Daarna toch maar even bijtanken wegens slechte nachtrusten en vanmiddag mij aan de homo-emancipatienota van minister Plasterk gewijd: Gewoon homo zijn.
Vandaag zijn we eerst naar de schôônste stad van het láánd geweest om naar een vloer te kijken. Het was nou niet bepaald het schôônste stukje Tilburg had ik de indruk. Wel een mooie watertoren.
Gewoon homo
Bij het aantreden van het huidige kabinet was menig homo op zijn zachtst gezegd sceptisch over de deelname van de ChristenUnie. Balkenende stond al niet als vrijdenker te boek en met Rouvoet aan zijn zij kon het niet veel beter worden. Maar gelukkig was Rita geen minister meer en snakte Nederland en blijkbaar ook het CDA naar wat meer lucht voor de samenleving. En zo wisselden goed en slecht nieuws zich af. Zo was er de kwestie van de weigerambtenaren, maar tegelijkertijd ook de doorbraak van een conservatief-christelijke partij die voor het eerst het gesprek met het COC aanging.
Met als resultaat dat dit kabinet discriminatiebestrijding streng aan zou gaan pakken. Een PvdA-minister kreeg gelukkig de portefeuille homo-emancipatie en zo zag enkele maanden geleden de homo-emancipatienota van minister Plasterk dan eindelijk het licht.
Ondertussen was ons roze SP-netwerk ook ingoudelijk gegroeid en lag daar het verzoek om eens kritisch naar deze nota te kijken. Ieder deed zijn deel en ik zou kijken naar kwetsbare groepen en integratie. Binnen het netwerk was al snel overeenkomst over het idee dat we een links antwoord moesten bedenken op het geschreeuw uit het (erg) rechtse kamp. Met name het anti-moslimgeluid leek in onze ogen een weinig conctructieve bijdrage aan het bestrijden van geweld en discriminatie van holebi’s door bepaalde groepjes Marokkaanse jongens.
Zoals alle politici heb ook ik het bijna altijd druk druk druk en anders lig ik wel uitgeteld op de bank om redenen die hier inmiddels wel bekend zijn. En zo móest ik vandaag aan de bak, want morgen wordt de nota besproken in de fractie. Gelukkig had ik de nota al eens gelezen en van commentaar voorzien. En gelukkig had ik al eens iets geschreven over integratie. Zie hier (even klikken en dan vergroten voor een leesbare versie).
Dan zijn er nog de kwetsbare groepen. Ik zal het hier kort houden. De hele nota is trouwens hier binnen te halen. Het komt er op neer dat met name voor de groep transgenders en mensen met hiv eigenlijk weinig of geen aandacht is in de nota. Ze komen wel terug bij de begroting van het ministerie van Volksgezondheid, maar in ‘Gewoon homo zijn’ gaat het erom dat de hele club anders geaarden met al haar problemen goed beschreven wordt, inclusief oplossingen. En dan mag je deze groepen niet vergeten.
Zo is onlangs besloten dat transseksuelen die een sekseveranderende operatie hebben ondergaan, juist een paar cruciale behandelingen uit de AWBZ te halen. Borstvergroting en laseerbehandeling van gezichtsbeharing bijvoorbeeld. Bij mensen met hiv in de homowereld is ook genoeg werk aan de winkel. Meer openheid en meer hiv-testen moeten bijdragen aan minder isolatie en discriminatie en aan betere hivpreventie.
Dat was het, zij het een beetje kort door de bocht. Deze week nog meer homo, woensdag ga ik met de voorzitter van het COC Noordoost Brabant op bezoek bij de SP Bernheze. Verder staan er twee nieuwjaarsbijeenkomsten en een commissievergadering op het programma. Genoeg te doen weer.
aidsBalkenendeChristenUniehivhlbtHoLeBi & ThomoislamMarrokkanenminister PlasterkPvdARita VerdonkRonald PlasterkSPtransgender
Reageren?