Doe je – geholpen door snertweer – wekenlang je best je balkon te mijden om het broed- en voedproces vredig te laten verlopen, vind je daags na uitvliegen van duivenkuiken een geplet exemplaar op het troittoir. Het zal toch niet…?
Tere zieltjes schuiven niet naar beneden, want daar ligtie dan. Hoogstwaarschijnlijk d’n onze. De natuur is hard: sterftekans van jong grut is hoger dan van volwassen dieren.
Het nest heb ik maar verwijderd, een vorm van anti-conceptie. Althans voor duiven op ons balkon.
Ondertussen werkt het mezenpaar zich een slag in de rondte. Aan het gepiep te horen is het een hele kroost. Gelukkig zijn de meesjes minder schuw en tolereren onze aanwezigheid. Onder het theedrinken gaat het voederen gewoon door.
Reageren?