Nazi’s, nonnen en nog veel meer, plus een grote politiemacht tijdens de Pride in Magdeburg. Wat ontbrak? Publiek langs de kant. Surreëel. (bijgewerkt 6 september: videoverslag)
Nazi’s tegen Pride

Het was te verwachten want eerder was te zien dat honderden nazi’s in Leipzig door de politie werden ingesloten op het station, zodat ze de Pride (in Duitsland CSD – Christopher Street Day genoemd) niet konden verstoren. En zo zagen we op foto’s de boze extreem-rechtse meute de verboden Hitlergroet brengen maar kon de optocht in Leipzig wel doorgaan.
Eerder had de politie al de grootst mogelijke moeite in kleinere plaatsen waar dit jaar ook CSD’s werden gehouden, om de nazi’s te scheiden van de LHBTQIA+gemeenschap. In Bautzen werd het Pride-feest zelfs afgelast omdat de veiligheid niet gegarandeerd kon worden.
De rechts-extremisten voelen zich kennelijk zo veilig hun haat uit te dragen dat onlangs een schlagerzangeres – die eerder óók had opgetreden bij een LHBTQIA+evenement – óp het podium de Hitlergroet bracht. Ze is inmiddels veroordeeld door de rechter, maar politie en rechterlijke macht hebben het er maar druk mee.
Nonnen & Nazi’s
Waar de nazi’s voor haat staan, zijn de queer nonnen het voorbeeld van vrolijkheid en liefde. En zo togen we met een afvaardiging naar Magdeburg, een stad van ruim tweehonderdduizend inwoners in de voormalige DDR. Enkele Schwestern waren al enkele dagen ter plaatse, manlief en ik vertrokken per automobiel vanuit Berlijn.
Bij aankomst werd net de bus van de SPD onder begeleiding van maar liefst vier politiebusjes naar de opstelplaats begeleid. Daar keek ik al van op. Wat ook opviel was een grote vertegenwoordiging uit de Berlijnse scene. velen waren ook vrijwilliger bij de organisatie.

Overal was politie in oproertenue zichtbaar aanwezig. Er ging nogal wat tijd overheen voordat we de lange mars door Magdeburg startten. Er broeide iets, die politie was er natuurlijk niet voor niets, want kennelijk was de overheid er veel aan gelegen een debacle als in Bautzen te voorkomen.
Het was een lange tocht in de brandende zon. Eentje om niet snel te vergeten. Als Zusters liepen we voorop in de demo, naast en achter de politici met een banier. Gelukkig zag ik later op de foto’s en video’s dat er toch nog een behoorlijke opkomst was. Maar… er stond bijna geen publiek langs de kant van de weg of op de balkons. Een enkel plukje sympathisanten zette het af en toe bemoedigend op een gillen. Maar verder was het doodstil (op de onvermijdelijke stampmuziek na).
Zie ook deze video en de video van Bunte Tante aus Magdeburg.
Halverwege moesten we plots stoppen. Vermoedelijk omdat de tegendemonstratie van de nazi’s nog niet helemaal onder controle was. De wildste geruchten gingen rond. Zo zouden ze met een paar duizend mensen zijn. Zuster Daphne en Zuster Rosa moesten modereren op het hoofdpodium en stelden voor een snellere route naar het centrale plein te nemen. “Die politie is niet voor niets zo prominent aanwezig dus ik zou het niet doen”, zei ik als bezorgde zuster. We besloten de veilige route te vervolgen.
Kennelijk is het gelukt het nazituig in bedwang te houden, want we hebben er geen één gezien. Maar ze waren er wel. Achteraf gezien is het een wonder dat alles goed gegaan is, zwakke plekken genoeg in de verdediging…
Spenden
Eén van de zusterlijke taken is ook geld inzamelen voor de goede doelen die we ondersteunen. Hier in Magdeburg collecteerden we voor de CSD-organisatie. Ik mocht Zuster Pia Pi assisteren. Wat me opviel was dat de armoede tekende bij veel inwoners van Magdeburg. Je zág het gewoon. Maar aan de bijdragen zag je het niet: men gaf gul.
Nadat we assisteerden bij de doop van twee pups (een opkomend fenomeen in de fetisj scene) vond ik het welletjes geweest. Ik moest voorkomen dat ik weer een week van de leg zou zijn na overmatige – doch bevredigende – inspanning. Er zou nog meer volgen de week erna: zo vond de eerste avondvesper (de ledenvergadering) van het Huis Sankta Melitta Iuvenis plaats waar over het lidmaatschap van Zuster Clementia werd gestemd. Uw zuster is met algehele stemmen toegelaten tot het Berlijnse Huis. De statuten schrijven voor dat een zuster die van een ander Huis migreert, de eerste vier maanden als novice door het leven gaat maar wel de zusterdracht mag blijven dragen.
Anschluß!

Enkele dagen later werd ik thuis ontvangen door Zuster Suzette, om mijn schildje in ontvangst te nemen en nader kennis te maken. Er komt nog veel bij kijken. Uiteraard betaal je contributie als lid (het is een officiële vereniging), men heeft voor elke zuster een e-mailadres: (naam zuster) @indulgenz.de, er is een zuster-cloud, appgroep, en zusterkalender. Inmiddels is alles rond en geregeld. Wel zal ik de komende vier maanden mijn zusterlijke gezicht moeten laten zien, dus bij Folsom Berlin manifesteert ook Zuster (tijdelijk Novice) Clementia.
Klik hier voor alle foto’s van de Queere Nonnen

Ton de Coster
8 sep 2024Herzlichen Glückwunsch liebe Schwester Clementia Maculanda!
rvz1965
9 sep 2024Schwester Clementia bedankt sich für die Glückwünsche!