Uitvaart Sihanouk: nog één dag

Eén dag voor de uitvaart van Koning-vader Sihanouk blijft het volk van heinde en verre naar Phnom Penh komen.

Koning-vader Sihanouk

Nu het nog kon heb ik vandaag bij daglicht een bezoek gebracht aan het Koninklijk Paleis en de crematielokatie. Het was een drukte van belang. De meeste Khmer gaan als ze eer betonen aan hun overleden koning-vader Sihanouk, gekleed in een zwarte rok of pantalon met daarboven een wit hemd. Behalve de boeddhistische monniken uiteraard, die dragen oranje gewaden. En leden van de Koninklijke familie gaan geheel in het wit gekleed.

Mensen lopen naar de rivierkant, terwijl door de luidsprekers rechtstreeks de gebeden van boeddhistische monniken klinkt.

Het is lang niet allemaal treurigheid wat de klok slaat. Je ziet een enkele Khmer in biddend op straat, in de richting van de crematieplek. En als er monniken langskomen wil een enkeling die wel geld toestoppen en een kort gebed prevelen. Maar de meeste mensen lijken er wel een uitje van te maken.

Bedelaars en verkopers

De bedelaars hebben ook bedacht dat er veel volk op de been was, dus ook zij zijn in grote getale naar de hoofdstad getogen. En dat geldt ook voor de verkopers van popcorn, frisdranken, gegrilde maïs, kokosnoten, rouwlintjes met buttons, bloemen en geplastificeerde foto’s van de inmiddels bijna tot heilige verheven koning-vader. De mythevorming is enorm, en de relatief jonge bevolking slikt alle verhalen voor zoete koek.

Geplasticificeerde foto’s van Norodom Sihanouk worden goed verkocht.

Voor wat foto’s vanuit een ander perspectief ben ik gaan ontbijten bij de Foreign Correspondents Club (FCC), met uitzicht aan de voorzijde op de Tonle Sap en aan de achterzijde op de crematielokatie.

Terwijl ik aan mijn café latte zat landde er een uitgeput zwaluwjong op de vensterbank naast me. Helaas had het nog net genoeg puf om weer weg te vliegen voordat ik een foto kon nemen. U moet me dus op mijn woord geloven.

Morgen: crematieplechtigheid Sihanouk

Morgen om 18.00 uur is de crematie hier plaatselijke tijd. Daarna mogen de kroegen in de nabijheid van de crematieplek weer open, waaronder ook de twee bekendere homokroegen. Het was dus even afzien voor de feestbeesten want vorige week zijn op last van de overheid al de drag shows afgelast. Ondertussen denk ik dat ik zelf alvast een beetje verbrand ben door de twee rondjes rond het Koninklijk Paleis. Ik kon een straat niet vinden en wist zeker dat die daar moest zijn. En dat bleek na rondje twee ook zo.

Uitzicht op crematieplaats vanuit de FCC.

Grappig is dat sommige mensen ofwel van de zenuwen naar me lachen of gewoon omdat ik er grappig uitzie in hun ogen. Of ze vinden het gewoon leuk om een buitenlander te zien. Er zijn hier nu wel opvallend veel toeristen, maar echt buiten de gebaande paden zie je er niet veel. En ook niet rond de plek waar de Khmer nu massaal op af komen. Het kan natuurlijk liggen aan het feit dat veel mensen op straat nu uit provincies afkomstig zijn waar niet veel Westerse mensen komen.

Nog grappiger is het als ik in het vizier kom van wat jongens die nogal duidelijk homo zijn, om niet te zeggen nichterig. Je ziet het niet veel, maar toch. En die giechelen ook naar je en zeggen wat tegen je (“See you soon sir!”). Op een antwoord zijn ze niet zo voorbereid, want de beheersing van het Engels is doorgaans nogal belabberd. Dus het blijft bij giechelen en ik schenk hen (en ook de andere mensen) mijn allerliefste glimlach.

Hieronder meer foto’s die ik vandaag en eergisteren maakte: