De rampen volgen zich in Cambodja in rap tempo op: corona, toeristen weg, droogte, overstromingen. Gevolg: meer armoede.
de teksten in oranje zijn linken naar andere artikelen en bronnen
Eerst te droog, toen te nat in Cambodja
Na de stille ramp in Cambodja die corona heet, volgde de stilte in de toeristen- en zakencentra. Stille ramp omdat niemand weet of de data die de overheid publiceert wel te vertrouwen zijn. En zoals mijn lokale contacten bevestigen: in sommige delen van Cambodja heerst zulke armoede dat niemand weet of iemand dood is gegaan aan de corona of van de honger.
Weinigen die nog hun stem verheffen in de media of op het internet, want de overheid luistert en leest steeds geavanceerder mee en de wetten worden steeds repressiever en bewust vaag geschreven. Zo is er altijd wel een grond om iemand op te pakken. Dat gebeurt dan ook steeds vaker. Dus openlijke vragen over de covid-cijfers zal je niet snel lezen.
En toen sloeg het regenseizoen toe. Ná de extreme droogte, want China en Laos houden bovenstrooms water vast ten behoeve van hydro-elektrische dammen en bevloeiing van akkers. Niet heel veel later volgden overstromingen als gevolg van hevige regenval én het plots weer openzetten van dezelfde dammen (want het is altijd nog makkelijker je buren op te zadelen met de ellende).
Armoede in Cambodja: een concreet voorbeeld
Jullie kennen hem vast nog wel: Seyha. Ik schreef al eerder over hem en samen met zijn moeder is hij ook te zien in de minidocu van ATLAS2018. Op deze foto was hij zielsgelukkig en ik was apetrots op hem. Dit was het begin van zijn weg naar boven. Hierna had hij meerdere baantjes in de horeca. Niet alles was rozengeur en maneschijn – zo trapte hij ook in de geldleenval – maar per saldo ging het hele gezin erop vooruit.
En toen vluchtten alle Chinese zakenlui Cambodja uit omdat er corona was uitgebroken. Dat waren net de klanten die in de zaak kwamen lunchen waar Seyha werkte. De eigenaars hielden het nog een paar weken vol maar toen moesten ze het personeel naar huis sturen. Zonder uitkering uiteraard. Hierdoor miste Seyha ook twee maaltijden die hij er dagelijks kreeg.
Inmiddels waren ook de toeristen weg en ging Cambodja – ondanks dat er nauwelijks coronagevallen waren – in een halve lock down. De buurtgenoten van Seyha hadden geen geld meer om suikerrietsap bij zijn moeder te kopen en het gezin van vier (moeder, tante, neef en Seyha) was aangewezen op een zak rijst en US$ 50,- per maand aan armensteun van de overheid. En men at de eigen kippen op.
Af en toe stortten wij een bedrag. Seyha kon weer beginnen en toen brak de hemel open zag Phnom Penh één van de ergste overstromingen in jaren. Seyha kon opnieuw vertrekken. Sporadisch hoorde ik wat van hem.
Gisteren hoorde ik weer van hem, via en ander telefoonnummer:
Hello, I am Seyha
I lost contact with you, sorry
De reden? Geen geld meer om zijn telefoontegoed op te toppen:
Just have 1$ to top-up and contact you
Oh ja, het regende non stop, de zaak waar hij werkte was gesloten – want geen klanten en door de overstromingen waren er al 12 mensen overleden, waaronder één iemand in hun buurt. Die buurt die overigens erg laag gelegen is dus van droge voeten was geen sprake meer.
Armoedecijfer kan verdubbelen
Dit is slechts één voorbeeld van iemand die ik ken. Maar de indirecte gevolgen van covid laten diepe sporen na. Nu al voorspelt de UNDP dat de armoede zal verdubbelen als gevolg van corona:
The country is facing a steep economic downturn and severe social dislocations. Economic growth expected to turn negative to -4.1% and poverty to almost double to 17.6%.
Bron: UNDP Cambodia
Dan zijn de effecten van de gedeeltelijke intrekking van de handelsvoordelen i.h.k.v. Everything But Arms (EBA) door de EU nog niet meegeteld vrees ik. Dit treft als eerste de kledingindustrie. En de overstromingen die nu gaande zijn maken het er niet beter op.
Ook bij Stichting Untenu houden ons hart vast, dat begrijpt u wel.
Reageren?