Hoe staan de zaken ervoor nadat ik vier weken geleden weer begonnen ben met het nemen van hiv-remmers? En nieuws over steenkolen.
Een dag met uitersten vandaag. ’s Ochtends wat geschreven aan dit blog. Om 11.00 uur onverwachts een uur eerder gebeld door de internist met de uitslag. En later door Aloysia Jetten van de Brabantse Partij. Hoe het stond met mijn vragen over de kolencentrale. Van het ene uiterste naar het andere en ‘s avonds op een onmogelijk tijdstip zonder fatsoenlijk te eten naar Ravenstein voor de hoorzitting van de provincie over De Heus. Daarover het volgende blog.
4 weken hiv-remmers
Ik schreef al over de vervelende ervaring in het Erasmus MC twee weken geleden. Diezelfde internist belde me vandaag terug. Een uur te vroeg, en met maar één uitslag. Namelijk de virale lading. De weerstand was niet gemeten. Toen ik vroeg waarom de weerstand (CD4) niet gemeten was, raakte ze geïrriteerd. Of ik haar uit wilde laten spreken. Daar had ze een punt. Haar verhaal was compleet in tegenspraak met de geldende praktijk zoals ik die de afgelopen acht jaar heb ervaren. “Iemand met nul weerstand daar kan het heel goed mee gaan was haar stelling. Die weerstand was niet van belang”, etc. Ik ging ertegenin. Ik wilde weten hoe het ervoor staat nadat het een paar maanden te laag was. “Die discussie moet u maar met dr. X voeren, ik heb u de uitslagen meegedeeld, einde discussie”. En de verbinding werd verbroken. Oh ja, voor ik het bijna vergeet, het virus is weer bijna ’terug in het hok’. Dat was het enige goede aan het gesprek.
Laat ik voorop stellen dat medische inzichten kunnen veranderen en ingesleten medische handelingen kunnen na jaren onzinnig zijn gebleken. Leg dat uit aan de patiënt (aan mij) en ik aanvaard dat. Maar een nieuwe arts die zonder enig inlevend vermogen plotseling alles anders doet zonder uitleg en zonder tegenspraak te dulden pardoes een gesprek beëindigt door de hoorn op de haak te gooien, doet in mijn ogen alles fout.
Ik was compleet over de rooie. Ik kon even niks uitbrengen. Zo onbeschoft. Brrr.
Steenkolen
Maar goed, het leven van een politicus kan op een dag zoveel wendingen nemen, zo ook vandaag. Door het telefoontje van Aloysia Jetten moest ik ineens aan de slag om me te verdiepen in steenkolencentrales, emissierichtlijnen, etcetera. Mijn nieuwe mobiele telefoon was er warm van. Telefoontjes naar de EU-fractie in Brussel, drie keer naar Den Haag, een SP-er die ook nog chemicus is en in Geertruidenberg woont aan de lijn gehad. En heel veel geleerd.
Die excursie over afvalmining in Boxmeer gaat morgen wel door, maar dus zonder mij. Na deze dag (ik mocht nog naar Ravenstein) heb ik morgenochtend nodig om de vragen goed te formuleren zodat die naar Gedeputeerde Staten en de pers kunnen. En dan kan ik ’s middags (als ik nog leef), naar de fractie.
