Er is veel te doen over de populatie wilde zwijnen in ons land. Op de Veluwe is hun aantal door de grote eikeloogst enorm toegenomen. Zo ook de overlast door zwijnen die campings en tuintjes omploegen. Ook in Brabant leeft een populatie.
Minister Verburg trotseert een Tweede Kamermeerderheid die tegen de drukjacht is en de Faunabescherming Nederland organsieert een handtekeningeactie tegen de drukjacht.
Het schijnt zo te zijn dat wilde zwijnen maar op een paar plaatsen mogen leven in Nederland. Dat is op de Veluwe en in een gebied in Limburg. De natuur laat zich echter niet altijd dwingen en soms worden gekweekte zwijnen losgelaten. Zo leeft er ook in Brabant een groepje zwijnen. Illegaal, dat wel. Ze worden gedoogd dus. Lees hier: Brabantse zwijnen scharrelen onder curatele. Ik vind het wel een spannend idee. De ontembare en onvoorspelbare natuur. Ik kan wel bedenken dat er groepen mensen zijn die dat niet met me eens zijn. Boeren bijvoorbeeld. En ik snap ook wel dat een gebrek aan natuurlijke vijanden menselijk ingrijpen soms nodig maakt. Maar al te vaak hoor ik van methoden van jagers die een grotere populatie alleen maar bevorderen om later een excuus te hebben om te knallen.
Een meerderheid van de Tweede Kamer heeft een motie aangenomen die minister Verburg oproept om andere methoden te bedenken dan de drukjacht om de overlast in te perken. Maar de minister gaat gewoon door en de PvdA (die de motie wel steunde) verbindt geen consequenties aan het negeren van de parlementaire meerderheid. En dus bereidt SP-kamerlid Krista van Velzen een initiatiefwet voor die het de minister onmogelijk moet maken om deze dieronvriendelijke jachtmethode toe te passen.
Zie hier: Initiatiefwet moet definitief einde maken aan drukjacht.
ACTIE!
Ondertussen hoeven wij burgers niet stil te zitten. We kunnen de petitie van Faunabescherming Nederland tekenen bijvoorbeeld. Een vorm van drukjacht op de minister. Alleen bestoken we haar niet met kogels, maar met handtekeningen. Klik hier voor de webpagina van de Faunabescherming.
Over de Brabantse zwijnen doen verschillende versies de ronde. De officiële versie is dat de zwijnen zijn uitgebroken uit natuurreservaat de Meinweg in Limburg. Faunabescherming denkt daar heel anders over. Het is zeer onwaarschijnlijk dat de wilde zwijnen de Maas en enkele kanalen zijn overgezwommen. Ik citeer een bericht van hun webstek:
bosvarkende Groote PeeldrukjachteverzwijnFaunabeschermingjachtKrista van VelzenLimburgnatuurPeelwildwilde zwijnenDe wilde zwijnen in het nationaal park De Groote Peel
Recentelijk kwam onderstaan persbericht bij onze website binnen:
De Wildbeheereenheid Asten heeft sinds enkele weken toestemming om de tien tot twintig wilde varkens in Nationaal Park De Groote Peel ‘te beheren’, dat wil zeggen dat ze de dieren mogen doodschieten.Wilde varkens (wilde zwijnen) veroorzaken namelijk flinke ‘omploegschade’ als ze ’s nachts gaan wandelen buiten het natuurgebied. Zo hebben zich vorig jaar al tien boeren gemeld met schade aan omgeploegde velden. De totale schade bedroeg zo’n 10.000 euro. De wilde zwijnen kunnen ook ziektes overbrengen op varkens in varkensstallen. En in De Peel zitten bij uitstek veel varkensboeren. Er komen steeds meer wilde zwijnen in De Peel bij Asten. Ze ontsnappen al jaren, door slechte afrastering, uit natuurgebied De Meinweg bij Roermond. Wettelijk gezien mogen wilde zwijnen alleen leven in De Meinweg en op bepaalde delen van de Veluwe.
Intussen zijn al dertien varkens afgeschoten in de randzones van De Peel. In Limburg zijn, buiten de Meinweg, vorig jaar 200 ‘uitgebroken’ wilde varkens afgeschoten. Zeven jaar geleden werden er in Limburg nog maar dertig afgeschoten.„Als we ze in De Peel niet snel tot nul beheren, lopen ze over vijf jaar onder Eindhoven rond”, zegt Erik Koffeman van de Faunabeheereenheid Noord-Brabant. Piet Zegers, boswachter in district Peel en Kempen, denkt wat anders over ‘beheer’. „Ik vind wilde zwijnen een verrijking voor natuurgebieden, daar zijn ze nog geen probleem. Maar als ze schade berokkenen bij boeren buiten het natuurgebied en de verkeersveiligheid in gevaar brengen, dan snap ik dat ze beheerd moeten worden. Maar als Staatsbosbeheer is ons standpunt: ‘Niet schieten, tenzij’.”
Reactie De Faunabescherming. Er zit echter meer achter. Het artikel betreffende de ‘zwijnen’ behoeft toch enige nadere toelichting en reactie. De schrijver van onderstaand commentaar is deskundige op het gebied van wildbeheer en is in het verleden nauw betrokken geweest, op praktisch en bestuurlijk niveau, bij jagersactiviteiten.
Punt 1: Wat is nu eigenlijk een wildbeheereenheid (WBE)???
Kort samengevat zou men kunnen stellen dat een WBE een club is van plezierjagers, die zich, onder grote druk van de samenleving (die geen jacht accepteert, 95% tegen) hebben verenigd om zodoende nog enige vorm van tegendruk kunnen geven, vaak in de vorm van een zgn. ‘wildbeheerplan’, waar de heren zich toch niet aan houden. Met andere woorden: een wildbeheereenheid is een club stropers, die in het bezit zijn van een jachtakte. Ik omschrijf het zelf ook vaak als volgt: “wildbeheer is beheer door wilden.”
Beheren betekent bij jagers ALLEEN MAAR: doodschieten. Een voorzitter van een WBE zei eens letterlijk in een officiële vergadering: “wildbeheer is alleen maar jagen, jagen, jagen.” Dit zegt genoeg.Volgens het artikel zou er een schade zijn van 10.000,- In de praktijk zou dit betekenen, bij een landbouwopbrengst van 1000,- per hectare dat 10 ha grond rond de Peel zou zijn omgeploegd. Let wel: 20 voetbalvelden. Dit is pure volksverlakkerij, broddelwerk van de eerste orde, overigens niet nieuws in het jagerswereldje.
Punt 2- Maar… de belangrijkste vraag is en blijft: “Hoe komen deze wilde varkens in de Peel terecht?”
Het zou gaan om uitgebroken exemplaren uit het Meinweggebied. Maar wie enige geografische kennis heeft, weet dat dit gebied aan de ander kant van de Maas ligt en het dus schier onmogelijk is dat deze dieren van daaruit in de Peel terecht kunnen komen. Zij zouden dus de Maas en diverse kanalen zijn over gezwommen. Dat moet bestempeld worden als pure onzin. Wat is dan de meest waarschijnlijke en ware toedracht?
Enige jaren geleden raakten de plezierjagers hun ‘werkgebied’, lees ‘speeltuin’, kwijt als jachtterrein. Terecht verpachtte de overheid dit unieke gebied niet meer om plezierjacht uit te oefenen. (Fazanten werden met honderden tegelijk uitgezet.) Dit was een zware klap voor het jagersvolkje, zoveel honderden hectares minder speeltuin te hebben. In zowel informele als formele bijeenkomsten was het jarenlang een hot item hoe dit gebied als jachtterrein terug te krijgen.Daarvoor was maar één oplossing: “Zorg ervoor dat vanuit de Peel schade te voorschijn komt, die zodanig is dat de landbouw en de aangrenzende bio-industrie groot gevaar lopen.”
De oplossing was simpel: wilde zwijnen uitzetten en loslaten in de Peel. Hoewel diverse jagers dit niet echt aandurfden, blijkt een aantal toch de daad bij het woord gevoegd te hebben. Men ving en vangt twee vliegen in één klap: schade aan landbouwgrond, want in de Peel zelf is praktisch geen voedsel en grote angst bij de varkenshouders, die ziektes onder hun vee op zich af zagen komen. De oplossing was ook al gevonden: “Doodschieten die beesten” (sorry: beheren.) Aldus geschiedt nu dus.Hieruit blijkt maar weer eens hoe gefrustreerd, paniekerig, onbetrouwbaar en niets ontziend plezierjagers worden, indien in hun hobby, het doodschieten van beesten, wordt ingegrepen. Velen reageren meer dan hysterisch.
De jagerswereld heeft rond de Peel een probleem gecreëerd, dat wel eens volledig uit de hand kan lopen en leiden tot grote maatschappelijk en financiële problemen bij veehouders, hun gezinnen en personeel.
Het moet voor de overheid dan ook duidelijk zijn dat het afschieten, indien dit daadwerkelijk nodig wordt, alleen maar mag gebeuren door deskundigen van diezelfde overheid. Plezierjagers horen hier niet thuis. Dat zij dit probleem creëerden, wat natuurlijk nooit geheel juridisch is te bewijzen, is al verschrikkelijk genoeg, maar zegt alles over de mentaliteit van plezierjagers rond de Peel en daar zijn geen uitzonderingen op. Ik kan het weten… (Mea Culpa)
Ard Kierkels
18 december 2007Hoi Ron,
Goed stukje (werk). Ik ben als milieubewust brabander speciaal naar velp / arnhem verhuist om dicht bij het mooiste stukje wilde natuur van Nederland te zitten maar irriteer me wel al jaren aan de tweeslachtigheid van ons milieubeheer alhier:
Heeft men nog niet zo heel lang geleden wijze mensen van wageningen een schitterende ecologische hoofdstructuur (EHS)uit laten denken en formeel bekrachtigd, waardoor het mogelijk zou moeten zijn dat het wild van de veluwe tot in het duitse reichswald zou kunnen migreren en omgekeerd. Gaat het misschien door dit soort beleid / plannen er een keer op lijken dat de natuur en met name de zwijnenpopulatie zich in positieve richting en aantallen gaat ontwikkelen met een paar onwenselijke neveneffecten, is het ook weer niet goed.
Wat heeft de minister (ingefluisterd door “faunabeheerders”) daarop als antwoord: Afschieten!
Blijkbaar een ypisch Nederlands trekje: Vooruitstrevend beleid in woorden en op papier vervattten maar vooruitstrevendheid in daden ofwel praktisch beleiden, ho maar.
Wat willen we nu eigenlijk? Wilde zwijnen herten en ander wild dat zich gecontroleerd over de EHS gaat verplaatsen met alle voordelen voor het hele ecologische evenwicht en systeem als totaal of gaat de politieke liefde toch weer door de portomonaie (schadeclaims) en de smaak- en sensatie-papillen van onze “wildbeheerders” dus alles bij het “oude” houden.
Is er geen landelijke politieke coalitie te vormen die een eigen onderzoek doet naar de hardheid van die “800 wilde zwijnennorm voor de veluwe” (volgens mij is al aangetoond dat deze achterhaald is toch?) en wat je aan populaties nodig hebt om die EHS echt te laten werken om vervolgens met een eigen constructief beheersplan te komen voor de veluwe de EHS en de natuurgebieden in branbant!
Dat de partij van de dieren hier zelf niet op komt? Van groen links hoor je overigens ook verdacht weinig.
Ton van de Goor
11 februari 2008Ard Kierkels geeft een goed commentaar!
toine schilders
21 oktober 2008Gezien de reacties op het voorkomen van wilde varkens en de gedachten hierover van diverse personen mende ik ook hier op te moeten reageren.Allereerst:wie bepaald of de varkens hier wel of niet mogen voorkomen?Wij niet dus als mens maar alleen de varkens zelf.Die hebben echt geen boodschap aan ons.Wij kunnen alleen door ons tolerantiebeleid het al of niet mogen voorkomen bepalen.Deze dieren komen al zo lang voor in nederland en ook hier dus in zuid nederland vroeger waar ze nu nog net niet gezien zijn.Ik hoop echt dat dit spoedig weer zo is en velen met mij.En voor wat aangaat het beheren in welke vorm dan ook:als het moet doe het dan en hou de populatie binnen de perken.Minder leuke dingen zijn varkenspest,maar daar zal mogelijk ook best wel op een of andere manier een oplossing voor te vinden zijn d.m.v. een bufferzone of mogelijk iets anders wat elders al bestaat.
En mocht de mens nu denken dat wij wel bepalen of dit dier hier nu wel of niet hoort voor te komen:welnu leef je uit en begin met de tijgermug of de sars verspreiders,vogelgriepdragers die over vliegen en zo zijn er nog wel wat meer.
Volop werk en als het lukt een hoge waardering
valt U ten deel
sjoukje
12 mei 2009Ehh… ik vind jouw punt 1 toch echt te ver gaan! Als er niet aan wildbeheer gedaan wordt in Nederland gaat het mis. Er is geen natuur meer in NL, alles is aangelegd door de mens. De mens moet dit dus ook beheren! Als er teveel dieren van 1 soort zijn ontstaat er overlast of verdwijnen er diersoorten. Jagers worden ingeroepen door een overheid en gaan niet op eigen houtje dieren afschieten, ik ken een aantal Jagers en deze steken veel tijd, geld en moeite in het beheer van bepaalde gebieden in Nederland. Ik ken zelf geen enkele jager die naar Afrika gaat en geld betaalt om de wilde dieren daar te schieten (dat noem ik plezierjacht) Jagers nemen de moeite om s’nachts met beperkte middelen aan beheer te doen zodat de rest van Nederland geen onnodige last van de dieren heeft! Er zijn zat mensen die in hun auto een dier aanrijden (eend/ haas) en vervolgens doorrijden, wie stopt en verlost het dier uit z’n lijden? Juist ja, de jager… Mensen denk na! Kijk eens beter naar het vlees op je bordje, stel je het dier voor en hoe het heeft geleefd, waarschijnlijk een varken dat in een heel klein hokje is vetgemest, ik zou liever een wild zwijn eten dat een prachtig leven heeft geleid en dat op een zo diervriendelijke methode is afgeschoten dan zo’n varken dat in een donkere stal in een klein hokje is vetgemest!
David
8 maart 2011Eens met de laatste reactie over de toegewijde jagers. Ik woon ook aan de Veluwezoom en meen alleen dat daar te weinig van die toegewijde jagers zijn. Afschotpercentages worden al jaren niet gehaald. Ik ben dol op zwijnen en vond het altijd reuze spannend om uit op zwijnenspotten te gaan. De laatste jaren echter is de spanning er een beetje af omdat je op iedere druilerige dag (wanneer er dus weinig wandelaars zijn) bijna achter iedere boom een zwijn ziet. Zoveel zwijnen zijn er tegenwoordig.