De T uit LHBTQIA+ is de nieuwe zondebok voor extreem-rechts… én voor oude witte linkse mannetjes die geen LHBT-gedoe willen.
LHBT bij links en rechts de kop van jut
Toen Wilders hier zijn klinkende overwinning behaalde uitte ik mijn ernstige zorgen over het verhardende klimaat in Nederland. Woke was in één keer besmet en de nieuwe stok om alles wat anders was mee te slaan. Van de verkiezingsfolders van DENK, tot Yeşilgöz die links ervan verdenkt iedereen op te willen leggen hoe te moeten denken tot Wilders die altijd haarfijn aanvoelt wanneer de tijds rijp is voor weer een nieuwe zondebok.
“Het zal zo’n vaart niet lopen”, zei mijn moeder. Maar ik was er niet gerust op. Het kabinet-Wilders trad aan en daar begon de ellende al: onze racistische minister van buitenlandse handel bezuinigde op Nederlandse steun aan onderdrukte LHBTQIA-organisaties (“We hoeven niet overal voorop te lopen”), onze extreem-rechtse vice-premier bezuinigde op de transgender zorg – geheel in lijn met uitspraken van de grote leider:
“We moeten stoppen met die idiotie en die genderterreur.”
“Morgen ben je een kameel en overmorgen een dromedaris?”
De BBB-vice-premier zingt ook een valse noot mee in het anti-woke-koor toen een transvrouw tot Miss Holland werd gekroond (“Fijn voor Rikkie maar ook dit is weer een voorbeeld van hoe de woke genderideologie (…) leidt tot het verlies van vrouwen”). Haar voorvrouw is geen haar beter met haar opmerkingen over Pride (“Als je met strings door bilnaad en glitters op kruis door gracht vaart WIL je niet geaccepteerd worden.”) en haar denigrerende toon („Ik heb gezien dat er een ‘a’ aan de letterbak is toegevoegd: lhbtiqa+. Sorry, misschien ben ik te onwetend, maar ik heb geen idee waar de a voor staat.”).
Ondertussen belandt een wetsvoorstel over regenbooggezinnen, alsmede de transgenderwet in de diepvries, mede dankzij behoudende Pieter Omtzigt. Maar links kan er ook wat van:
Ja joh, laten we mensen die anders zijn lekker verdacht maken. Iedereen moet zichzelf kunnen zijn, maar ondertussen stemmen ronselen via de onderbuik van je achterban. Maar als Wilders wat zegt over Marokkanen is DENK terecht boos. Wat gij niet wilt dat u geschiedt… enzovoorts.
De laatste in de rij schaar ik onder de zure oude witte heteromanntejes (en een enkel dito vrouwtje) die bang zijn voor verandering en krampachtig vasthouden aan oude vormen en gedachten. Melkert en Verbeet bijvoorbeeld. Ooit verantwoordelijk voor grootse verliezen die de PvdA meemaakte, en nu kampioenen van verzet tegen een partijfusie, want oh die sociaal-democratie moet gered. Fuck de planeet en die groen-radicalen. Als je conservatief-links bent, kan je prima bij de SP terecht. Maar ja, daar hebben deze zure mensen óók een hekel aan. Het is ook nooit goed.
Trump en transgenders
Aan de andere kant van de oceaan gaat het wat sneller. Trump vaardigt het ene decreet na het andere uit. En niet zelden zijn de T’s uit de LHBTQIA-groep als eerste de klos. Verdeel en heers is het motto, en ook bij extreem-rechts weet men dat er ook in de LHBT-gemeenschap mensen zijn die uit angst voor de eigen positie meetrappen naar beneden. Als we maar mee afgeven op trans-personen zien ze ons misschien over het hoofd.
Helaas vrees ik dat het uitstel van executie is en zijn de bange gays later ook gewoon de klos.
Transgenders worden doodleuk gewist uit de boeken, uit de geschiedenis en uit beleidsdocumenten. Vandaag werd er weer een triest hoofdstuk toegevoegd toen de National Park Service (die kennelijk het Stonewall-monument beheert) het woord ’transgender’ verwijderde van de website van het Stonewall National Monument. Een gotspe van jewelste, want het waren de transvrouwen en de drag queens die als eerste opstonden tegen de politie-invallen, denk aan Marsha P. Johnson.
Foto bovenaan dit blog: Stonewall National Monument, New York, 1999. Met schrijver dezes tussen de beelden.
LHBT-gedoe
Terug naar eigen land, waar op links twee partijen die afzonderlijk in de marge bleven opereren, maar samen een factor van betekenis proberen te worden. Hier thuis slapen twee geloven op één kussen. Zelf ben ik een tamelijk ontrouw zwevend GroenLinks-lid, manlief is lid van de PvdA. Beiden stevig voorstander van een fusie. Gisteren waren we samen bij een informatieve avond van de sociaal-democratische tak. Voor mij al de tweede keer (zie hier) en dan wordt het verschil in achterbannen zichtbaar. Waar GroenLinksers (ik chargeer en uitzonderingen bevestigen de regel) hip, jong, divers zijn, is de PvdA-achterban meer vergrijsd.
“Ik kom even controleren of jullie wel woke genoeg zijn.”
Toen bij aanvang aan de aanwezigen gevraagd werd of de GroenLinks-leden de hand wilden opsteken waren dat er verrassend veel. Dat gold ook voor de dubbel-leden. Ik hoefde dus niet mijn vooraf bedachte antwoord te gebruiken – mocht ik de enige GroenLinkser zijn.
Er moesten stoeltjes bijgezet worden, zo hoog was de opkomst. De sfeer was gemoedelijk, en in gemengde rood-groene groepjes bespraken we waaraan een gezamenlijke lijsttrekker moest voldoen en of we een enkelvoudige voordracht wilden of een ledenreferendum. Ik zeg maar vast: enkelvoudige voordracht, om stammenstrijd te voorkomen.
Toen na afloop uitkomsten van de groepssessies werden voorgedragen kwam er plots commentaar uit de zaal:
“Maar liever geen LHBT-gedoe, want daar zit niemand op te wachten.”
Ik was meteen wakker en deed een stap naar voren om er zeker van te zijn dat Melkert himself niet was aangeschoven. Mijn vooroordeel werd wel bevestigd: het was een oudere witte – en naar ik aanneem hetero – mijnheer die kennelijk bang was dat GroenLinks alleen maar bezig is met ‘LHBT-gedoe’.
Voordat het gemor in de zaal een kans kreeg smoorde de PvdA-voorzitter van de dag dit met een grapje. Ik mompelde tegen Judith Bokhove: “Nee, want mensenrechten kun je niet vreten”. Als ik zo het nieuws over Melkert cs. én de commentaren erop lees, denk ik dat we te maken hebben met een minderheid, want al met al zijn alle ledenraadplegingen bij beide partijen met overmacht gewonnen door de voorstanders van verdergaande samenwerking.
Deze week kwam ik een oude column tegen van iemand die ik zeer bewonder en die voor mij de hoop hoog houdt dat het allemaal wel goed komt. Een jonge moeder, moslima met hoofddoek die het consequent opneemt voor transpersonen en de andere LHBTQIA+ers: Emine Uğur, ook wel bekend als overlistener. De hele column is prachtig en hier te lezen, ik citeer slechts het einde:
Elke keer als ik columns of artikelen lees over de terreur van de zogeheten woke-cultuur, bijna altijd geschreven door oudere (witte) mannen, moet ik aan die teyze en dat tafereel denken.
Wanneer je jezelf namelijk ruimte en dominantie hebt toegeëigend en alle anderen daar heel lang in zijn meegegaan, voelt het alsof jij ruimte moet inleveren en jouw ruimte wordt afgepakt, terwijl het eigenlijk gewoon mensen zijn die hun gelijkwaardige plek en ruimte aan tafel opeisen.
Transmensen, gekleurde mensen, vrouwen, homoseksuelen bestonden altijd al en hadden altijd al hun plek aan die tafel. Ze zaten alleen verschoven en verscholen uit het zicht en op elkaar gepakt, omdat jij in hun ruimte zat. Nu zitten ze pal voor je neus, op de plek die altijd al voor hen bedoeld was. Dan kun je zuchtend en steunend met je armen over elkaar eindeloos blijven klagen dat jij nu minder ruimte hebt aan tafel en hoe jij wordt benadeeld. Of je kunt accepteren dat die ruimte sowieso niet van jou was en je het hebt teruggegeven aan de rechtmatige eigenaren.
(heb je geen abonnement, stuur me een berichtje en ik stuur de pdf)
Hiermee is alles wel gezegd. De tijd van de oude verzuurde garde die het altijd voor het zeggen had is voorbij. De toekomst is van ons allemaal, en dat geldt zeker voor de fusiepartij GroenLinksPvdA die onvermijdelijk is. Melkert en trawanten: sluit je aan bij de SP, DENK of maak je belachelijk en richt een eigen partij op. Waarschuwing: u vist wel in dezelfde vijver als al die populistische partijen die ook geen moeite hebben minderheden voor de bus te gooien als het electoraal uitkomt. Succes ermee.
