SP Roze – teleurgesteld in partij

Geen ‘SP Roze’ dit jaar voor mij op Roze Zaterdag, tenzij er snel iets verandert in de houding van de SP inzake homo-emancipatie.

Ik weet: je kunt het nooit in alles eens zijn met je eigen partij, maar dit raakt wel iets essentieels. Hoe ga je om met het het belang van een grote minderheid?

SP Roze bestaat niet

Gisteren naar Utrecht voor een bijeenkomst van het roze netwerk in de SP. Met een door vakantie en ziekte een behoorlijk uitgedund groepje bespraken we de reactie van de partij (-secretaris) op onze lijst met praktische en politieke vragen en wensen. Inhoudelijk zag hij geen problemen, dus dat leek in principe goed nieuws. In principe zeg ik nadrukkelijk, want in de praktijk blijkt keer op keer dat de SP kiest voor twee speerpunten (scociale zaken en gezondheidszorg) en zaken als homo-emancipatie leiden daar alleen maar van af. Het is dus niet de bedoeling dat daar al te veel SP-aandacht naar uit gaat, daar dient de partij zich niet al te nadrukkelijk op te profileren.

Dat bleek ook wel uit het feit dat de partijsecretaris het niet opportuun achtte om een bijeenkomst van het roze netwerk bij te wonen. Niet te verkopen naar de partijtop. En voor de praktische zaken geldt dat er niets officieel geregeld kan worden. Dat betekent dan weer dat we moeten schooien om ruimte bij afdelingen of, zoals gisteren, een ruimte vragen bij het scholingsteam dat toevallig in Utrecht een dag aan de slag was. Een @dres als roze@sp.nl, iets wat erg praktisch zou zijn, is bijvoorbeeld ook al uit den boze. Hebben we al een standpunt over dit onderwerp? Verwacht dan niet dat dit op sp.nl verschijnt. Dat is nadrukkelijk niet de bedoeling. 

Roze Zaterdag Tiel

Dit is allemaal behoorlijk frustrerend. Een paar mensen had wel zin om als SP nadrukkelijk aanwezig te zijn bij Roze Zaterdag in Tiel. Ik pas er echter voor om voor het hlbt-publiek reclame te maken voor mijn partij, terwijl diezelfde partij in de praktijk de doelgroep liever niet ziet staan. Ik kan het niet verdedigen in elk geval. Uiteindelijk is besloten om nog één keer met de mensen van het roze netwerk iets leuks te doen op Roze Zaterdag, maar niet namens of als SP. Tenzij de partij nog met concrete toezeggingen over de brug komt, maar veel illusies maak ik me niet meer.

Wat zit hier dan achter vraag je je dan af? Daar hebben we uitgebreid bij stilgestaan. Lokaal en provinciaal ondervinden verschillende roze SP-ers geen enkele belemmering zich op dit onderwerp te profileren. Heeft het te maken met de angst voor negatieve reacties van onze arbeidersachterban? Ik betwijfel, mocht dit het argument zijn, dat dit werkelijk zo is. Wij denken dat het meer ligt in de angst als partij verstrikt te raken in het web van allerlei kleine belangenclubjes binnen de partij, zoals bijvoorbeeld bij GroenLinks. De SP lijkt als de dood voor dit soort decentrale clubjes die het landelijk beleid proberen te beïnvloeden.

Van andere pogingen, zoals een vrouwenoverleg, krijgen we dezelfde signalen. En wij kunnen hier nog een heel eind in mee gaan. De  positie voor mensen de sociaal zwaksten in de samenleving raakt de bestaansgrond van de SP, maar het één hoeft het ander niet uit te sluiten. Zeker van een grote partij wordt op elk front een standpunt verwacht.

Ik kan hier geen namen noemen, maar ik krijg vanuit diverse geledingen van de partij signalen dat men op onderwerpen als vrouwen- en homo-emancipatie teruggefloten werd als men zich al te veel profileerde op deze onderwerpen. Het voelt niet goed om dit te zo te ervaren, en het voelt helemaal niet goed om dit hier neer te zetten. Maar soms moet het maar.

Alleen maar kommer en kwel?

Nee, natuurlijk niet. Alleen al de positieve reacties die ik krijg op het symposium dat ik namens onze Brabantse SP-fractie organiseer. Mij wordt geen strobreed in de weg gelegd, integendeel. Hetzelfde geldt voor de afdeling Rotterdam, waar ook het nodige gebeurt.

Het roze netwerk gaat verder in een voor de partij minder bedreigende vorm. Als een echt netwerk waarin de leden elkaar op de hoogte houden van lokale en provinciale initiatieven op roze gebied. Opdat we elkaar én de partij kunnen versterken. Misschien dat we af en toe bij elkaar komen, gewoon omdat dat ook leuk en gezellig is.

Maar bij de Tweede Kamerfractie van de SP hoeft men geen rooie vlekken meer te krijgen van ons, aan een dood paard blijven we namelijk niet trekken. Jammer, want wij vinden dat roze strijd óók rode strijd moet zijn, dus niet alleen voorbehouden is aan partijen ter rechterzijde van het politieke spectrum.