Drie Berlijns-Turkse pubers zijn in de U-Bahn naar Nollendorfplatz met hun bling-bling-tasjes in de weer: “Du bist doch nicht Schwul, Oder?”
Schwul?
We stappen de U-Bahn in richting Nollendorfplatz, ik voel dat iemand achter me op de hak van mijn schoen trapt. Het is een gastje van een jaar of 13 schat ik. Hij is in gezelschap van twee vrienden. Hij verontschuldigt zich zeer beleefd met een hand op zijn hart.
De drie puberjongens nemen plaats tegenover me. Ze spreken in Berlijns dialect, afgewisseld met Turkse woorden. Alledrie hebben ze een schoudertas om, van een duur merk of wat ervoor door moet gaan. Ze zien er tiptop uit, hebben er duidelijk werk van gemaakt. De linker jongen is voortdurend in de weer met het hengsel van zijn tas. De middelste jongen helpt hem.
Naast hen zit een Berlijnse dame van rond de vijftig. Ze zoekt oogcontact met me en aanvankelijk lachen we om de ijdeltuiterij van de jongens. Degene van de hoffelijke excuses is het gedoe van het vriendje rechts van hem plots beu en zegt:
Du bist doch nicht schwul, oder?
De dame kijkt me aan en zegt hoofdschuddend: “Berlin ist nicht schön mehr“. Het is natuurlijk verleidelijk mee te gaan in dit sentiment, maar zijn excuses geven me nog hoop en ik antwoord haar ondanks deze uitglijder dat Berlijn nog altijd mooi is.
De jongens doen niet voor elkaar onder qua ijdeltuiterij, dus als dat de maatstaf is voor Schwulissimo…
Nollendorfplatz

We waren onderweg naar Nollendorfplatz – de meest Schwule buurt van Berlijn. Het is nooit mijn meest favoriete buurt geweest, het is vooral Schwul-commercieel. Maar het is ook de enige buurt waar Schwul bijna de norm is. Je kunt er zelfs Schwule curryworst eten.
Daar kwam ik niet voor, ik was er omdat ik op zoek was naar een toepasselijk kaartje voor een goede vriend die binnenkort jarig werd. In deze buurt vind je voldoende zaken die zich op de LHBTQ-gemeenschap richten. Hier is ook een aanzienlijke Turkse gemeenschap woonachtig.
Terwijl ik met het postkaartje in de hand op zoek ga naar een winkel die postzegels verkoopt zie ik een ouder Turks echtpaar plaatsnemen op een bankje voor een gay fetisjwinkel. Ze vragen – en krijgen – toestemming van de enigszins verbaasde eigenaar om even uit te mogen rusten op het bankje.
Het is een foto waardig: de oude vrouw met hoofddoek en haar echtgenoot op een bankje, voor de etalage met gay seksattributen en lederen fetisjkleding.
Er is geen twijfel mogelijk: “Berlin ist immer noch sehr schön!“
Ton de Coster
1 aug 2023Erg leuk ZKV, met couleur locale.
Maar waarom schrijf je ‘Schwul’ met hoofdletter? Het is toch geen zelfstandig naamwoord!
Ron van Zeeland
2 aug 2023Du hast, wie immer, völlig recht.