Checkpoint Charlie waren we bij een eerder bezoek aan Berlijn in een taxi voorbij gevlogen. Dat moest dus beter. Maar wát een toeristische exploitatie van de geschiedenis. Voor een Euro mag je op de foto met een Russische (ik wist niet dat de dame in het Sovjetuniform deel uitmaakte van één van de vele bevolkingsgroepen aldaar) en een Amerikaanse militair. Pal voor het wachthuisje, dat ze dat toestaan.
Iets dergelijks zag ik ook al op de Pariser Platz, net voorbij de Brandenburger Tor. Maar vooruit, we hebben het gezien, evenals één van de laatste restanten van de muur op zijn oorspronkelijke plek, bij de Wilhelmsstrasse. Daaronder was een tentoonstelling ingericht over de Terror, de terreur dus, die Berlijn in de loop der geschiedenis gekweld heeft.
Dat die geschiedenis op veel plaatsen terugkomt is niet vreemd in de herenigde stad.
Vandaag stonden bij diverse overheidsgebouwen lange rijen mensen te wachten om naar binnen te komen. Alle Duitsers zijn vandaag en morgen uitgenodigd op Staatsbesuch. Dat sloegen we gezien de lengte van de rijen maar over.
Hieronder het monument voor de parlementsleden die door de nazi’s vermoord zijn, vlak voor de Tweede Wereldoorlog uitbrak. Voor elke omgebrachte volksvertegenwoordiger één steen. Op elke steen staat de naam van een parlementariër en de bondsstaat waar hij of zij vandaan komt.
Denkmal ermordete Reichstagsabgeordnete
Het was weer een vermoeiende, maar interessante dag. Ik heb het gevoel nu al meer van Berlijn gezien te hebben dan tijdens alle afgelopen bezoekjes. Misschien meer gefeest en gewinkeld toen. We worden allemaal een dagje ouder… 😉
Schrijf hier je reactie