Clementia aus Holland

Nadat ‘Schwester Clementia aus Holland‘ bij de Tiergartenpicknick 2024 werd omgeroepen kon ze er op wachten dat landgenoten op zoek gingen.

Clementia bij CSD & Tiergartenpicknick

Na CSD Berlin (Pride) was Zuster Clementia ook bij de Tiergartenpicknick 2024 aanwezig. Het werd wederom een dag waarbij de grenzen werden overschreden. Ik heb het geweten, want de eerste woorden van dit blog tik ik pas op vrijdag – en nog ben ik niet helemaal bekomen. De energiedip was ingecalculeerd, maar de verkoudheid niet. So geht es.

Ook nu was ik toegevoegd aan één van de sub-appgroepen en zodoende kon ik meegenieten van alle voorbereidingen voor dit jaarlijks terugkerende evenement. De picknick is een dankjewel aan de Berlijnse LHBTQIA+gemeenschap voor alle gulle gaven die de goede werken van de Zusters mogelijk maken.

De Berlijnse homohoreca sponsort gul met kratten bier, tassen vol thermoskannen koffie en nog veel meer. En daarbovenop wordt er door menigeen gebakken en gekookt dat het een aard heeft. Wie al dat lekkers moest opeten was me een raadsel, maar dat raadsel werd na 15.15 uur snel opgelost.

Clementia in de make up

In de appgroep vroeg ik of er ergens gezamenlijk geschminkt én gereisd werd. Hierop werd ik bij Zuster Pia en Zuster Daphne uitgenodigd waar ook Novice Metis zou aanschuiven. Daardoor moest ik wel al vroeg aan de bak. Terwijl voor het publiek het buffet pas officieel om 15.15 uur opende, zat ik om 09.00 uur al voor de spiegel. En ik kreeg meer tips dan ooit voor een goede look voor Clementia. Ik had al babypoeder aangeschaft, maar nu werd mijn gezicht ook met gouden en zilveren glitters bespoten.

Zuster Pia hielp met de valse wimpers. Helaas kwamen dit keer de kleurrijke steentjes al los voor vertrek, dus daar is nog werk aan de winkel. Wel had ik de Action geplunderd voor wat bij het park passende eikeltjes, rozenbottels en bloemen.

Zuster Daphne reed met een bestelwagen vooruit. Zuster Pia (links op de foto bovenaan), Novice Metis (midden) en Zuster Clementia namen de bus, wat weer tot de nodige consternatie leidde. Metis en Clementia zaten met de rug naar de chauffeur en Pia zat in de rijrichting met naast haar nog een stoel vrij. Een dame van tegen de zeventig stapte de bus in en nam plaats naast Zuster Pia en zag toen pas de anderen:

Ze was helemaal verrukt en had spijt dat ze geen foto kon maken. Achterin zaten twee Turkse dames waarvan er eentje wel de camera ter hand nam. Een Vietnamees jongetje keek ons vol ontzag aan en zwaaide lief toen hij met moeders de bus verliet.

Op naar de Tuntenwiese

Alle aanwezige zusters, novicen, gardisten en postulanten bijeen.

De Tuntenwiese (eendenwei nichtenweide) is een plek in Tiergarten waar vanouds veel gay mannen al dan niet naakt zonnebaden. Er is zelfs een douche aanwezig. Dit is dus de ideale plek om de Tiergartenicknick te houden. Hier was een behoorlijke operatie gaande: stapels bierkratten, tassen vol grote thermoskannen koffie. Vegan én vleesworsten, broodjes. En dan de bakken salade en de taarten die allemaal door vrijwilligers waren bereid. Clementia vroeg zich af hoeveel volk men wel niet verwachtte: er werd op 500 mensen gerekend.

Bij aankomst lagen er her en der al wat mannen te zonnen. De eerste nonnen arriveerden, alsmede helpende handen van allerlei pluimage. Elke letter van ons kleurrijke alfabet was vertegenwoordigd. Vanaf 15.15 uur stond er een rij die pas ophield toen tegen 18.30 uur het eten nagenoeg op was.

Alles werd gratis aangeboden, maar er werd druk gedoneerd, dus wat dat betreft een heel slimme opzet. Dat Zuster Clementia voor de derde keer met de Berlijnse zusters manifesteerde, maakte het eens tuk eenvoudiger. Er is meer contact en meer herkenning. Wat me ook opviel was de zorgzaamheid. Al in de appgroep werd gedeeld dat sommigen (waaronder de Holländische Schwester dus) niet zwaar kon tillen. En als ik maar een beetje in de buurt kwam werd ik meteen tegengehouden. Diverse keren werd gevraagd hoe het met me ging.

Tijdens het opruimen vergastte een groepje jonge queers ons op een paar liedjes uit Sisteract. Al snel meegezongen door andere groepjes aanwezigen. Zuster Gaby (in panterhabijt) fietste naar huis, haar sluier wapperend in de wind. Het was een surreële en tegelijkertijd prachtige ervaring. Na vijf dagen ben ik weer aardig op de been en is mijn stem weer bijna de oude. Ondanks dat:

Alles heeft een prijs

Daar wringt natuurlijk het schoentje, want ik wist natuurlijk dat alle voorbereidingen ten spijt, ik vet over mijn grenzen zou gaan. Maar soit, dat calculeer je in. Los daarvan ging alles goed, Clementia was aangewezen als Springerin (inspringster). En toen alle medewerkers bedankt werden hoorde ik plots ook “Schwester Clementia aus Holland“. Dat was koren op de molen van twee Nederlanders én een stoere Berlijnse leermijnheer (die Nederlands sprak) om mij op te snorren. Plots werd ik ook door een lieve dame aangesproken, en wat bleek? Ze had exact dezelfde sjaal als waar mijn sluier van gemaakt was!

Door al dat gepraat was ik kneiterschor toen we eenmaal aan het afschminken gingen. Wat overigens niet meeviel. Want dankzij alle tips en snuisterijen van Zuster Daphne was het wit hardnekkiger dan ooit. Met twee witomrande ogen stapte ik de U-Bahn in. Het kon me niets meer schelen. Om 21.30 uur schonk ik me uitgeput maar tevreden een alcoholvrij biertje in. En niet snel daarna zocht ik mijn bed op.

Volgend jaar weer!

Clementia en Annet.
Met Naomi Noa,
Zuster Gaby aka Gaby Tupper Neubauer en een incognito zuster.
Voorafgaand en ter afsluitend wordt een Energiekreiz gevormd als moment van bezinning. Door Zuster Christine ook wel als Groepsseks aangeduid.

Geef een reactie