2018 zit er bijna op en een nieuw jaar ligt voor ons. Zowel privé als in werk was het niet allemaal manegeur en rozenschijn, maar er was zeker ook wel rozengeur en maneschijn. Tijd voor een overzicht, of althans een poging.
2018 dus
Over sommige privézaken weid ik niet al te veel uit omdat het de levens raakt van mijn dierbaren. Maar in zijn algemeenheid kan ik wel zeggen dat het een zwaar jaar was op dat vlak. Mijn zus die dapper overeind blijft ondanks een ongeneeslijke ziekte, mijn vader die als een kat met negen levens nu te maken heeft met een onverslaanbaar monster dat dementie heet. En mijn sterke moeder die zich in deze zware deining staande probeert te houden. Je zou voor minder, maar we hebben geen keus en dus gaan we door en tellen ook regelmatig onze zegeningen. Liefde en humor houden ons op de been.
Dat gezegd hebbende speelde zich ook nog een klein drama af in het vrijwilligerswerk dat ik doe, hierover weid ik nog minder uit omdat de anderen dóór moeten kunnen met het goede werk. Ondanks dat ik een lijn had getrokken, die vervolgens bruut werd overschreden waarna ik besloot ermee te stoppen. En nee dat vrijwilligerswerk betrof niet het voorzitterschap van Stichting Untenu, want dat houd ik nog wel even vol.
Hieronder een overzicht per maand. Elke maand een foto of video en een korte samenvatting. Alle verhalen van de betreffende maand kan je lezen door op de snelkoppeling van die maand te klikken. Behalve april dan, er gebeurde niet veel bijzonders die maand.
Januari – Fietser in Phnom Penh
Januari begon met een masterclass voor studenten aan de medische faculteit van het Erasmus MC, thema hiv & aids. Het was mooi om mijn verhaal als ‘hiv-veteraan’ te vertellen en vooral de vragen van studenten te beantwoorden. Daarna: koffers pakken en naar Cambodja. Alwaar de eerste dagen in het teken stonden van de spullen ophalen, appartement zoeken en installeren. En daarna aan de slag voor Untenu. Bovenstaande foto kreeg ik via Grindr toegestuurd van iemand die in een tuktuk achter me zat (en die me herkende): ik ben hier onderweg naar mijn vaste ontbijtstek waar ik de ochtend werkend doorbracht.
Februari – Jaar van de hond
Ik vond uiteindelijk een appartement in Phnom Penh in een buurt waar ik nooit eerder verbleef. Dat is spannender en je leert meer van de stad kennen. Dit keer woonde ik in een appartement in een steegje niet ver van Psah Olympic. En in dat steegje maakte ik bovenstaande foto van een teef met haar pups. Elk jaar ben ik rond Chinees Nieuwjaar in Cambodja, vanwege het jaar van de hond vond ik deze foto wel gepast.
Natuurlijk kon ik ook een foto van mijn buurjongen kiezen, maar dat was een inkoppertje. Hij poseerde voor mijn camera op het dakterras. Eerst voor hemzelf, daarna in een kleurrijke regenboogsjaal voor Untenu. Ik kan me niet voorstellen dat je ze nog niet gezien hebt, maar hier vind je de foto’s van Asda.
Maart – Zwevende kiezer, geen stem
Een ander terugkerend thema als ik in Cambodja ben is ‘verkiezingen’. Bijna altijd zijn er wel verkiezingen maart of is er een referendum (al hoop ik dat het referendum inmiddels definitief onder de rododendrons ligt). Zo ook dit jaar. En evenals bij de verkiezingen voor de Tweede Kamer het jaar ervoor, was ik weer heftig aan het zweven geslagen. En niet na één of ander geestverruimend pilletje, maar omdat ik simpelweg niet meer overtuigd was van mijn ‘eigen’ partij.
Alle drukte bleek voor niets want er was wat misgegaan bij het verzenden van de stempassen. Mijn volmacht werd niet bezorgd en voor het eerst sinds ik de stemgerechtigde leeftijd bereikte heb ik niet gestemd.
Verder in maart nog een verhaal uit Pattaya, Thailand, waar Cambodjanen als sekswerker een graantje van het toerisme proberen mee te pikken.
April – Schrijversblok
Geen vermeldenswaardige activiteit op blog, sociale media of in de agenda te bespeuren in april.
Mei – AIDS Candle Light Memorial
In mei leggen de vogels een ei, dus deze maand een blog over volgels op mijn minibalkon. Verder een terugblik op het hiv-accinatieproject, dat later zoveel impact op mijn leven kreeg. Daarom heb ik de verhalen van mijn oude blog op dit blog gebundeld. Verder kreeg ik net als velen anderen de griep.
Ik kreeg ook excuses: voor het niet kunnen stemmen in maart. En mei is de maand van International AIDS Candlelight Memorial. En daar zijn ze weer: de dames Sheilla Bijoux & Zarah Meander die in mei stemmig zingen bij die gelegenheid.
Juni – Onvrije verkiezingen Cambodja
Het was een hete zomer en dus werd er gretig gebruik gemaakt van het vogelbadje, annex drinkbakje op mijn kleine balkon.
Heet was het ook in Cambodja, waar de parlementsverkiezingen plaatsvonden. Verkiezingen is een groot woord, de achtergronden leest u in het verhaal hierover (klik dus even op het kopje ‘Juni’).
Juli – Sisters of Perpetual Indulgence
In juli was er de langverwachte stichting van de Nederlandse orde van de Sisters of Perpetual Indulgence. Dit alles in het kader van AIDS2018, de wereld-aids-conferentie, alwaar we drie dagen bezoekers aanmoedigden, zegenden en vergiffenis schonken.
& Lola
Juli was bovendien een heuglijke maand hier thuis want we kregen gezinsuitbreiding: Lola kwam ons leven binnen. Een half Bengaalse/half Brits korthaar-kitten. Alle Lola-video’s vind je hier. Ook in juli: meer over de verkiezingen in Cambodja.
Augustus – Untenu 3 jaar & meer Lola
Een nabrander van de Zusters, meer Lola én: Stichting Untenu bestond 3 jaar. Plus nog een verontrustend verhaal uit Cambodja.
September 2018 – Rotterdam Pride
In september lieten we Lola voor het eerst uit in Het Park. September is ook Rotterdam Pride-maand. De Erasmusbrug stond er kleurig op en Untenu deed goede zaken tijdens Rotterdam Pride op het Schouwburgplein. Mede dankzij alle vrijwilligers, waarvan ik Ferdi in het bijzonder noem.
Oktober – Jan Straatman overleden
Er kan niet voorbijgegaan worden aan het overlijden van Jan Straatman. Ik schreef een In Memoriam voor deze bijzondere man.
Taiwan
Oktober was ook de maand waarin we op vakantie gingen naar Taiwan, alwaar we restanten van Hollandse vestingen bezochten en aanwezig waren bij Taipei Pride. Het verslag schreef ik pas in november, maar de Pride was in oktober. Verder – natuurlijk – een Lola-update en een verslag van Rotterdam Pride.
November – Nood aan de m/v/o
In november een keur aan verhalen op dit blog. Van een medische controle, Lola, zwarte piet, Taipei Pride tot veel noodhulpverzoeken uit Cambodja voor Untenu. Op de foto: een lekkere vegetarische schotel van Ap Halen, ik maak hier even schaamteloos (maar belangeloos) reclame.
December – Happy End
Dubbelzinnig, ik weet het. En hoewel het zuinige mondje van Sheilla hierboven wellicht anders doet vermoeden, eindigde 2018 voor Untenu met een knaller. Een retegezellige kerstbingo met een meer dan mooie opbrengst voor Untenu.
Daarna was het aanpoten geblazen want Untenu’s beleidsplan voor 2019/2020 moest af, alsmede de begroting voor 2019 (maar daar hoefde ik me na de recente bestuursuitbreiding gelukkig minder druk over te maken). Het is gelukt, daarover meer in januari als beide plannen definitief zijn vastgesteld.
Als kers op de taart – of kroon op het werk – kreeg ik te horen dat de Koninklijke Bibliotheek dit blog gaat bewaren in ons nationaal archief. Een mooie afsluiter van 2018.
Rest mij iedereen nog een fijn uiteinde te wensen en een mooi nieuw jaar. Op naar 2019!
2018lijstjesnieuwjaaroudjaaroverzicht
Marc
31 december 2018Zuinig mondje? Kus terug Sheilla!