Parchtig Porto

Terwijl de inwoners van Noord-West Europa, en dus de meeste van jullie ook – zuchtten onder tropische temperaturen die ik alleen van Cambodja ken, liep ik gisteren bij 19 graden in de motregen in Porto. Een plezierig toeval, dat weer.

Porto is prachtig

Laat ik dat eerst gezegd hebben. Ik had al zoveel lovende verhalen gehoord dat we er vroeg of laat een keer naar toe moesten. We is in dit geval: manlief, zus, zwager en nichtje én er was nog plek dus hebben we moeder ook mee gevraagd. Na alle zorgen van de afgelopen tijd is het goed samen op pad te zijn.

Mijn eigen makke is nu wel dat ik zo gewend ben (ook door het werk van manlief) om veel alleen thuis te zijn en mijn eigen tempo te bepalen, dat zo’n drukte behoorlijk wat invloed had op mijn energieniveau.

Daarbij komt – en dat wisten we – dat je in Porto nooit op vlak terrein loopt. Dus dat vergde voor mijn zus en mij wel wat aanpassingen. Dus bergop met über of de bus (daarover later meer), en bergaf voorzichtig te voet. Dat werkt goed.

Massatoerisme

Dat het volk zo massaal zou toestromen had ik wellicht kunnen weten als ik me even had verdiept. Daar kwamen we dus snel achter. De stad is bezaaid met commerciële geldautomaten (toeristenval nr.1) die heel veel commissie vragen. Leve de EU zou ik van de daken willen schreeuwen, want:

Tip 1: Pinnen bij een geldautomaat van een reguliere bank kost niets.

Hetzelfde geldt voor de zogenaamde toeristeninfowinkeltjes. Daar struikel je ook over. Toen ik bij één van die zaakjes naar binnenliep om informatie over een meerdaags OV-kaartje, was de dame nauwelijks tot actie te bewegen. En toen ze eindelijk loskwam van haar telefoon kon ze me niet verder helpen.

Tip 2: tegenover treinstation Porto São Bento (boven het gelijknamige metrostation) zit VisitPorto, het officiële toerismebureau.

(Openbaar) Vervoer

Er rijden comfortabele dubbeldekkers door het centrum. Lijn 500 rijdt helemaal naar het strand en met de drie-dagen-OV-kaart mag je alle zones doorkruisen.

Tip 3: een driedaags abonnement voor bussen en metro kost € 15,-. De paar historische tramlijnen zijn private ondernemingen en vallen hier buiten. Te koop in het prachtige station Porto São Bento. Hal in, rechtsaf. En daarna de centrale hal bewonderen met schitterende tegeltableaus.

Die kaart aanschaffen had nog wel wat voeten in de aarde: we werden geen van allen wijzer van het informatiebord (waar de cruciale informatie zich ook op enkelhoogte bevond). Dus na twee maal het toerismebureau aan de overkant te hebben bezocht werd het duidelijk dat een driedaags kaartje wel zo handig was. Het bespaart je de omslachtige berekeningen die je bij elke rit moet maken om je tarief (saldo) op te laden op een soort OV-chipkaart. Zone- en tijdsduur afhankelijk.

Porto heeft ook een metrosysteem, alhoewel sommige metrostellen meer op breed uitgevallen trams lijken. Ook qua tempo overigens. Ook vreemde keuzes: een hele brede deur die traag opent i.p.v. twee snelle deuren. In de spits verlies je zo veel tijd. Maar wellicht vinden de Portoenses het wel lekker calmamente zo.

De bushaltes hebben een QR-code waarmee je op je telefoon de werkelijke aankomsttijd kan zien. Maar dat zegt niet alles. Soms worden ritten overgeslagen, en het verkeer loopt in de stijle en soms nauwe straten vaak vast, waarvan de bussen dan ook last hebben.

Mooi is de tram/metro die over de prachtige brug van Gustave Eiffel voert. De brug heeft twee niveaus en over het hoogste niveau kan je wandelen en rijdt de metro stapvoets. Met een schitterend uitzicht op de Douro.

Als je het aan je heupen (of anderszins op je energie of voortbewegingsorganen moet letten) hebt dan hier de tip der tips…
Tip 4: ga bergop met bus, metro, taxi of über (vergeet niet de chauffeur een euro of wat fooi te geven), en ga te voet naar beneden. Klimmen moet je waarschijnlijk toch wel af en toe.

Wat eten we vandaag?

Met een gezelschap dat voor de helft uit vegetariërs bestaat, is Happy Cow wederom een uitkomst. Je kan immers restaurants selecteren op veganistisch, vegetarisch of vegetarische opties.

Maar ik moet het eerst hebben over het gerecht (als ik het zo mag noemen) met de mooie naam francesinha. Het is Portugees voor ‘kleine Fransoos’. Een Portugese arbeider die in België en Frankrijk woonde wilde de croque monsieur (tosti) naar Portugal brengen, maar maakte zijn eigen variant.

De vegetarische (en voor de foto doorgesneden) francesinha.

Lees hier welke ingrediënten een francesinha moet hebben, dat bespaart mij de moeite. Ik at uiteraard een vegetarische variant. Het zal bij die ene keer blijven. Het zompige brood, en de frieten die bij sommige restaurants ook in de tomaten-biersaus drijven… mijn portie is voor Fikkie.

Verder is er aardig wat aanbod in Porto voor de vegetariër, maar in een stad waar vis een hoofdrol speelt, valt het niet altijd mee. Sinds lange tijd schreef ik twee negatieve recensies op Happy Cow. Een niet gare muffin, een smakeloze tosti en dito koffie en vers sinaasappelsap. De disgenoten die voor het ontbijtarrangement kozen kregen sap uit een fles die smakelijker was.

Tip 5: lekker alternatief en veganistisch eten doe je bij Vegana By Tentugal (met een veganistische minimarkt). De veganistische kaas was hier lekkerder dan de echte kaas die ik elders at. Een goed vegetarisch buffet vind je bij DaTerra – Mouzinho da Silveira. En ook bij Cultura Dos Sabores, waar ik de francesinha at. Het buffet (en de bediening) was smakelijk.

Koffie in Porto

Verder valt op dat in Porto cappuccino niet dat is wat de rest van de wereld eronder verstaat. Een waterig bakkie met veel te veel melk en een lading kaneel (of cacao) waar je u tegen zegt. Niet te beren.

Ik moet nog de um pingo ofwel de café pingado proberen, een Portugese variant van espresso met ‘een druppel melk’. Koffie kent hier meer varianten en dat brengt me bij tip 6: deze uitleg is nuttig als je niet net als ik eerst 10 x een slappe bak wilt wegwerken.

Gay Porto?

Daarover kan ik kort zijn: een ouwe gay sauna, een nieuwe kleine met 15 staartklokken die ook allemaal afgaan (wat een teringherrie). Er zijn drie homokroegen waarvan er twee uiteraard pas opengaan als ik naar bed wil en die ene die al om 18.00 uur open ging was om 21.00 uur zo goed als onbevolkt.

Tip 7: Voor het roze uitgaansleven moet je in Lissabon zijn.

Gisteren zijn we met de trein naar Lissabon vertrokken en maandag gaan we weer terug naar Porto. Daarover later meer, maar ik kan nu al verklappen dat ik Lissabon leuker vind.