In 1994 was ik in ‘s-Hertogenbosch lijsttrekker voor de SP bij de gemeenteraadsverkiezingen . Ik was nog een broekie – 28 jaar.
Dit verhaal verscheen in maart 1994 in Ter Plekke, het lokale inlegvel van de Bossche SP. Zie ook het vervolg: de coalitie-onderhandelingen.
Belevenissen van een SP-lijsttrekker
Het was makkelijk gezegd en besloten dat ik lijsttrekker zou worden bij de gemeenteraadsverkiezingen. Hoe dichter het eerste debat naderde, hoe meer ik me ongerust begon te maken of ik wel de juiste beslissing had genomen.
De vuurdoop was de politieke kletsavond in de Knillispoort. Zenuwachtig liep ik als Bossche Door de trap af. De eerste klap was een daalder waard: een flinke vermelding in de krant.
Nadeel is wel dat Bossche Door me nog steeds achtervolgt. Het eerste echte debat was tijdens de Dag van de armoede en was eigenlijk een thuiswedstrijd voor de SP en GroenLinks. En daarna afwachten wat de krant ervan opschrijft…
Nou, daar had ik me dus niet zoveel illusies over hoeven maken. In eerste instantie noemde het Brabants Dagblad me helemaal niet en toen mijn portret verscheen (een moetje, elke partij kreeg een portret in de krant), was dat nou niet echt om over naar huis te schrijven.
Toen het ouderendebat. In het hol van de leeuw (CDA en KBO). Het debat ging voor mijn gevoel helemaal niet zo slecht, maar wederom geen woord van mij in de krant. En ik had speciaal voor deze gelegenheid nog wel mijn netste pak aangetrokken, inclusief stropdas!
Eén van de leukste dingen tijdens de verkiezingsrace was het bezoek aan buurthuis De Oosthoek. Het was de bedoeling een gesprek te hebben met de vrouwengroep en andere belangstellenden. Alle naambordjes van de genodigden stonden keurig netjes op de tafels. Ik had mijn naambordje gepakt en ben aan de overkant tussen de mensen gaan zitten. Met als gevolg dat ik geen microfoon had en nauwelijks aan het woord kwam.
Het leukste kwam dan ook na afloop, toen we tussen een groepje vrouwen gingen zitten (die allemaal doodzenuwachtig waren). En toen hebben we gewoon as Bosschenaore onder mekoar zitte proate over wat heb zoal bezig hield.
Dit was tot dan toe het leukste en interessantste wat ik gedaan had voor de verkiezingen.
Het Grote Debat
Het grote verkiezingsdebat dat georganiseerd was door het Brabants Dagblad trok meer volk dan verwacht. Nu zou het pas echt menens worden. En ziedaar, het wonder geschiedde: ik kwam in de krant en niet eens negatief.
Als klap op de vuurpijl kwam er de column van een Vughtse scholiere. Zij vond alle partijen één pot nat, behalve de SP. Zij zat duidelijk niet in de redactie van het Brabants Dagblad. Een halve week voor de verkiezingen kreeg ik een griepaanvalletje.
Gelukkig verving Sandra mij bij het radiodebat van de BLOS. Maandag voor de verkiezingen was de dag waarop ik me echt had verheugd: het jongerendebat op BLOS-televisie.Eindelijk als gelijken (=onervaren) politici onder elkaar. En ik was de enige verkiesbare jongere aan tafel.
Dat is dan toch heel wat anders dan het lijsttrekkersdebat dat de volgende avond plaatsvond. Dat viel tegen. Mijn vriend was er zelfs speciaal voor uit België gekomen. Maar het werd een avond waar ik een onbevredigend gevoel aan over heb gehouden.
Toen waren de kiezers aan zet. Op de verkiezingsdag zelf heb ik de hele dag niets gedaan. En wat viel het ‘s avonds tegen toen de computers niet werkten. We deden het bijna in de broek van de zenuwen. Tot onze grote opluchting is alles, voor de SP althans, goed afgelopen.
's-HertogenboschDen BoschgemeenteraadlijttrekkerRon van ZeelandSocialistiese PartijSocialistische PartijSPverkiezingen
Reageren?