Zichtbaar zijn over hiv in Cambodja leidt soms tot misverstanden. Persoonlijk heb ik niets tegen hetero’s 🙄 (is dit een ironie-emoji?), maar het is natuurlijk niet mijn specialisme. Toen mij een vraag bereikte over iemand die in paniek verkeerde had ik al mijn oordeel klaar.
Op de laatste dag van december ontving ik een noodkreet uit Duitsland over een jongen in Cambodja. Hij was hiv-positief en de Duitse wilde hem een goede arts bezorgen om aan medicatie te geraken. Nobel streven. Ze had mijn e-mailadres doorgekregen van iemand van Atlas2018 en ze verkeerde in de veronderstelling dat dit een hiv-organisatie in Cambodja was.
Mijn reactie dezelfde dag bleef ruim een maand onbeantwoord, tot vorige week. Paniek! De jongen werd steeds weggestuurd uit de kliniek, hij was radeloos en of ik ‘wat mensen van Atlas daar had’? Ik reageerde meteen, want een mens in nood moet geholpen worden.
Na een week geen reactie ontvangen te hebben reageerde ik enigszins geprikkeld dat ik graag wilde helpen, maar zonder telefoonnummer of andere communicatielijnen niets kon uithalen. En het was toch dringend? Dat hielp want nog dezelfde dag kreeg ik antwoord en kon ik via Facebook in contact komen met de jongen.
Ik benadrukte nogmaals dat wij een LHBT-organisatie waren – en vroeg wellicht ten overvloede of hij homo- of biseksueel was. Nee dus, hetero. Nu zou ik via via wel aan contacten in Siem Reap voor een heterojongen met hiv kunnen komen, maar ik besloot eerst een vriendschapsverzoek op Facebook in te dienen om zo de lijnen te openen.
Dat ging vrij vlot en we startten een gesprek. Zo kon ik van hem horen wat er precies aan de hand was.
Eerst verzekerde ik mezelf ervan dat ik met een rechtgeaarde hetero van doen had. Kwestie van risico inschatten. Nu is hiv in Cambodja óók een ziekte die vaker voorkomt bij hetero’s dan in het Westen, maar lang niet zo alarmerend hoog als onder mannen die seks hebben met mannen en onder transvrouwen. Het bleek een rechtgeaarde hetero die na een monogame relatie van 5 jaar een keer seks had gehad met een meisje en waarbij het condoom was gescheurd.
De jongen ontwaarde na 4 weken allerlei symptomen bij zichzelf en die had hij na een on line zoektocht aan hiv gekoppeld. Hij wist voor 95% zeker dat hij hiv had. Ondertussen had hij zich al drie keer laten testen met als resultaten: 1 x negatief, 1 x positief en ten slotte recentelijk nogmaals negatief. Nu is google niet altijd een goeie methode voor een medemens in paniek, en je zal bovendien ook maar hypochondrische aanleg hebben.
Bij de kliniek lachten ze hem de derde keer nog net niet uit, maar ondertussen voelde hij zich beroerd en wilde aan de pillen.
Mijn volgende vraag was wanneer dat ene sekscontact was geweest. Dat was ongeveer 3 maanden geleden. Ook ik gebruik google nog wel eens bij dit sort kwesties, maar ik weet de juiste bronnen doorgaans wel te vinden. De incubatietijd is 3 maanden, dus die eerste tests waren niet veel waard (wel opvallend die ene positieve uitslag tussendoor). De symptomen die hij beschreef zóuden op hiv kunnen duiden. Maar evengoed ook op een andere soa.
De kliniek die hij bezocht is een voor Cambodjanen bekende kliniek van de overheid. Ik heb geen reden om aan de betrouwbaarheid van hun testfaciliteiten te twijfelen, alhoewel dat uitlachen niet netjes was natuurlijk.
Mijn benadering is altijd: paniek wegnemen, en zeker niet voeden. Duidelijk uitleggen hoe het werkt. Dus adviseerde ik hem deze week nogmaals een test te doen. Op hiv, maar zeker óók op syfilis, gonorroe en chlamydia. Dat ging hij doen. En nu maar hopen dat het een geval van hypochondrie was. Of een ‘eenvoudige’ soa. Want hiv is hier in Cambodja een serieuze horde als je als jongen met een meisje wilt trouwen. Binnenkort weten we meer.
Cambodjacondoomheterohivsekssoa
Reageren?