Pattaya… tja…

Inmiddels zijn we na een dag reizen aangekomen in Koh Kong, Cambodja. Vooral de laatste paar kilometer een hele toer, maar eerst over Pattaya.

Inmiddels in Koh Kong

Ik zit dit stukje te tikken op het terras van het hotel in Koh Kong, terwijl bij het hotel hiernaast een Cambodjaanse zanger Cambodjaanse liedjes zingt (type melodramatische smartlappenpopmuziek) en het water klotst tegen de kade. En het is warm.

Pattaya & Jomtien

Maar ik moest nog wat hartige woordjes over Pattaya (en Jomtien, maar hier: Pattaya) kwijt. Ons plan was om over land van Thailand naar Cambodja te gaan en dat was voor Cees de reden mij kennis te laten maken met deze poel des verderfs aan de Golf van Siam.

Want dat is het en niks minder, maar toch ook een beetje meer. Nou is er met verderf op zich niet zo veel mis als alles veilig, op vrijwillige basis en meerderjarig gebeurt. En dat is het grotendeels wel het geval in Pattaya heb ik de indruk, maar op deze schaal en het soort volk dat deze stad op de been brengt heeft me verbaasd. En dan was het hoogseizoen al ten einde.

Het is allemaal heel dubbel, de relatie van de Thai met de falang (buitenlander). Er is sprake van afhankelijkheid, en als je de vaak corpulente zestigplusser handje-handje ziet lopen met een Thais poppemeisje/jongen/of iets er tussenin, dan is het soms even slikken.

Vanuit Europees perspectief is het lastig beoordelen hoe scheef de verhoudingen liggen. Wij roepen als snel boe en bah, maar de Thai gaan toch ook anders om met lijfelijkheid en leeftijdverschillen. En natuurlijk is er het welvaartsverschil.

Dat laatste drijft wel een massa Thai (m/v/x) naar dit soort oorden om hun geluk te beproeven. Als je geen perspectief hebt op een beter leven is dit een snellere weg naar boven op de maatschappelijke ladder, dan menig ander beroep. Ik zag overigens ook rijke, oudere zwaarlijvige Aziaten met jonger en slanker grut. Zelfde verhaal.

Anders gaat het naar verluidt met de Russen, die nemen het eigen vermaak (ik heb het van horen zeggen) van huis mee. Wat de boer niet kent dat vreet-ie niet, zoiets. Waar je bij de Russen relatief veel stelletjes ziet, is het anders met de Turken en Arabieren. Daarvan zie je bijna alleen maar mannen. En veel dus.

En de Thaise zangers doen amechtig hun best om hen te vermaken met muziek uit alle windstreken, maar het klinkt allemaal erg koddig.

Boyz Town

Nu verbleven wij in een buurtje wat is omgedoopt tot Boyz Town, één van de uitgaansbuurten voor homo’s en katoey (ik verzamel hier alle mensen die zich tussen ‘man’ en ‘vrouw’ bevinden). Lesbiënnes heb ik er niet ontdekt. Pattaya is er blijkbaar op de eerste plaats voor mannen.

Maar goed, in de homobuurt is het doorgaans zo dat je als Westerse man over belangstelling niet te klagen hebt. Maar niets voor niets. Ik zal niet zeggen iedereen – want dan doe ik ook weer velen tekort – maar wel de meeste mensen die je benaderen zijn op een seksuele manier uit op je geld: het is allemaal min of meer een verholen vorm van prostitutie.

Is het niet de barman die je uitnodigt in een kamer die daarvoor vrij wordt gehouden boven het café, dan is het wel de masseur die iets te gretig werk maakt van wat toch echt geen spier is om zodoende zijn (of haar) klant een andere richting op te masseren. Daarnaast zijn er de jongens (voor de overige buurten geldt hier: de meisjes en de vrouwen) die op zoek zijn naar een duurzamere investering, de sugardaddy.

En ook die is er in verschillende varianten. Sommigen mikken op een relatie met verblijf in Europa en anderen knopen relaties aan met vakantiegangers en overwinteraars. Niet zelden zwaaien ze de ene met een betraande zakdoek uit op het vliegveld om snel naar de aankomsthal te hollen voor de volgende. Ik chargeer een beetje, maar het gebeurt. Evengoed geldt: beide partijen tevreden. De één zijn aandacht, verzorging en sex, de andere een inkomen en een betere toekomst.

De keerzijde: aids

Maar ja, wat gebeurt er als je niet meer jong en aantrekkelijk bent? Hierboven een wel heel somber beeld: een bedelaar met hiv op het strand van Jomtien.

We waren op bezoek bij een Bossche kennis die overwintert in Pattaya en die vertelde dat er tegenwoordig een heuse hoerenvakbond was en die kwam in opstand toen de gemeente plannen presenteerde om Pattaya langzaam om te toveren in een wat zedelijker familiebestemming. Kom niet aan hun inkomen. En er is tegenwoordig goede gezondheidszorg, er is een succesvolle campagne om de verspreiding van hiv tegen te gaan, er zijn overal condooms verkrijgbaar en er wordt streng opgetreden tegen de uitwassen van seks met minderjarigen. Europese feministes die de hoeren willen bevrijden blijven beter thuis.

Thailand verstrekt tegenwoordig goedkoop geproduceerde (generieke) hivremmers aan hivpatiënten, dus ook dat gaat beter. Tegenwoordig is Pattaya (in elk geval naast Bangkok) een veilige haven en een vrijplaats voor Thaise homo’s en transgenders. Dat is óók een kant van het verhaal.

Want naast al die aandacht met een bijbedoeling zijn er ook heel veel jongens die vaak ver van huis hun best doen een bestaan op te bouwen en d.m.v. een eigen zaak familie ver weg onderhouden en opleidingen betalen. Al weet familie lang niet altijd dat zoonlief homo is.

En juist met die jongens hebben we leuk contact gehad. Ik noem Moss die hard werkt in een kapperszaak. Of Tam, die een eigen wasserette heeft. En Tao, die optreedt in cabarets, bij ons eerder travestievoorstellingen genoemd. Met de laatste heb ik enorme lol gehad, want wat dat betreft is er een internationale standaard voor zusters onder elkaar. Dezelfde humor.

Al met al vertrok ik toch met een beetje weemoed uit Pattaya. En ook weer blij dat ik de onrust na een paar dagen weer achter me kon laten. Het is even spannend, maar te lang in die sferen en je zicht op de werkelijkheid vertroebelt.

Morgen of overmorgen over Koh Kong, daar is naar het schijnt altijd wat te doen. Soms springt het verkeerslicht er op rood, en soms op groen. En niet veel meer (als er al een verkeerslicht is).

gayJomtiemJomtienkathoeyPattayaprostitutiesekswerkerssex workersThailand