Ron van Zeeland

Het thema van de week was natuurlijk #allemannenhandinhand. Zelfs de doorgaans homofobe heteromannetjes deden mee. Een enkeling kon zich niet inhouden en ging alsnog los. Ondertussen was ik druk met de laatste loodjes van het jaarverslag van Untenu en kwam er weer een noodhulpverzoek binnen. Over noodzakelijke bureaucratie en voeten in de modder.

#allemannenhandinhand

Ik ga er niet veel woorden meer over vuil maken, buiten dat ik het echt heel irritant vind dat ‘wij’  (lhbti’s in Nederland) steeds maar weer voor het anti-moslim en anti-vreemdelingenkarretje worden gespannen door Wilders, Baudet, Roos en anderen. Gisteren merkte ik weer eens dat de meest lieve vrienden geen idee hadden hoe gewoon hand in hand voor hen was toen ik uitlegde hoe dat nu een leven lang gaat als je een homoman bent. Beter goed gejat, dan slecht zelf bedacht. Hier is mijn bron:

Nederlandse bureaucratie & Cambodjaanse praktijk

Niks mis met een beetje bureaucratie. In de goede zin van het woord dan. Wij van Untenu vragen nogal wat van de Cambodjanen waar we mee werken. Zo willen we allemaal informatie hebben over de mensen die we helpen. Dat betekent voor een Khmer dus invulwerk, terwijl ze het liefst meteen aan de slag gaan om eten en medicijnen te kopen. Of om een uitvaart te regelen. En achteraf willen we allemaal bonnetjes. Ook dat is niet evident in Cambodja.

En toch ben ik blij dat we dat doen. Op deze manier krijgen we een goed beeld van wat we doen en voor wie we het doen. Dat helpt bij het schrijven van een jaarverslag, en dat is weer een verantwoording naar onze donoren. En het verschaft ons inzicht in wat we in de toekomst voor onze doelgroep kunnen doen.

Daarnaast houdt het ons scherp aan de voorkant: kennen we hulp terecht toe. Dat laatste blijft altijd maar de vraag, je kan op afstand nooit alles controleren. Daarom kunnen we niet anders dan ook vertrouwen hebben in onze partners daar. De kunst is dan om hier in Nederland weer niet door te schieten in regelzucht, al te streng zijn. En hiermee zit ik vaak in het kruisvuur tussen een zeer strenge penningmeester en de informelere partners in Cambodja.

En ik begrijp beiden. Dat bezorgt me dus regelmatig een punthoofd moet ik bekennen.

In dit blog heb ik een kaartje van Cambodja geplaatst, mijn laatste ontdekking in de digitale wereld. Ik vind het leuk om steeds wat nieuws te bedenken om ons verhaal te vertellen. Voor het jaarverslag zocht ik naar een manier en GoogleMaps hielp me een handje. Op de kaart staan rode i’s. Als je op zo’n i klikt verschijnt een kadertje met de naam van de stad of provincie en het aantal mensen dat we daar geholpen hebben.

Ook staan er linken in naar verhalen op untenu.nl over mensen die we in die streek hielpen. Dit wordt nog verder aangevuld, maar ik ben er alvast trots op.

Dan zijn we druk bezig met het voorbereiden van de evenementen waar we dit jaar aanwezig zijn om geld in te zamelen. Het ziet er naar uit dat 21 mei alvast genoteerd kan worden voor AIDS Candlelight Memorial in Rotterdam. Verder op het programma: Roze Zaterdag in Den Bosch, Rotterdam Pride en Wereld Aids Dag Rotterdam.

Rest mij nog een aantal mensen te bedanken: Rajesh die het beleidsplan voor me vertaalde naar het Engels. Dat scheelt me enorm veel werk (er is nog vacature). En twee donateurs die deze week een mooi bedrag stortten of toezegden.