De afgelopen dagen heb ik niet bepaald stil gezeten. Tony uit Rotterdam kwam op bezoek naar Phnom Penh om wat van het Nood- & Studiefonds te zien. En van de stad.
Dinsdag kwam Tony aan. Ik heb hem afgehaald op het vliegveld. De weg daarnaartoe is lang en druk, zeker tijdens de spits. Dus ik nam het zekere voor het onzekere en kroop achterop bij een motodop, de brommertaxi. Goedkoop en kan overal tussendoor. En nog deed ik er al stof- en uitlaatgassen happend drie kwartier over. Maar ik was op tijd!
Onderweg naar zijn hotel in de tuktuk van hetzelfde laken een pak. De avond hebben we gebruikt voor een wandeling langs de kade, en een hapje eten.
CPN Plus
Voor de woensdag had ik samen met Vireak een programma samengesteld om Tony wat te laten zien en ervaren van het werk van het Nood- & Studiefonds voor hiv-positieve LHBT’s in Cambodja.
Eerst hebben we een gesprek gehad met Leaksmy, die enorme sprongen in haar ontwikkeling heeft gemaakt sinds haar verkiezing in het bestuur van de Cambodjaanse Hiv-vereniging, CPN Plus.
Ze heeft engels geleerd en heeft een certificaat op zak om door middel van vingerprikjes hiv- en syfilistesten uit te voeren. Inmiddels is ze gestopt als sekswerker.
Na de lunch zijn we naar een huisje gegaan in een armoedige buurt in het Boeng Kakdistrict waar een transgender een ontmoetingsplek heeft gecreëerd voor LHBT’s. Veelal met hiv, waaronder sekswerkers. En hier viel me op dat er ook aardig wat verslaafd waren, aan chrystal meth zo bleek later.
Na de lunch was er het gesprek met directie en medewerkers van CPN Plus, dit keer op de kamer van de directeur. Die laat zich overigens heel bescheiden coördinator noemen, maar rijdt ondertussen een ontzettend dikke Lexus, mét chauffeur.
Ik kom later terug op dit gesprek, dat overigens niet geheel vlekkeloos verliep. Ik doe dat omdat ik ook echt wat te melden wil hebben, dus dat houdt u tegoed voor volgende week.
De dag is afgesloten op het dakcafé van de Phnom Penh Tower. Rondom je heen kijk je over de stad, terwijl de zon langzaam ondergaat.
Phnom Penh
Donderdag was de dag om Phnom Penh door een toeristische bril te laten zien aan Tony. Toeristisch is beslist niet alleen maar leuk. Als eerste togen we naar Tuol Sleng, het genocidemuseum. Tuol Sleng was ooit een schoolgebouw, maar werd door de Rode Khmer ingericht als martelcentrum. Ik laat de beelden spreken. Het was weer indrukwekkend en soms ook weerzinwekkend om te zien.
Na de lunch hebben we een kijkje genomen in Wat Lanka, het Boeddhistisch complex bij mij in de buurt. Het is een stadje in de stad, maar in tegenstelling tot de grote stad is dit een oase van rust.
De Boeddhistische trekpleister van Phnom Penh is Wat Phnom, de oorsprong van Phnom Penh. Boven heeft Tony lotusbloemen geofferd en heeft gebeden. Buiten hebben we wierook opgestoken. Mijn gedachten waren even bij mijn vaders’ familie die momenteel zware tijden doormaakt.
Voor het eerst zag ik aapjes op de heuvel, en in tegenstelling tot andere – vaak grotere – tempelcomplexen vertoonden deze natuurlijk gedrag. Het waren nog geen verwende apen zogezegd.
Terwijl Tony het Koninklijk Paleis met de zilveren pagode bezocht ben ik even gaan liggen. Deze dag werd in Blue Chilli afgesloten met een travestieshow. Ook dat moet je gezien hebben als je Phnom Penh bezoekt.
CambodjaPhnom PenhTuol Sleng
Reageren?