criminelen worden afgeschilderd in de media.
Sommige regels zijn ook niet uit te leggen. Zo was ATM vrij snel in staat het verontreinigde bluswater na de brand bij buurman Chemie Pack op te ruimen. Maar het spul bevatte minder dan (een waarde lager dan de 15e decimaal achter de komma) waardoor het volgens de regels niet mocht. Het bleef zo nog langer liggen en opruimen kost de gemeenschap nu meer geld. En dat terwijl volgens de mannen van ATM een honderd maal hogere concentratie in melk gewoon gedronken mag worden. Kafka in de polder.
Nogmaals, ik beperk me hier nu tot een algemeen verslag, er was begrijpelijkerwijs geen onderdeel cultuur in het programma opgenomen. Behalve misschien café De Put, dat kan wat mij betreft verheven worden tot Brabants cultureel erfgoed, om dit type café voor uitsterven te behoeden. Ik heb smakelijk gelachen om de manier waarop de droge worst werd aangeprezen. Ga zelf maar eens kijken, zeldzaam.
