Battambang Circus is voorlopig het laatste blog over dit rustige stadje in Cambodja.
Battambang Circus
Eigenlijk heet het voluit Phare Ponleu Selpak, wat zoveel betekent als ‘de helderheid van de kunst’. Maar bekender is het onder de naam van het circus van Battambang. Het is een kunstacademie met een bijzondere missie. Van hun website:
Phare Ponleu Selpak is een Cambodjaanse kunstacademie zonder winstoogmerk in Battambang, die ondersteuning biedt aan kinderen, jongeren en de omliggende gemeenschappen door middel van artistieke, educatieve, sociale en maatschappelijke hulpverleningsprogramma’s.
Het is gelegen op een groot terrein tegen Battambang aan. Ik kwam aan in de tuktuk en had dringend behoefte aan suiker, de bibbers kondigden zich aan en dan móet ik wat. Anders heb ik het gevoel te praten als een dronkenlap. Anderen valt het niet zo op, maar voor mij voelt het alsof ik helemaal zweverig wordt. Enfin: geen wegwerpplastic toegestaan op het terrein. Heel goed. Maar ik moest wat, dus naar het tentje-aan-huis aan de overkant.
Ik had nog genoeg energie voor wat Khmer en zodoende kocht ik een – plastic – flesje cola van een onbestemd, maar heel goedkoop merk. Ik drink die rotzooi nooit, maar nood breekt wet.
Bij de balie zou mijn naam op een lijst staan. Dat had ik nog niet vermeld, maar dit was een eenmalige voorstelling, waarbij zelfs de Belgische ambassadeur uit Bangkok was overgekomen.
Aangezien deze voorstelling dus ook qua aanvangstijd afweek van de gebruikelijke shows, keek men mij wat glazig aan. Toen ik aanstalten maakte om maar door te lopen, kwam er plots iemand uit het bureau. Mét een bezoekersbadge. En een lijst met daarop mijn naam. Ik bestond dus toch.
De tent was gevuld met dolenthousiaste kleuters. Mij overkwam het niet, maar toen een gezelschap barang van middelbare leeftijd binnen kwam lopen werd het vergast op een Hello! uit honderd kleuterkeeltjes, vergezeld van enthousiast gezwaai. Zo moet de koning zich voelen als hij ergens komt. Je zou ervan naast je sandalen gaan lopen.
De ventilatoren draaiden op volle toeren en ik was zowat tegen een groot exemplaar gaan zitten om niet flauw te vallen van de hitte. De ambassadeur kwam als laatste binnen, een herhaling van het enthousiaste onthaal volgde, en de voorstelling kon beginnen.
Phare Ponleu Selpak met Belgisch tintje
Dit was niet zomaar een voorstelling en ik was er ook niet stomtoevallig terecht gekomen. Phare Ponleu Selpak is één van de toeristische trekpleisters van Battambang, naast de vleermuizengrot en de bamboetrein. En wat verder weg liggen nog twee bescheiden Angkoriaanse tempels. En binnenkort wellicht ook de wandelingen, want ik vernam dat Battambang Walks na mijn blog de hele week boekingen heeft.
Aanvankelijk zou ik de 27e in de bus naar Phnom Penh zitten. Maar Kris Janssens was stomtoevallig in Battambang aan het werk. Kris maakt een documentaire over het circus en heeft acteur Lennert Vandenbroeck gevraagd met de spelers van Phare een voorstelling te maken.
Enkele dagen voor de voorstelling trof ik hen aan de borrel en daar legde Lennert uit hoe hij probeerde de artiesten hun eigen achtergrond creatief te gebruiken in de voorstelling.
Zo was er een jongen wiens vader visser is en die mocht aan de slag met een vissersnet. Een ander had een ouder die op straat plastic flessen verzamelde en dus werden er twee zakken lege plastic flessen aangerukt. Doe er wat mee.
En dat was gelukt. Ik ben geen filmer, maar om een idee te geven, zie de video hierboven. En hou vooral Canvas in de gaten, want die gaat de documentaire van Kris te zijner tijd uitzenden. En hopelijk happen de NPO en de Franse televisie ook toe.
Marc
2 maart 2020Ik kijk uit naar de docu, maar ben nu al aangenaam verrast!
Ton de Coster
8 maart 2020Ja hoor, ik zag de stralende helderheid van de kunst! Leuke circusjeugd! Ik hou Canvas in de gaten.