Lola gaat op pad. Niet alleen, maar wel ver: naar Oss. Oma past op de poes en de papa’s gaan weer eens naar Berlijn – met de trein.

Lola naar Oss…

We hadden een oppas geprobeerd. Maar aangezien Lola een kroelpoes is, was een paar uur per dag een aaister in huis niet voldoende.

Deze zomer probeerden we een goed kattenhotel. Daar duurde het dagen eer haar kroelbehoefte het won van haar angst. We kregen haar slaapdoos terug onder de haren die Lola was verloren van de stress.

En toen bood ons moeder aan om het een keer te proberen. Helemaal stressvrij zal het nooit worden want onze Lola heeft het niet op autoritten. En ik trouwens ook niet, want concentreer je maar eens op het verkeer met een blèrende poes naast je. Eentje die zich ook nog eens met haar pas geknipte nagels probeert vast te klampen aan je arm.

Maar eind goed, al goed. In de bebouwde kom van Oss luwde het geblèr en eenmaal bevrijd uit de mand was het meteen goed.

Ze verkende haar nieuwe wereld met recht opstaande staart. Wel volgde ze me als ik naar het toilet ging en bleef zachtjes miauwend voor de deur zitten tot ik weer tevoorschijn kwam. Zelf ging ze meteen keurig op de kattenbak. Met een gerust hart liet ik haar achter.

En de papa’s naar Berlijn

Nu Lola veilig bij der Omi is, kunnen wij met een gerust hart een paar daagjes met de trein naar Berlijn. De laatste keer was oktober 2017, dus het kon wel weer een keer vonden we.

Met de internationale trein die maar liefst op 7 plaatsen in Nederland stopt. Gevraagd of dat niet al te joker is, antwoordde NS Internationaal:

IC naar Berlijn stopt in Hilversum, Amersfoort, Deventer, Hengelo én Almelo. Beetje bizar veel.

— Ron van Zeeland (@ronvanzeeland) 8 oktober 2019

Kan, maar dan frustreren we de dienstregeling hier voor deze stations. Dat is geen optie momenteel. ^TG

— NS International (@NS_Int) 8 oktober 2019

Misschien, maar ook op deze stations stappen mensen graag op de internationale trein. Schrappen we die stations dan hebben deze reizigers weer een extra aanreis. ^DX

— NS International (@NS_Int) October 8, 2019

Waarmee de IC naar Berlijn dus tot een boemel is verworden. Ook over grens stopt de trein regelmatig op onbenullige stations. Om nog maar te zwijgen van de locomotiefwissel die voor bijna een kwartier oponthoud zorgt. 

Eenmaal in Duitsland is het Duitse treinpersoneel vergeten dat we in een internationale trein zitten en gaan volledig over op het Duits. Enfin, voorlopig blijft het vliegtuig een geduchte concurrent, zeker als NS International dit soort kulargumenten blijft gebruiken.

Ondertussen hadden we een fijne overstap van trein op Metro-tram (lang leve de moderniteit want we hadden het weekabonnement al laar staan in de BVG-app).

https://www.flickr.com/photos/ronvanzeeland/21564758062/

En nadat we de boodschappen hadden gedaan (hier struikel je over de bio-winkels dus dat is geen probleem) togen we naar Bhán Xèo Saigon – die dit keer niet in moederland Vietnam waren, om van hun heerlijke zelfgemaakte seitan-nep-vlees te genieten. Ik dan, want manlief eet wel dode dieren en houdt het bij het origineel.

Na ons ervan vergewist te hebben dat Lola en ons moeder het goed kunnen vinden samen (in plaats van over mijn toetsenbord te gaan zitten belette ze mijn moeder haar boek te lezen), sloot ik de avond af met de oefeningen en dit blog. 

Eens zien wat Berlijn morgen voor ons in petto heeft.