Gisteren mijn vermoedelijk laatste werkdag bij Star Kampuchea afgesloten met een goed gesprek, eindelijk.
Ik had wel meer goede gesprekken, maar dit ging over het Strategisch Plan waar de nieuwe adviseur mijn mening over wilde. En de nieuwe adviseur is de oude directeur, en een Khmer. Ik ging tamelijk cynisch het gesprek in, want ik dacht dat er weinig meer te veranderen viel.
Het Strategisch Plan was het eerste dat de directeur mij liet lezen. Ik had dit ruimschoots van opmerkingen en vragen in de kantlijn voorzien, dus ik kwam goed beslagen ten ijs. De adviseur-oud-directeur had al een nieuwe versie rondgestuurd met zijn opmerkingen en dat stemde mij niet optimistisch. Maar Tina was opmerkelijk positief over hem en dus verzamelde ik mijn energie om nog één poging te doen.
Papier is geduldig, de stapels papier op de foto hierboven getuigen ervan. Vandaar dat ik meer waarde hecht aan een merkbare constructieve en leerzame houding bij mensen. Ik was dan ook oprecht verrast toen we samen aan de klus begonnen. Aanvankelijk zou de directeur meegaan, maar ze reageerde zo lauw, en bleef uiteindelijk zitten. Ze dacht ook alles van me gehoord te hebben, maar ik heb met haar de aanbevelingen besproken die o.a. uit mijn leeswerk voortkwamen. Dit was detailwerk.
Maar goed, terugkomend op het gesprek: niet alleen bleken we beiden vaak dezelfde vragen en opmerkingen te hebben (te breedsprakig, te veel kopieer- en plakwerk, inhoudelijke kritiek), maar hij stond ook zeer open voor alle opmerkingen die ik had. Ik constateerde onder andere dat twee grote inhoudelijke aanbevelingen die ik eerder had gedaan waren overgenomen. Het vrijwilligersproject werd niet meer als een inhoudelijk programma gezien, maar als een inkomensgenerator (wat het ook feitelijk is) en het programma ‘Goed Bestuur’ waar momenteel een coördinator ontbreekt wordt integraal onderdeel van de twee andere programma’s.
Verder wordt er het nodige geschrapt waar toch niets aan gedaan wordt (blabla) zodat er ook niet onnodig werk in gaat zitten hierover te rapporteren in viervoud aan de donoren. Dan blijft er nog genoeg ellende over, maar als het hem lukt om mijn suggesties (die hij met mijn naam erbij integraal in zijn advies heeft overgenomen) erdoor te krijgen, dan is het ook inhoudelijk toch niet helemaal verloren energie geweest. En daar ben ik erg blij om.

Voor de rest zit ik mijn dagen een beetje uit. Vrijdag afscheid bij Star Kampuchea en in de middag een cultureel uitje met een collega. Zaterdag is een afscheid van enkele mensen van de andere NGO’s gepland (hopelijk in combinatie met een verjaardag, scheelt weer een hoop geregel). En zondag neem ik voorlopig afscheid van Victor en Esther (lid Raad van Bestuur Star Kampuchea), en stal ik daar meteen mijn fiets.
Het warme seizoen is hier nu doorgebroken. Dat betekent dat de temperatuur in de schaduw nu oploopt naar 39 graden met een luchtvochtigheid van 55%. Ik vind het erg lullig voor jullie nu te moeten klagen over de warmte. Maar het is te doen onder de ventilator. Er worden ook buien voorspeld voor later deze week. De uittocht van buitenlanders is ook op gang gekomen.
Verder ga ik vandaag informatie verzamelen over een waarnemingsprogramma voor de komende parlementsverkiezingen in Cambodja dat de EU betaalt aan de Nationale Verkiezingscommissie, men zoekt o.a. nog een media-adviseur. Wie weet, ik ben qua opleiding niet volledig gekwalificeerd, maar daar staat mijn ervaring tegenover. Ik probeer het gewoon.
CambodjaPhnom PenhStar Kampuchea
Monique van donselaar
2 april 2013Heel positief!! Elke [kleine]verandering is er een.In ieder geval lijken er wat kwartjes te vallen :-))
Heb je goed werk gedaan!!
Succes met de sollicitatie.
Liefs,Monique
Marc
2 april 2013Klinkt goed! Eer van je werk, als het daarna niet weer op die berg van de bovenste foto belandt…
roel
2 april 2013nou klinkt beter dan het er eerst naar uit zag hoor, leuk voor je.
Enne weet precies wat je bedoelt mbt die 39 graden, was in bkk gister precies hetzelfde. Ik was deel van de uittocht:-)
Tot laters
Roel