De poezen laten hier al een tijdje niets van zich horen. Dat ligt niet aan Barrie & Lola, maar meer aan de drukte hier in huis.
Alle poezenfilmpjes vind je op de speciale poezen-pagina, klik hier.
Foto’s van onze poezen en poezen die ik andere plekken zie, bekijk ze hier.
De kater
Zoals je ziet: het wordt al een hele jongen die Barrie. Wel een je-weet-wel-kater inmiddels, want hij is geheel zonder instemming ontdaan van zijn instrumentarium. Dat wil zeggen: zijn reproductieve onderdelen. Het is dus oppassen geblazen dat hij niet te dik wordt. Barrie slaapt ’s nachts bij ons, maar voordat hij zover is snort hij minstens een half uur en loopt daarbij over onze hoofden op zoek naar een likbaar stukje huid – meestal een gezicht. Want ook dat hoort bij het ritueel: likken en snorren.
Gelukkig kan je Barrie zo omduwen in elke gewenste positie en meestal blijft hij daar dan wat dommig in liggen. Maar o wee als je laat merken dat je nog wakker bent: want dan begint de hele procedure opnieuw. Maar het blijft een schatje. Een zacht- en langharig mannetje.
Poes Lola
De enige echte poes in huis natuurlijk, zij het dat ook Lola wat reproductiemiddelen mist. Lola was – en is soms nog – een beetje van de kook door de komst van Barrie. Ze heeft immers niet meer het alleenrecht op aandacht en ze moet letterlijk haar ruimte delen met een tweede kat. En dat gaat niet zonder geblaas, een tik hier en daar en heel af en toe een grom.
’s Avonds ligt ze als een prinses op d’r eigen plekje: op mijn schoot en ’s ochtends krijgt ze mijn ongedeelde aandacht. Barrie ligt dan immers toch nog te maffen. Kortom: ze pakt haar momentjes.
Om de zoveel dagen grijp ik weer naar de rustgevende druppels, die dan eventjes lijken te werken. En verder blaast ze veel, maar een echt bloederige toestand is het ook niet geworden. Barrie is natuurlijk nog erg speels. Af en toe heeft Lola de neiging mee te spelen als er een balletje wordt gegooid, Maar door Barrie’s enthousiasme trekt ze menigmaal haar keutel weer in en kijkt ze een beetje meewarig naar die druktemaker.
Twee poezen
Ze verschillen ontzettend van elkaar: Lola geeft ferme kopjes en Barrie geeft ze heel zachtjes. Ook als je hem over zijn kopje aait valt hij al bijna achterover. En daar waar Lola tegendruk geeft als je het favoriete plekje (haar stuitje) aait, zakt Barrie door zijn poten. Het zal wel de Raggdoll-inslag zijn.
Het gaat er niet altijd gezusterlijk aan toe tussen de twee, maar ze spelen ook samen (wat mij wel wat geren scheelt). Toen Barrie naar de dierendokter moest voor de castratie was Lola helemaal van slag. De hele dag liep ze te ijsberen en te miauwen dat het een aard had. Toen Barrie ’s avonds weer uit de reismand tevoorschijn kwam, hadden we gehoopt op een wonder. Maar Lola’s humeur sloeg andermaal om. Een grauw en een snauw was Barrie’s deel.
Ik ben er nog niet uit of Lola Barrie gedoogt in haar huis of dat het meer is dan dat. Is het een hete vrede of een koude oorlog?
Soms wil Barrie ook op de bank als ik een uurtje ga liggen. Lola heeft zich dan al opgekruld tegen mij aan. Na wat geblaas draait ze zich de andere kant op en mag Barrie aanschuiven. En ook daar zie je verschil: Lola slaapt ‘opgerold’, Barrie helemaal uitgestrekt. En in het beste geval heb ik nog een randje bank en lig ik ingeklemd tussen twee poezen en de rugleuning.
Zoals het hoort.
