Deze maand vertrek ik naar Cambodja. De voorbereidingen drukken me met de neus op de feiten van the Kingdom of Wonders. Ik kijk er weer naar uit!
“Bedankt voor de fiets”
Een maand of 14 geleden werd ik onaangenaam verrast toen één van onze vrijwilligers ter plaatse me tijdens de lunch bedankte voor de bromfiets (voor die uitgave was nadrukkelijk géén toestemming verleend). Een maand geleden beleefde ik een déjà vu. Op Facebook bedankte een medewerker van het hotel waar ik vorig jaar mijn laatste weken doorbracht me voor de fiets. Ik reed al een paar jaar op deze fiets, die eigenlijk niet zo geschikt is voor de hitte én het slechte wegdek van Phnom Penh. Toen Srun fietsen vroeg om arme meiden in Kampong Chhnang te helpen naar school te komen doneerde ik de mijne. Die zou de dag van mijn vetrek opgehaald worden. Niet dus. Een jaar later stond hij er nog, inmiddels gebruikt door de hotelmedewerker van the Manor House.
Hij kan maar gebruikt worden dacht ik, maar toch wilde ik even polsen of iemand er nog aan had gedacht. “We hebben het nog niet opgehaald” was het ontnuchterende antwoord. En dat na 14 maanden. Maar het zou alsnog gebeuren. Welcome to the Kingdom of Wonders.
Geen bonnen, toch tonnen
Nou ja tonnen, zeg maar miljoenen. Terwijl ik alle zeilen bij moet zetten om bonnetjes en bewijzen te krijgen voor het geld dat Untenu in Cambodja uitgeeft, lees je dit:
Last October, the Post reported that the National Malaria Centre (CNM) was refusing to sign a $12 million Global Fund grant it could have accessed since July because it declined to provide detailed travel expenses, while a $9 million grant from August 2014 was almost untouched.
Het hele artikel is te lezen in de Phnom Penh Post, klik hier. Ik herhaal het nog maar even in het Nederlands: in 2014 is 9 miljoen Dollar toegekend geld voor malariabestrijding niet uitgegeven. En de overheidsinstelling die verantwoordelijk is voor de bestrijding van malaria weigerde een nieuwe overeenkomst met het Global Fund te tekenen omdat laatstgenoemde eiste dat er bewijzen geleverd zouden worden van uitgaven. En dat weigerde dit overheidsorgaan. Het lachertje van de week was deze opmerking van een overheidsfunctionaris:
There is no one who can falsify or steal the money
Tuurlijk. Lastig om transparantie te promoten en corruptie tegen te gaan met zulke voorbeelden. Welcome in the Kingdom of Wonders.
Contact!
De voorbereidingen van een reis gaan niet altijd over rozen. Sommige dingen moet je maar gelaten over je heen laten komen. En soms gebeurt er een wonder. Het is de eerste keer sinds tijden dat ik langer dan een jaar niet in Cambodja ben geweest. Dat betekent dat mijn pre paid simkaart het niet meer doet. Maar ik heb al jaren hetzelfde telefoonnummer in Cambodja. En nu Untenu een stichting is, zijn visitekaartjes wel zo handig. Zeker in een land waar status telt, is het goed dat je dan ook laat zien wie je bent, wat je functie is. En dat de informatie op je visitekaartje klopt. 
Stap één is dus voor elkaar zien te krijgen dat ik mijn telefoonnummer kan behouden.
Smart is een grote speler op de mobiele telefoonmarkt in Zuidoost Azië, en zowat de grootste aanbieder in Cambodja. Ondanks een gelikte website, Facebookpagina, Twitterprofiel, e-mailadressen en telefoonnummers was ik er nog niet in geslaagd in contact te komen, behalve dan eenrichtingsverkeer.
Het dichtstbij kwam ik bij eerdere pogingen door te telefoneren. Maar steeds spraken de mensen van de klantenservice zo slecht Engels, dat ik uiteindelijk de verbinding maar verbrak. Ondanks de engelstalige website. Maar ‘Eureka!’, twee weken geleden sprak ik iemand die zowel mij verstond, en die ik ook verstond. Ze maakte mij duidelijk dat mijn telefoonnummer na een jaar zonder gebruik weer in de verkoop ging. Helaas peanut butter.
Terwijl het oorverdovend stil bleef op mijn vragen die ik via Twitter en Facebook stelde (hier communiceert Smart ook in het Engels), en mijn e-mailtjes onbestelbaar retour kwamen, geschiedde het wonder: ik kreeg antwoord op een e-mailbericht dat zogenaamd niet kon worden bezorgd. Contact! En de medewerker bleef maar antwoorden en wel binnen de vijf minuten. Met als concreet resultaat dat mijn oude nummer op mijn naam gereserveerd is en ik mij bij aankomst op de luchthaven van Phnom Penh bij de Smart-winkel moet vervoegen en een simkaart kan kopen met mijn oude nummer. En nu maar hopen dat het werkt zoals is afgesproken, want je weet maar nooit in the Kingdom of Wonders…
Kingdom of Wonders
Stap twee: maak een visitekaartje in drie talen. Nederlands en Engels lukt wel en over de vormgeving hoef ik me geen zorgen te maken. Fokko van Bureau Woudesign fikst het. Maar dan. Cambodjanen communiceren vaak via Facebook. En ik heb nogal wat contacten met zowel Khmer als ook enkele Nederlanders die Khmer spreken en schrijven op dat sociaal medium. Maar het Khmer is een nogal informele taal. Vraag honderd Khmer naar een vertaling van een korte zin en je krijgt honderd verschillende teksten. Teksten die ik niet kan lezen, dus ik ben overgeleverd aan de goedwillende medewerking van anderen.
Tweede probleem is dat ik onze doelgroep duidelijk wil formuleren om misverstanden te voorkomen. Want als je kaartjes uitdeelt namens een fonds dan wil je niet blijven uitleggen dat je er niet voor die en die en die doelgroep bent, maar wel voor lhbt’s met hiv. Goedbedoelde adviezen van één van onze vrijwilligers om het toch vooral kort te houden op een visitekaartje sla ik om die reden ook eigenwijs in de wind.
Na drie dagen en een lange stroom reacties (en reacties op reacties) op mijn verzoek eens mee te denken dacht ik een goede vertaling te hebben. Dan doemt het volgende probleem op. Het ingewikkelde schrift laat zich niet zomaar kopiëren naar Word of Adobe. Met name de accenten onder de tekens veranderen in vrouwentekens met stippellijntje. Het Khmer kent geen spaties, dus je moet wel ergens een zin afbreken anders krijg je een visitekaartje van 20 centimeter breed.
Ook Google Translate biedt geen soelaas. Het Khmer is dermate ingewikkeld dat ik soms de gekste vertalingen krijg:
Homoseksuele, lesbische, homoseksuele, biseksuele en yen uitwisseling Jared Russell die leven met hiv
Bijna goed, ahum. Behalve dat ik geen idee heb wat de uitwisseling met de Japanse Yen ermee te maken heeft en wie Jared Russell is.
Na veel vijven en zessen heb ik versie 6 op Facebook geplaatst (speciale dank aan Tjeu in Phnom Penh en Fokko in ‘s-Hertogenbosch voor hun engelengeduld), en jawel: er duikt weer iemand op die vindt dat we niet alleen Untenu verkeerd in het Latijnse schrif[wysija_form id=”4″]t hebben weergegeven, maar ook dat het in het Khmer niet deugt. Hij heeft het echt anders gezien in het woordenboek. Ik stond op het punt om het op te geven. En ik krijg angstvisioenen als ik denk aan de scenario’s bij de vertaling van onze webstek. Maar da’s voor later.
Toch blijft Cambodja leuk, het is nooit saai in the Kingdom of Wonders!
