Zuster Clementia @ CSD Berlin

Zuster Clementia manifesteerde dit jaar met de Orden der Schwestern der Perpetuellen Indulgenz –  Haus Sankta Melitta Iuvenis tijdens CSD in Berlijn. (met video)

Zuster Clementia: dit keer wel bij CSD

Of ik mijn habijt bij had? Natuurlijk! Dit jaar zou ik wel mee lopen tijdens de parade van CSD (Christopher Street Day) in Berlijn. Vorig jaar voelde ik me niet sterk genoeg om op eigen houtje Zuster Clementia op pad te sturen. Na het Adventsevenement was ik zogezegd binnen (nog niet helemaal, maar daarover verderop meer). Prompt werd ik toegevoegd aan een sub-appgroep Nonnen beim CSD Berlin, alwaar de manifestatie van de Zusters van Haus Sankta Melitta Iuvenis werd gecoördineerd.

Al snel las ik dat we mee mochten op één van de vrachtwagens, al was lang onzeker op welke. Uiteindelijk hoorden we een dag voor CSD dat we welkom waren op de truck van Berliner Aidshilfe.

Nu ben ik wel een zenuwpees, en dus is alles vooraf leuk bedacht, maar hoe dichterbij de dag, hoe meer ik er tegen op zie. Dus was ik nog vroeger dan anders wakker. Maar ik had toegezegd, dus nu moest het. Aan de voorbereiding lag het niet: ik had meer ornamenten aangeschaft, valse wimpers en gekleurde steentjes gekocht, het moest beter dan vorig jaar. Toen alles er op en eraan zat moest ik eraan geloven: alleen over straat en het OV in.

Queer Non op pad

Hoe moeilijk kan het zijn – sprak ik mezelf moed in. Je bent zeker 15 centimeter langer, geen mens weet wat ze zien, onherkenbaar geschminkt en totaal over the top. Kop omhoog en gaan. Een wuifmomentje bij de tramhalte, een complimentje van twee nichten in de U-Bahn. En zo arriveerde ik ongehavend als eerste ter plaatse. Als snel voegde Zuster Mary Read uit Poznan zich bij me. Onderwijl zag ik in de appgroep dat de er meer zusters onderweg waren.

Heel gek: maar we werden om de haverklap gevraagd te poseren voor een camera. Toen de groep compleet was konden we op zoek naar ‘onze’ vrachtwagen. En ja… plots ging de hemel open en werd het een natte Pride. Na een tijdje hield het op en brak de zon door. Met de zon kwam ook het publiek en zo stonden we niet voor Jan Joker te manifesteren op een volle truck – mét dj die enkel stampmuziek op zijn repertoire had. Tot ongenoegen van Zuster Bar-Bitch-Ka, die liever een paar ouderwetse meezingers hoorde.

(bericht gaat verder onder de video)

Screenshot RBB; hele registratie: CSD Berlin 2024: Live von der Demo | Christopher Street Day (youtube.com)

Al met al een belevenis van jewelste om die honderdduizenden mooie mensen langs de kant te zien. Mijn telefoon aka camera zat onder mijn habijt verborgen in een tasje, dus voor CSD-foto’s moet u elders zijn. Wel heb ik wat verzameld op photos.nl, zie hier. Als u nu denkt: waarom lacht die zuster weinig? Wel, met een wit geschminkt gezicht lijken je tanden op die van een Egyptische mummie. Dus Clementia houdt voor de camera liever haar lipjes op elkaar.

Aan het einde van de rit liepen we door Tiergarten om backstage te gaan waar ook Zuster Daphne zich bij ons voegde. Zij was mede-moderator op het grote podium. En alhoewel we vrij drinken hadden, én ik de hele dag op een paar slokken water en een banaan had geteerd (kennelijk kan ik me daar op instellen), hield ik het na één alcoholvrij biertje voor gezien. Zuster Clementia was óp. Maar moest nog wel naar huis met de U-Bahn. Ook dat had ik er zonder kleerscheuren vanaf gebracht en na een laatste geschreeuwd compliment vanaf de overkant van onze straat kwam ik moe, maar zeer voldaan thuis.

Hoe nu verder?

Het was echt fijn om met andere zusters te zijn. Backstage werd me door Zuster Agnes of Zuster Pia Pi gevraagd of ik ervoor voelde lid te worden van de Berlijnse orde Haus Sankta Melitta Iuvenis. Bij Zuster Daphne heb ik deze week mijn verzoek ingediend, en eind deze maand zal er over gesproken worden als de Hoge Raad (het bestuur van de vereniging) bijeen komt. Vervolgens zal ik deelnemen aan de Avondvesper alwaar mijn verzoek bediscussieerd zal worden. Eind augustus zou het rond kunnen zijn. Reglementair ben ik dan meteen Missionaris voor Rotterdam (of de hele wijde omtrek) omdat ik niet in het Ordenshaus (lees Berlijn) gevestigd ben.

Maar eerst is er de jaarlijkse Zusterpicknick op de Tuntenwiese in Tiergarten, alwaar ik weer zal inspringen bij de bediening en het afruimen, ben je in Berlijn: van harte welkom.

Geef een reactie