Na twee vluchten met een goede aansluiting op het vliegveld van Hong Kong (foto boven), ben ik gisteren veilig aangekomen in Phnom Penh.
Even in Hong Kong
Aangezien het me niet lukte te slapen in het vliegtuig (we landden in Hong Kong rond 00.00 uur Nederlandse tijd – 06.00 uur Hong Kong-tijd) heb ik feitelijk een nachtje doorgehaald. Dat kost me zeker een paar dagen eer ik in mijn ritme zit.
Rust tijdens ongemakkelijke behandeling
Gisteren bijna vergeten mijn pillen te slikken (moet nu bij de lunch i.p.v. het ontbijt). Wel weer begonnen met die vreselijke imiquimodzalf, zij het tweemaal per week (indien vragen over de behandeling tegen anuskanker, klik hier voor meer uitleg).
Eén van de redenen dat ik jullie niet zo vaak denk te gaan lastig te vallen met mijn berichten is omdat ik dit verblijf gebruik om een beetje te ontspannen tijdens die kuur met imiquimod. Maar als ik puf heb dan steek ik mijn energie in het volgen en assisteren van het noodfonds (zie vorig blog, of klik hier) en de verdere oriëntatie op de B&B-markt.
Zoals te zien op bovenstaande foto zitten we hier nog midden in het regenseizoen, dat klettert honderd keer lekkerder als je op bed ligt dan in Nederland.
De oplettende kijker ziet dat mijn uitzicht ongeveer hetzelfde is als de vorige keer, al zit ik nu een verdieping lager. Vandaag zag ik op de facebookpagina van RoCK (Rainbow Community Kampuchea) een aantal appartementen aangeboden voor meer dan de helft van de prijs die ik nu betaal, met zwembad(je) erbij. Daar ga ik vanavond eens een kijkje nemen. Dat scheelt weer wat gedoe om bij een hotel te gaan zwemmen. En een best wat geld ook.
Ik meld me weer als ik echt wat nieuws of moois te brengen heb. Vorig bericht ging het weer mis met een dubbele e-mailmelding, ik hoop dat het nu beperkt blijft tot één berichtje. Excuses voor de bezorgde overlast.
AINanale kankeranuskankerCambodjaChinaHong KongimiquimiodluchthavenPhnom Penhregenseizoen
Ton de Coster
28 augustus 2013Geen zorgen: geen dubbeltje deze keer. Doe rustig aan en sterkte met de akelige zalf! Ik zal aan je denken, als de thuiszorg mijn rug komt insmeren, dat is alvast 3× per week 😉