Ik heb helemaal niet geblogd over de Rotterdamse burgemeesterskeuze voor Ahmed Aboutaleb. Vandaag schrijft Frits Abrahams in zijn column in NRC over Collin Powel en Ahmed Aboutaleb. Ik vind het een aanrader.
En wat heb ik me geërgerd aan het verzuurde gezicht van Leefbaar Rotterdam-fractievoorzitter Sørensen. In de column van Abrahams dus eerst een stuk over Collin Powel, en daarna over Rotterdam:
De afgelopen dagen heb ik nogal vaak tegen de van woede en weerzin scheefgezakte mond van Ronald Sørensen van Leefbaar Rotterdam moeten aankijken.
Een Marokkaan als burgemeester van Rotterdam! Een moslim met een dubbele nationaliteit, een baantjesjager nog wel! Pas als Aboutaleb zijn Marokkaanse paspoort verbrandde, wilde Sørensen hem wel een baantje als conciërge op het stadhuis bezorgen.
Maar de hele column is interessant, lees hem hier. Gelukkig heeft Marco Pastors iets meer relativeringsvermogen en kan hij ook Aboutaleb’s kwaliteiten zien in plaats van zich te laten leiden door blinde woede (zoals Sørensen), zie hier. Nu ik toch op nrc.nl zit, de discussie die daar ontstond is ook interessant om te volgen, klik hier.
Bert Erends
20 okt 2008Stel dat er een hiernamaals is, dan zou er ook een hiervoormaals kunnen zijn. Stel dat je dan vanuit het hiervoormaals je voorneemt wat je op aarde gaat doen, waar je geboren wilt worden en hoe je je dienstbaar aan de mensheid wilt maken. Het ter wereld komen van Ahmed Aboutaleb in de bergen van Marokko en na verloop van jaren het bekleden van een hoge publieke functie in Nederland is dan in ons tijdsgewricht een kostbaar geschenk.
Groet,
Ron van Zeeland
20 okt 2008Beste Bert,
Geen idee of er zoiets is als een hiernamaals, maar helemaal eens met je conclusie.
Groet,
Ron
Bert Erends
25 okt 2008Ron,
Miriyam Aouragh veegt in de Trouw van vandaag de vloer aan met mijn conclusie, hier, of niet?
Miriyam Aouragh: “Het is stigmatiserend om een politicus per definitie geweldig te vinden omdat hij of zij Marokkaans is.”
Groet,
Ron van Zeeland
26 okt 2008@Bert:
Ik heb het stuk van Aouragh gelezen en ik vind dat ze wel een punt heeft.
Laat ik beginnen te zeggen dat ik bewondering heb voor mensen als Marcouch en Aboutaleb. Alleen al gezien hun achtegond is het bewonderingswaardig dat ze het zo ver geschopt hebben hier. Ik bewonder ook het lef dat ze tonen om hun gemeenschap aan te spreken op zaken die niet deugen.
Dat wil natuurlijk nog niet zeggen dat ik het met alles eens ben wat ze doen en de conclusie van Aouragh dat het stigmatuseend is om een politicus per definitie geweldig te vinden omdat hij of zij Marokkaans is deel ik.
Ik herinner me nog en Marokkaans politicus van GroenLinks in Rotterdam, die was volgens mij niet links en niet groen, dat zegt genoeg denk ik.
Dus politiek gezien zou je mensen af moeten rekenen op hun ideeën en daden niet op hun afkomst. Maar soms voegt iemands afkomst wel wat toe, kan het zelfs extra kracht uitstralen.
Het klopt dat Aboutaleb op sommige punten niet echt links is, of zoals ze ooit zeiden ‘nieuw flinks’. Als het gaat om huisbezoeken vind ik hem te stellig, als het gaat over zijn eigen gemeenschap vind ik dat er soms overdreven wordt, en soms dat er wel wat steviger opgetreden mag worden.