De nonnen ‘blasen’ voor Advent
10 december 2023

De Queer nonnen vierden in Café Ulrich hun traditionele Adventscafé met zang, uitreiking bedragen voor het goede doel en veel meer. En Zuster Clementia was erbij – en was keukenzuster van dienst.

U begrijpt dat blasen in het Duits óók een seksuele betekenis heeft. Bij vragen verwijs ik u naar de mogelijkheid te reageren onderaan dit blog.

Queer nonnen & religie

In mijn vorige blog schreef ik meer over De Zusters van de Orde der Perpetuele Indulgentie (Eeuwigdurende Aflaat), zie hier. Je eerste indruk kan zijn: leuke drag queens. Er zit natuurlijk een drag-component aan. En er wordt gerefereerd aan de katholieke nonnen. Maar het zoveel meer dan dat.

Gisteren bij het Adventscafé van de Berlijnse queer nonnen bleek maar weer eens dat religie wel degelijk een rol speelt. De verbazing over het feit dat wij in Nederland geen eigen zusterhuis hebben (neem huis figuurlijk in dezen) vond ik niet zo vreemd. De ontkerkelijking is bij ons in Nederland veel eerder en verder doorgezet. Op de orthodoxe stromingen na gaan bij ons minder mensen gebukt onder de christelijke moraalridderij.

Er was een heel programma samengesteld rond de Advent. Ulrichs (het thuishonk van de Berliner Aids-Hilfe). Was mooi ingericht, de oproep om taarten mee te nemen was niet aan dovemansoren gericht. De zaak zat snel helemaal vol. Het programma behelsde onder meer (christelijke) kerstliederen met voorzang van Zuster Suzette, er vond een herdenking plaats van zusters die ons ontvallen waren, een werkelijk fenomenaal optreden door Sigrid Grajek. Ook was er aandacht voor het (meen ik ) 30-jarig nonnenjubileum van Zuster Gaby. Bijna aan het eind kwamen de Spenden, de uitreiking van de sterren met een geldbedrag van €1000,- voor goede doelen waarvoor de queer nonnen geld ophaalden.

Religieuze nonnen

Zusters Franciscanessen van Hospizdienst Tauwerk ontvangen €1000,- van de Berlijnse Schwestern der Perpetuellen Indulgenz.

Omdat Zuster Clementia – ik dus – met een Poolse én een Hamburgse non in spé ons gedienstig maakten in de spoelkeuken en ook de gebruikte kopjes en bordjes uit de zaal verzamelden, meende ik uit mijn ooghoek twee katholieke nonnen te ontwaren. Ik wilde niet onbeleefd staren maar even later werden ze tijdens de Spenden op het podium gevraagd en hielden ze een praatje over hun werk bij Hospizdienst Tauwerk (ambulante hospicedienst voor mensen met aids).

Kijk, ik heb helemaal niks meer met het christelijk geloof, maar toch raakten deze zusters me met hun verhaal. Vol trots vertelde Zuster Hannelore (op de foto met microfoon in de hand) over de steun die ze van de kerk genoten, al was het alleen maar om te laten zien dat niet de héle (katholieke) kerk homofoob is. Er had onlangs een queer kerkdienst plaatsgevonden en Zuster Hannelore glom toen ze vertelde dat een een regenboogkaars werd ontstoken waarop de woorden stonden:

God is Queer

Toen de Zusters Franciscanessen vertrokken kreeg ik een handje en werd vriendelijk bedankt voor al het lekkers. Twee soorten zusters, twee werelden en toch samen, hoe bijzonder is dat?

Achter de schermen

Ik had het geluk mezelf ter plekke te kunnen omtoveren tot Zuster Clementia (alhoewel leden van de zusterorde elkaar via whatsapp en ook als je als jezelf binnenkomt consequent aanspreken met je zusternaam. Ik kon mooi de kunst afkijken en inspiratie opdoen. Je kan een discussie opzetten of al die bling-bling en felle kleuren je minder nonnerig maken, maar dat is juist de essentie van deze orde: wit gezicht representeert de dood en de felle kleuren het leven.

Terwijl ik één voor één de onderdelen van mijn dracht op deed viel het de medezusters wel op hoe mooi Sergio alles had bedacht en uitgevoerd. Vooral de opengewerkte damesslip hoogste bewondering.

Uw Zuster Clementia klaar voor de spoelkeuken. Wie immer bereit.

De evenementen van de Queer nonnen zijn doorspekt met religieuze elementen, maar dan aangepast. Toen de zaal op orde was en alle zusters en gardisten geschminkt waren werden we in de kleedruimte gevraagd voor het Energiekreis und Verschnaufen (energiecirkel en adempauze). De energiecirkel werd afgesloten met een enthousiast “Halleluja, A-men, A-woman, A-trans, A-whatever“. De precieze tekst moet ik nog eens navragen.

Tevoren was mij gezegd dat ik ontspannen aanwezig mocht zijn, maar toen er afwashulpjes werden gevraagd hapte ik direct toe. Ledigheid is immers des duivels oorkussen. En zo maak je sneller contact met anderen. Het was zoals verwacht doodvermoeiend en gelukkig had tevoren wat gegeten. Doodvermoeiend of niet, het was meer dan de moeite waard. Benieuwd wat dit allemaal nog gaat brengen. Ik ben alvast uitgenodigd voor Hamburg en de grote zusterpicknick in augustus in Tiergarten. Eens kijken of we het kunnen inpassen.

En ondertussen de missie in de Lage Landen proberen een steviger fundament te geven. De eerste manifestatie van Zuster Clementia is op 24 december in Den Bosch.

Meer foto’s van het Adventscafé vond ik op de Facebookpagina van Zuster Christine, klik hier.

Geef een reactie