Vandaag lijkt de verkiezingskoorts voorzichtig haar intrede te hebben gedaan. Nadat ik eerst helaas, de verkiezingsshow moest annuleren, kreeg ik achtereenvolgens twee enquêtes toegestuurd, werd ik gevraagd voor een heus provinciaal holebidebat en kreeg ik een verzoek om eens te praten met een holebi-stichting.
Dat was wel erg veel op één dag, en dat terwijl ik de show geannuleerd heb juist omdat ik moest schrappen vanwege gebrek aan voldoende energie. Dat werd dus een poging tot verstandig en beheerst regelen van afspraken.
Om te beginnen heb ik contact gezocht met lijsttrekker Nico Heijmans om wat zaken af te stemmen. Wat kan en mag ik doen en denken we hetzelfde over een aantal specifieke vragen. Om een voorbeeld te noemen: weegt de vrijheid van godsdienst zwaarder dan het non-discriminatiebeginsel? Daar kun je een avond mee vullen. Een ander ‘heikel’ punt is hoe om te gaan met homo-ontmoetingsplaatsen. Gelukkig mag ik daar pragmatisch mee omgaan. Daarover een andere keer meer.
Interessant vind ik de afspraak met de directeur van Embrace Pink uit Tilburg, dat zich steeds meer profileert als provinciebrede holebi-organisatie. Eindelijk de kans om wat meer over die club te weten te komen en antwoorden te krijgen op mijn vragen. Eén vraag brandt al tijden op mijn lippen. Waarom denkt men daar dat holebi’s alleen te bereiken zijn door veel Engels te gebruiken? Niet echt een roze principekwestie, maar taalbeleid is ook beleid, toch?
discriminatieEmbrace PinkgeloofHoLeBi & Thomotaalverengelsingverkiezingen
Reageren?