Berlijn deed me goed, ik moest even bijtanken. Maar ik ging kreupel weer naar huis.
Berlijn: broodnodige afleiding
De eerste week van januari was ik in Berlijn, voor een broodnodig weekje mentale afleiding na een paar maanden hard werken – al zeg ik het zelf. Ik kwam helaas wel thuis met hevige pijn in de heup.
Omdat ik weinig internet had heb ik geen verslag gedaan, en dat is zonde, want ik heb toch wat leuke dingen gedaan en vooral gegeten. Dingen om te delen.
Even snel wat fout ging: door sneeuw, gladheid en verkeerde planning veel te veel gelopen waardoor een pijntje op de achtergrond resulteerde in nog maar met moeite op krukken kunnen lopen vier dagen later. Desalniettemin genoten van de stad, de sfeer en een beetje cultuur.
Eten in Berlijn
Het eerste restaurantje dat ik uit een al eerder waardevol gebleken gids had geplukt bleek nog steeds te bestaan. En ook niet voor niets in die gids te staan: Monsieur Vuong, een Vietnamees restaurant nieuwe stijl in de Alte Schönhauser Straße (te bereiken via U-Bahn Weinmeisterstraße of Rosa-Luxemburg-Platz).
Je neemt plaats aan lange tafels en je moet het niet erg vinden als er mensen aanschuiven, Het is er behoorlijk druk, maar de sfeer is ontspannen. Het eten is goedkoop en heerlijk. Eén van hun specialiteiten is een thee met citroengras, gember, stukjes limoen en limoenblaadjes, licht gezoet met honing.
Naast ons schoof een Frans koppel aan en die vroegen in hun beste Engels en poging tot Duits wat we aten en dronken. Ze bestelden hetzelfde en we raakten in gesprek. Zij had een restaurant op de Mont Martre in Parijs. Niet toeristisch, meer buurtgericht. En ze was ook nog sommelier. Afijn, ik kreeg het adres en ook dat van de webstek, zie hier (het filmpje werd nog speciaal aanbevolen).
Vegetarisch eten
Nu ik toch iedereen lekker zit te maken maar meteen naar het tweede nog bestaande restaurant: Suriya Kanthi aan de Knaackstraße in Prenzlauer Berg, een Sri Lankaans eko-restaurant. Sri Lankaans is al bijzonder en dan ook nog biologisch. Om de keuze te vergemakkelijken heb ik alle vlees- en visgerechten maar uitgesloten. Dan bleef het nog lastig met de uitgebreide keuze aan vegetarische gerechten. De meeste wijnen zijn zelfs biologisch-dynamisch.
Het was de dodemanstocht meer dan waard. Het was die dag gaan dooien en ’s avonds gaan regenen. Mijn krukken gleden alle kanten op in plaats van steun te bieden. Maar het eten maakte dat ongemak meer dan goed.
De laatste eettips gaan over ontbijten. Schreef ik een paar jaar geleden nog lovend over Xenzi café, nu is er een Thaise massagesalon van bedenkelijk allooi gevestigd. Doodzonde, van sommige zaken hoop je dat ze blijven bestaan zolang je leeft. Maar er stond nog een etablissement in de homogids, niet ver daarvandaan. Dat laatste moet je in een stad als Berlijn met een korreltje zout nemen. Want hoewel we al in de Karl Marxstraße waren zegt dat nog niets.
Café Rix
We kwamen terecht in café Rix, een verrassing, want je loopt uit het drukke stadsleven door een poort een tuin in en daar bevindt zich een kleine theaterzaal met grand café – en alles nog in oude stijl met alle pracht en praal. Niet specifiek op homo’s gericht overigens. Maar wel een aanrader. En ze hebben er wifi, ook handig.
Een andere ontbijttip is Schall und Rauch, tevens hotel. Dit is meer op homo’s en aanverwanten gericht, maar zeer heterovriendelijk ;-). Op loopafstand van U-Bahnhof Schönhauser Allee, zie hier de webstek voor details.
Komische Oper
Op woensdag heb ik mijn eerste opera gezien. Met deskundige begeleiding van mijn reisgenoot: Don Giovanni. Enige uitleg is beslist aan te raden. Als je het verhaal kent geniet je dubbel of meer. Want opera is meer dan muziek alleen en bij Mozart schijnen allerlei dubbele boodschappen in het verhaal verwerkt te zijn. Erg mooi in elk geval.
Mocht je een Berlin Welcome Card hebben (en die heb je al als je een OV-kaartje voor 5 dagen hebt), bedenk dan dat je bij veel instellingen behoorlijke kortingen krijgt. Bedenk dat dan niet zoals wij pas achteraf, want dan loop je je te verbijten dat je toch behoorlijk teveel betaald hebt. Zeker bij opera. Had ons twee glazen wijn gescheeld, want die zijn ook aan de prijs in de Komische Oper (€ 4,50 per glas).
De uitzichtfoto’s zijn genomen vanaf een gebouw aan de Potzdammer Platz. Voor iets te veel euro’s zoef je in luttele seconden met de snelste lift van Europa naar de 23e verdieping.
Snel weer terug naar Berlijn en dan wat langer en beter gepland. Steeds als in in Berlijn ben verbaas ik me over het aantal zaken waar je natuurproducten koopt, en dan niet zo’n beetje ook. Je waant je in het eko-paradijs op aarde.
De laatste dag nog een museum bezocht, het werd de Neue Nationalgalerie. Ik was er al eens geweest, maar dat was ik vergeten. Maar eenmaal binnen wist ik het weer. Bij het vorige bezoek was één vleugel dicht, nu de andere. En de tentoonstelling was niet zo mijn smaak. Kan gebeuren.
Ons hotel lag te ver van het openbaar vervoer (niet goed opgelet bij het boeken) en met meer tijd kun je met een lastige heup meer rust inplannen. Er is nog zoveel wat ik niet gezien heb in Berlijn. Ik kwam helaas thuis met behoorlijke pijn waarmee ik de dag erna op de eerste hulp van het Elizabethziekenhuis belandde. We weten nog niet wat er aan de hand is, want na een week pijnstillers/ontstekingsremmers slikken is het nog niet weg.
Maar niet geklaagd, want het was toch de moeite waard.
a-vasculaire necroseaidsBerlijnBerlinBiologischheuphivKomische OperoperaRixSchal und RauchSchönhauser AlleeSri LankavegetarischveggieVietnameesFlickr API error: Invalid API Key (Key has invalid format)Berlin - Germany is een foto-album op www.flickr.com/ronvanzeland.
Reageren?