Na de Statenvergadering afgelopen vrijdag begon officieel het kerstreces. Officieel, want er staat nog het e.e.a. op het programma.
Kerst in huis
Zelf heb ik in alle rust eerst het huis in kerstsfeer gebracht. Eén kerstboom in de woonkamer en een klein kitscherig boompje in de keuken (of zijn kerstbomen per definitie kitsch?).
Deze week staat in het teken van twee excursies (overdag) met afsluitend een debat (’s avonds) in het kader van het burgerinitiatief Megastallen Nee.
Ik permiteer me deze week de vrijheid om er al naar gelang de conditie naar toe te gaan. Na een paar drukke weken ben ik toe aan een week of wat ‘niks’. Eens kijken hoe lang ik dát vol houd.
‘Niks’ betekent voor mij vooral even niks moeten, de druk van de ketel. Als er iets interessants voorbij komt en ik heb zin, dan ga ik. Kanshebbers deze week: één debat over megastallen en een prijsuitreiking bij Basta!
Krukkenles
Ondertussen heb ik mijn eerste ‘krukkenles’ erop zitten. Dat valt nog best mee, ik ben dus weer wat mobieler. Ik kan met twee krukken rustig een paar straten lopen zonder bang te hoeven zijn om last van mijn heup te krijgen. Ietsjes minder prettig was dat de fysiotherapeut het nodig achtte even naar mijn been te kijken.
Dat mondde uit in een stevige behandeling om – als ik het tussen zijn martelingen door goed heb onthouden – huid-, spier- en bindweefsel los te maken. Ik lag te vloeken en te zweten van de pijn. maar het was blijkbaar nodig na een paar jaar één been ontzien te hebben.
Na dit geschreven te hebben is het wellicht overbodig te melden dat het hier op mijn blog de komende weken ook iets rustiger zal zijn.
