De eerste poging met AstraZeneca had nauwelijks gewerkt. Vanmorgen de tweede poging tot COVID-vaccinatie i.h.k.v. COVIH*. Moderna dit keer.
*COVIH is voluit: SARS-CoV-2 vaccinatie-respons in mensen die leven met hiv. Eerdere blogs hier over: Hiv-genezing – COVID-vaccin & COVID-vaccin werkte niet.
COVID-vaccinatie nummer 3
Nadat ik anderhalve week geleden te horen kreeg dat de twee eerste doses AstraZeneca nauwelijks iets teweeg hadden gebracht (zie link hierboven), mocht ik me vanochtend al melden in het Erasmus MC voor een volledige eerste dosis Moderna. Dit als onderdeel van het COVIH-vervolgonderzoek met een uitgedunde groep lotgenoten: de deelnemers waar de eerste vaccinatieronde niet tot aanmaak van voldoende anti-lichamen had geleid.
Ik moest eerst tekenen. Maar daarvoor wilde ik eerst nog wat antwoorden op mijn vragen. Zoals:
Worden we nu wél meteen op de hoogte gesteld als er niet voldoende anti-lichamen worden gevonden in het bloed?
Daar gaan ze hun best voor doen. Ik vat het maar op als een ja.
Wat als ook deze vaccinatie niet tot gewenst resultaat leidt, krijg ik dan een tweede dosis Moderna?
Daar is nog niet over nagedacht. Men verwacht dat dit voldoende zal werken, maar zeker weten doet men dat natuurlijk niet. Men is nog in gesprek hierover, wellicht dat dan via de GGD een extra dosis Moderna kan worden verstrekt.
Zijn er al resultaten van het eerste deel van de COVIH-studie?
Nog niet officieel, de deadline is wat naar voren geschoven, Medio januari zullen de resultaten van de eerste studie worden gepresenteerd tijdens een congres. Daar waar aanvankelijk de resultaten van de deelnemers met hiv werden vergeleken met bestaande data, gaat men die toch naast een vergelijkbare groep gezonde mensen leggen.
Voorzichtig kan al worden geconcludeerd dat bij deze groep met name AstraZeneca en Jansen een grotere kans op een lagere titer geven. Onder de groep mensen met hiv lijkt een iets groter deel geen of slechte respons te laten zien op de COVID-vaccinaties.
Zodra de onderzoeksresultaten openbaar zijn, dan zal ik er hier verslag van doen en het rapport delen. Voor definitieve – en wetenschappelijk onderbouwde – conclusies moeten we dus nog even wachten.
Nog even dit…
In de wachtruimte van de afdeling infectieziekten (!) blijf ik me verbazen over de lakse houding van de wachtende en passerende patiënten. Bij enkelen hangt het mond-neus-masker onder de neus. Eén dame presteert het om op die manier te niezen – in haar hand. Een ander wordt voortgeduwd in een rolstoel, het masker hangt onder haar kin.
Met de verpleegkundige deel ik de verbazing over zoveel onnozelheid. In de metro is het nóg erger, maar hier komen uit de aard der afdeling allemaal kwetsbare mensen.
Als het bloed bij me is afgenomen en het vaccin erin zit*, steekt een andere verpleegkundige haar hoofd om de hoek van de deuropening en vraagt “Kan deze mijnheer nu gevaccineerd kan worden?”. Ik zeg grappend dat ik dan maar eerst zal vertrekken. De deur uitlopend bots ik bijna op de mede-deelnemer (hiv+, geen of te weinig COVID-anti-lichamen): zijn masker hangt onder zijn kin.
Geen verpleegkundige die er iets van zegt.
Als iemand eenzijdig risico wil lopen is dat op zijn minst niet handig. Maar daar is in dit geval natuurlijk geen sprake van. De ongemaskerde is hiv+ én heeft onvoldoende weerstand tegen COVID. Maar dat geldt óók voor mij.
Ik ben te verbouwereerd om er iets van te zeggen.
En het medisch personeel: wellicht te afgestompt?
*
Ik was verbaasd dat het zo snel gepiept was. De verpleger legde uit: sommigen denken dat de injectienaald er diep in moet maar dat is totaal onnodig. Een klein stukje is genoeg. En ook veel minder pijnlijk.
Julian
22 november 2021Yes my dear it is so unfortunate that we have so many that claim that hey have rights … not to wear a mask, not to be vaccinated, to put others at risk, to clog up the health services ….