Untenu & transparant helpen

Het gaat goed met Untenu, maar dat betekent eigenlijk dat het slecht gaat met lhbt’s in Cambodja die leven met hiv. Als ze nog leven.

Soms gaan mensen dood

Twee weken geleden was ik even van mijn melk nadat ik hoorde dat kort nadat Untenu geld had gestuurd om iemand op de been te krijgen, de persoon in kwestie was overleden. Voor weer een ander was het team van het National MSM & TG Network te laat gekomen: de jongen was al overleden voordat we überhaupt wat konden doen.

En dan was er vier weken geleden de transgender vrouw die gestopt was met haar hiv-medicatie omdat ze geen geld had om naar de kliniek te reizen om haar pillen op te halen. Ze was arm – dat spreekt voor zich in dit geval – en was haar boekje van de kliniek verloren waarin de testresultaten stonden.

Bij Untenu hanteren we enkele criteria voor hulp: iemand moet hiv-positief zijn, behoren tot de lhbt-gemeenschap en geen geld hebben om zichzelf uit de noodsituatie te halen. Bewijs van iemands hiv-status is een foto van het ‘boekje’ + een foto van de ID-kaart. Lastig soms, want veel arme mensen hebben geen ID-kaart. Maar je moet iets om te voorkomen dat je bedonderd wordt. En dat is al lastig genoeg als je 10.000 km verderop woont.

Soms kost het wat meer moeite

Maar terug naar de transgender vrouw. Ons doel is natuurlijk helpen en ik ben niet voor één gat te vangen. Dus stelde ik voor haar een snelle hiv-test te laten ondergaan. Zo konden we opnieuw bewijs vergaren en dat hoefde niet lang te duren. Maar aangezien de vrijwilligers van het National MSM & TG Network het werk ter plaatse doen en deze laatste zaken alledrie in een tamelijk afgelegen en arme provincie speelden, ging het niet zo snel.

En voor mij geldt dat ik op afstand alleen af en toe kan informeren en aanmoedigen en als de zaak rond is het hier snel bestuurlijk afronden en het geld laten sturen. Terwijl zaak 4 zich aandiende in zeer korte tijd (daarover zo meer), vroeg ik hoe het nu stond met deze. Ik kreeg te horen dat de test was afgenomen en er een brief van de kliniek was, maar dat ook deze patiënt was overleden. Dat was de derde overledene in een paar weken tijd. Dat voelt absoluut niet goed.

Soms ben je erg op je hoede

Dan de laatste zaak die ons nogal voor morele dilemma’s stelde. Via twee kanalen kwam een nogal dramatische oproep tot mij.  Bij een bekende was een gasfles tijdens het koken ontploft. Diverse personen waren aangeschreven (voornamelijk Westerlingen uit zijn netwerk) met het verzoek direct geld t.a.v. hemzelf te sturen via WesternUnion of MoneyGram. Deze persoon was eerder betrokken bij onjuiste uitgaven van Untenu-donorgelden. Sommigen beweerden dat er tevens sprake zou zijn van een fikse verslaving aan Ice. het goedje wordt hier vaak  aangeduid met T, of Tina: Chrystal Meth. Een zeer verslavend middel dat niet zelden het begin van iemands einde inluidt.

Ik was dus op mijn hoede, maar toen één van onze partners aandrong toch maar poolshoogte te gaan nemen stemde ik toe. Onderzoek het goed was mijn aanbeveling, en als iemand echt hulp nodig heeft, dan helpen we. Wat iemand ons ook heeft aangedaan. Blijkbaar was men enkel in staat tot het verzenden van een aanvraagformulier welke de persoon in kwestie zelf had ingevuld. Met het verzoek om een bedrag te storten. Zo werkt het niet.

Ik verzocht een vrijwilliger van de andere partnerorganisatie om hem op te zoeken. Maar zij waren om dezelfde reden als ik erg terughoudend om de zaak te onderzoeken. Ik legde het op hun bordje: de kans is dat het fout gaat, wil je dat? En praten kost niets. Ondertussen postte de hulpverzoekende een bericht op Facebook waarin hij expliciet de vloer aanveegde met vrijwilligers van de organisatie die hem ons formulier had opgestuurd. En impliciet met ons. Nu kunnen Khmer behoorlijke dramaqueens zijn, maar dit ging wel erg ver: “Jullie procedure is veel te traag, moeten er eerst doden vallen? Als ik beter ben dan kom ik terug bij jullie.” etc.

Toch helpt Untenu waar het kan

U begrijpt dat dit gezien de zaken van de afgelopen weken niet in heel goede aarde viel. Toen ik vandaag informeerde bleek dat hij bij geen van de bekende telefoonnummers opnam. En bij een verrassingsbezoek bleek hij er niet meer te wonen. Berichten op Facebook bleven onbeantwoord. Ondanks zijn reputatie en de twijfel zoekt de vrijwilliger ondertussen gewoon door. Of er ooit geld naar hem toe gaat, betwijfel ik. Maar als het moet , dan moet het. Maar wel hulp in natura.

Ondertussen moest ik bij dezelfde vrijwilligers aandringen op bonnetjes voor de kosten van de uitvaart voordat ze een nieuw verzoek voor de overleden transgender in zouden dienen. Dat is niet echt de mooiste kant van het werk, maar we zijn het onze donoren wel verplicht zo ver als mogelijk te gaan om de kosten te verantwoorden. Hoe zeer ik ook besef dat het niet altijd en tot de laatste cent kán in in een ontwikkelingsland als Cambodja.

Dankzij donoren en vrijwilligers

Tot slot wil ik nog graag mijn grote dank uitspreken aan de vaste donoren van Untenu en aan de mensen die een bijdrage hebben gestort voor de uitvaart van de jonge homo met hiv in Bantey Meancheay. Untenu kan dit werk alleen doen met de financiële bijdragen van donoren en sponsoren en de inzet van vrijwilligers daar, en hier. Dus nogmaals: heel veel dank!

aidsCambodjahivLHBTUntenu