Ik wilde dus terug naar Nederland, fysiek dichter bij de familie zijn. Maar Chinees Nieuwjaar voorkwam dat ik een week eerder in Nederland arriveerde, De start van het Jaar van het Varken zorgde voor volle vliegtuigen vanuit Cambodja naar de Chinese diaspora.
Van Phnom Penh kende ik wel de lege straten rond Chinees Nieuwjaar. Alhoewel veel Cambodjanen argwanend ten opzichte van China en haar inwoners staan, vieren veel Khmer wél Chinees Nieuwjaar. Een druppel Chinees bloed in d’aderen – hoe klein ook – is een mooie aanleiding om ook het tweede van drie nieuwjaars te vieren. Naast ‘ons’ nieuwjaar en Chinees Nieuwjaar wordt rond 4 april Khmer Nieuwjaar gevierd. Eigenlijk is dit niet specifiek Cambodjaans, maar Boeddhistisch Nieuwjaar.
Terug naar maandag. Zo vertrok ik op dé dag van Chinees Nieuwjaar, de eerste dag in het Jaar van het Varken, naar Taipei. Ik was gewaarschuwd: Taipei zal leeg zijn. Iedereen is naar de geboorteplaats vertrokken. Mijn tegenwerping dat er toch ook mensen in Taipei waren geboren werd weggewuifd.
Het was een vreemde gewaarwording: overal waren winkels afgesloten met rolluiken. In plaats van al die winkeltjes en eettentjes zag ik hele wanden van staal. Niet echt gezellig. Maar leeg? Nee, dat niet. Rondom Taipei Main Station lagen meer mensen te slapen op straat dan ik ooit had gezien. Het hotel waar ik sliep leek volgeboekt met Chinese families. Leeg ziet er bij mij anders uit.
Iemand wenste me in Taipei ‘Merry Christmas’. Ik: ‘Sorry?’, hij (opnieuw): ‘Merry Christmas’. Ik: ‘Merry Christmas?’. Hij weer: ‘Sorry, happy New Year’. Zal wel aan het bier liggen.
— Ron van Zeeland (@ronvanzeeland) February 10, 2019
Bij de ‘Taiwanese Bijenkorf’ (al klinkt Shin Kong Mitsukoshi mij eerder Japans in de oren) hing een enorme rij mensen rond, mensen die er blijkbaar al een dag aan het kamperen waren. Maar het warenhuis was gesloten. Kortom: aan volk geen gebrek, maar waar moest dat volk naar toe? Veel restaurants waren gesloten, zo ook mijn favoriete vega eettentjes. Wel open waren: hotels, koffiezaken, bakkerijen en loterijverkopers. Groepjes jongeren zaten bij de koffiezaak buiten te roken en bier te drinken op de vroege ochtend.
Mijn ontbijt nam ik (met koffie) om de hoek bij Louisa Coffee, waar ze naast vlees en vis ook wat vegetarische aanbod hadden. Er spreekt daar maar één personeelslid goed Engels – of is niet zo verlegen als de anderen – dus zij wordt steevast naar voren geschoven as er een buitenlander iets wil bestellen. Het is een vrolijke meid met kort haar en een pet. ‘Een buurvrouw’ zouden Cees en ik tegen elkaar zeggen als we in Nederland niet hoorbaar voor anderen willen zeggen dat de dame in kwestie lesbisch is.
Ze raadde me de vegetarische ‘burger’ aan: een broodje besmeerd met pindakaas en daarbovenop een gebakken ei, belegd met cheddar. Zware kost, en alhoewel ik het uit mezelf nooit bedacht had, smaakte het wonderwel aardig.
Taipei – en naar ik aanneem elke stad of buurt waar veel Chinezen wonen – was uitbundig versierd. De kleur rood voerde de boventoon en uiteraard veel variaties op varken. Ik begreep dat in Maleisië en op enkele plaatsen in Indonesië geen afbeeldingen van vrolijke varkens werden gebruikt, uit angst de toorn van de moslimmeerderheid over zich af te roepen. Ik denk eerlijk gezegd dat de angst onterecht is.
Aangezien ik in de buurt weinig aantrekkelijk eetbaars vond (MacDonalds was wel 24 uur per etmaal open), liep ik naar de Oostkant van het station, waar we eerder al de warungs vonden waar de Indonesische arbeiders en uitwisselingsstudenten ‘s avonds kwamen eten. Voor hen geen Chinees Nieuwjaar en overigens ook geen varken. Maar wel ander vlees, én tempeh. De reden van mijn komst. Men heeft er altijd wat te eten voor de vlees mijdende medemens.
De tweede dag werd ik al verwelkomd met de woorden “Hello mr. vegetarian”. Ik ben snel blij te maken. Simpel maar lekker eten, 5 mooie gasten die een tafel naast me karaoke aan het zingen zijn. Mijn dag kon niet meer stuk. Ook al zongen ze vals.
Foto’s van Taipei op mijn Flickr-pagina:
februari 10, 2019
Zo te lezen toch een vrolijk Varkensnieuwjaar!
februari 11, 2019
We zijn zeer vereerd de naamgever van het (geheime) synoniem voor lesbo te zijn 😉
februari 13, 2019
We spreken het dan ook met groot gezag (en weemoed) uit. Wat een oase van rust en warmte was het wonen naast jullie in De WIllem na het Bospolderplein.
februari 19, 2019
Het genoegen was geheel wederzijds. Nieuwsflitsje: binnen 2 jaar keren we terug naar de Randstad!
Misschien kunnen we het oude plan uit de kast halen van een roze woongroep??