Eerder uitte ik op dit blog al mijn twijfels over de stellingname van mijn partij over het niet uitsluiten van Leefbaar Rotterdam/FvD voor een coalitie. Toen volgde een campagnefilmpje met bijna alleen maar witte mensen. En deze week klapte het Links Verbond: GroenLinks stapte eruit.

Er is al veel over gezegd en geschreven (op twitter heb ik al het e.e.a. hierover gezegd). Mijn eerdere analyse dat GroenLinks een overwinning ruikt en daarbij de boze witte kiezer vooral niet voor het hoofd wil stoten blijft wat mij betreft overeind. Maar het is alleen maar erger geworden.

Zie bijvoorbeeld dit filmpje:

Het zijn mooie woorden (‘De stad met zoveel gezichten. Die van iedereen is en van alles kan zijn’), maar de beelden laten niet de stad zien die ik ken. In Rotterdam moet je bijna moeite doen om zo’n selectie Rotterdammers in beeld te krijgen, Rotterdam is zó diverser dan dit. En dat is misschien wel het probleem: wel de goede ideeën, maar niet in staat zelf de verbinding met Rotterdammers van alle achtergronden aan te gaan.

Links Verbond – en links ontbonden

En toen dook het CIDI een oude tweet van NIDA op die gretig via de media werd verspreid.

Allereerst het goede opinieartikel van Willem Schinkel: ‘Racisme breekt linkse samenwerking in Rotterdam op‘.

En zulk meten met twee maten heeft dus een naam, eentje die zich zeker niet overal op laat plakken maar hier nu juist uitermate toepasbaar is: het is een vorm van racisme. Het vergrootglas op Rotterdam en het rechts-geïnstigeerde mediarelletje rond Nida maken duidelijk dat traditioneel links daarvan niet vrij is. Een linkse samenwerking is gedoemd te mislukken als die bestaat uit partijen die met zulk racisme de ‘gewone burger’ denken aan te spreken door die burger, zoals dat heet, ‘niet van zich te vervreemden’.

Lees ook wat Paul Mepschen op Facebook in reactie op Leo de Kleijn zegt, zie hier. Ik heb er weinig aan toe te voegen.

De mail met uitleg die ik net als alle leden van GroenLinks Rotterdam vandaag kreeg komt geen millimeter dichter bij een verantwoording voor het opzeggen van het Links Verbond. Een citaat:

De inhoud van de tweet was controversieel en polariserend. Wat mij betreft past de tweet niet in de verbindende boodschap van het Links Verbond. Ik heb de lijsttrekker van NIDA gevraagd hiervan afstand te nemen.

Rechts gaat hier garen bij spinnen, niet omdat GroenLinks plots stemmen verliest aan Leefbaar, maar omdat het gelukt is het Links Verbond uit elkaar te spelen. Het behagen van de boze witte leefbaar-stemmer werkt contraproductief. Ik weet niet of het machtshonger is die het hier gewonnen heeft van het gezond verstand, maar slim is het allerminst.

Rechts beukt niet voor niets op Links Verbond

Allereerst roep ik GroenLinks op om zich te herbezinnen op de keuzes die zijn gemaakt en het Links Verbond te herstellen. Iedereen kan fouten maken, toegeven van fouten maakt je alleen maar sterker. De hakken in het zand houden en in je eigen gelijk blijven geloven zal ervoor zorgen dat die gedroomde overwinning verder weg is dan ooit.

Een mooie verkiezingsuitslag van één linkse partij is namelijk verre van voldoende om een linkser college te krijgen. Samenwerking is daarom cruciaal, eendracht maakt macht. Een links blok is in staat een serieus alternatief te vormen, en een machtsblok waar anderen niet omheen kunnen.

Het is niet voor niets dat rechts zoveel moeite deed hier op in te beuken. En helaas met resultaat.

Wat nu gestemd?

Vorig jaar stemde ik na ernstig zweven op het laatste moment – ondanks Jesse Klaver – toch op GroenLinks. Nu zal mijn stem – ondanks Lilian Marijnissen – voor het eerst sinds tijden naar de SP gaan. De SP Rotterdam zeg ik met nadruk.

En ik ga tegen de sleepwet stemmen. En dat is géén stem vóór het referendum mevrouw Marijnissen, dat is een stem tegen de sleepwet.

PS

Het had niet veel gescheeld of ik had helemaal nergens op kunnen stemmen.

Maanden geleden machtiging geregeld, gemachtigde kreeg niks binnen (idem bij manlief).

Mailtje gestuurd: “Op uw verzoek hebben we vandaag een machtiging aangemaakt en verzonden.”.