Zoals bijna elk jaar vindt er wel een verkiezing of een referendum plaats als ik in Cambodja ben. De volmacht is geregeld. Ik behoor tot de kleine club mensen die lid is van een politieke partij. Eitje toch? En voor het tweede jaar op rij ben ik aan het zweven geslagen en weet nog niet op wie ik zal stemmen in maart.
Stemmen en zweven in 2017
Vorig jaar twijfelde ik tot de laatste minuut of ik al dan niet op mijn eigen partij zou stemmen. Ten eerste ben ik allesbehalve een bewonderaar van Jesse Klaver en de persoonlijkheidscultus die is opgebouwd rond hem. Ik krijg er jeuk van. Daarnaast deed de opkomst van wat inmiddels Bij1 heet me twijfelen.
GroenLinks heeft de bij mij passende idealen, maar in de praktijk blijkt ook mijn partij een bijkans onneembare vesting voor mensen met een niet-witte achtergrond. Hoe en waarom, Joost mag het weten. Maar het is een feit dat woord en daad niet altijd samengaan. Moet gezegd, in Amsterdam doet GroenLinks het goed op dat vlak.
Mijn stem ging uiteindelijk naar GroenLinks, maar mijn sympathie lag ook heel dicht bij Bij1.
Stemmen en zweven in 2018
Inmiddels een jaar verder en FvD lijkt de plaats in te nemen van de PVV als alternatief voor de boze medemens. Steeds duidelijker wordt ook voor mij dat hun voorman telkens weer met onfrisse mensen en meningen in het nieuws komt en steeds vaker gedwongen wordt daarvan terug te komen.
FvD doet in Rotterdam indirect mee als alliantie van Leefbaar Rotterdam. Ook al zo’n ‘frisse’ partij die veel roept en schopt maar na jaren op het pluche niet veel verder is gekomen dan dat.
“Wij willen eventuele overlast, veiligheid en kwetsbaarheid meewegen bij het al dan niet toestaan van een school” 💬@TanyaHoogwerf als het gaat over onderwijs. 👀
Oh wacht, Islamitisch onderwijs to be precies. 🗯 pic.twitter.com/bKtVJ620e9
— dr. Marina (@mmeeuw) February 1, 2018
Lees hier de hele draad van dr. Marina op twitter waarin pijnlijk duidelijk wordt wat voor vlees je met Leefbaar Rotterdam in de kuip hebt. De partij organiseerde een serie debatten over identiteit, waarbij zelfs impliciet transgenders worden misbruikt om het identiteitsdebat te voeren.
Ook de PVV doet mee, die partij is door de meeste andere partijen inmiddels uitgesloten als coalitiepartner. Het zorgt er wel voor dat Leefbaar Rotterdam als een kat in het nauw aan het radicaliseren is.
Nu heeft mijn eigen partij het in Rotterdam uitstekend gedaan de afgelopen jaren. Goed en constructief oppositie gevoerd. Al heb ik op persoonlijk vlak wel een paar keer moeten slikken als mensen weer eens niet reageerden op berichten mijnerzijds (gunstige uitzonderingen zijn fractievoorzitter Judith Bokhove en Lies Roest die tot mijn vreugde hoger op de lijst staat).
4 jaar Leefbaar-D66-CDA
Maar nu komt het… We hebben meegemaakt dat aartsvijand van de PVV (D66 dus) vier jaar lang in een coalitie zat met Leefbaar Rotterdam. Leefbaar, waarvan iedereen weet dat er PVV’ers en ander extreem rechts volk actief is. Ze roeren de trom op dezelfde manier, vissen in dezelfde vijver. Met dat verschil dat jarenlange verantwoordelijkheid niet heeft geleid tot oplossingen zoals zij die propageerden. Met aan hun zijde D66, en laten we ook het CDA niet vergeten.
Niet dat ik ook maar een moment overwogen heb om op D66 en CDA te stemmen, maar de redenen die worden aangevoerd zijn steevast dezelfde: we moeten de kiezers serieus nemen, we sluiten niemand uit (al is dat lot de PVV nu wel beschoren).
Coalitie Leefbaar Rotterdam-GroenLinks?
(Bron: AD/Rotterdams Dagblad)
Maar tot mijn schrik las ik dat GroenLinks Rotterdam Leefbaar Rotterdam niet bij voorbaat uit wil sluiten voor een gezamenlijke coalitie. Op de vraag in AD/Rotterdams Dagblad ‘Hoe staan jullie tegenover samenwerking met Leefbaar?’, antwoordde lijsttrekker Judith Bokhove:
Daarvoor wil ik eerst de definitieve uitslag afwachten.
Dit is geen uitsluiten. Ik heb de partijleider erop aangesproken en mijn zorgen overgebracht. Maar het heeft er alle schijn van dat men de discussie hierover niet in het openbaar wil voeren, of liefst wil vermijden om de boze kiezer niet bij voorbaat voor het boze hoofd te stoten. Ik kreeg uitgebreid antwoord in een privébericht waaruit ik niet zal citeren – want privé. Maar mijn vrees werd wel bevestigd. Daarnaast werd een openbare tweet hierover bewust genegeerd.
Het gesprek gaande houden met burgers die naar dit soort racistische partijen neigen juich ik toe, maar niet met de partijen zelf. Want daarmee erken je ook onterechte angsten, foute impulsen en de soms ronduit enge oplossingen.
Zie bijvoorbeeld de conclusie van een onderzoek van het WODC dat vandaag aan de Tweede Kamer werd gepresenteerd: de komst van een azc heeft geen effect op de veiligheid in de buurt. Een inwoner van Rotterdam-Beverwaard nu:
We zijn opgehitst. We hebben elkaar gek gemaakt. Het was kuddegedrag.
En door wie zijn ze opgehitst? Juist, Leefbaar Rotterdam. Levensgevaarlijk.
De kans dat GroenLinks in een coalitie met Leefbaar Rotterdam komt acht ik klein. Maar als D66 zo gemakkelijk over haar principiële bezwaren stapt ben ik er plots niet meer zo gerust op bij GroenLinks. Mijn partij ruikt een overwinning en de angst voor de boze kiezer lijkt ervoor te zorgen dat een discussie over samenwerking met extreem rechts bij voorbaat vermeden dient te worden.
Zelf kan ik er kort en bondig over zijn: als blijkt dat mijn partij in een coalitie stapt met Leefbaar Rotterdam ben ik gegarandeerd lid-af. Het niet uitsluiten van Leefbaar Rotterdam als mogelijke coalitiegenoot en daar bewust vaag over blijven heeft me weer aan het zweven gebracht. Liefst stemde ik vol overtuiging op GroenLinks, maar er is een grens.
CDAD66FvDgemeenteraadGR2018Groen LinksGroenLinksLeefbaar RotterdampolitiekPVVRotterdamverkiezingen
Reageren?