Met veel gedoe een uur te laat aangekomen in het Erasmus MC voor weer een controle voor het Hiv-vaccinatieproject. Het begon ermee dat ik met de trein ‘moest’ omdat Cees de auto nodig had. Hij kon me niet wegbrengen, dat moest met de Taxihopper ook lukken. Dat had je gedacht…
Toen ik vanmorgen belde om de rit te bestellen was ik feitelijk al te laat om een aankomstgarantie te krijgen. Die heb je wel nodig als je met de trein reist. Eigenlijk lag het aan mezelf, ik had de rit de avond ervoor al moeten vastleggen. Maar goed, ik vergeet wel eens iets. Toen bedacht ik me dat als ik me op station ‘s-Hertogenbosch af liet zetten (i.p.v. Oss), ik een trein later kon nemen en dus wel een Taxihopper kon nemen. Dat ging, maar zonder aankomstgarantie. Niet dat je zonder niet aankomt, maar de aankomsttijd is niet gegarandeerd. Toch maar gegokt en dan zal je zien, wel een taxi op tijd, maar nog twee ritten erbij geboekt. Eerst naar Heesch, toen naar Nuland, daarna naar Rosmalen en tenslotte naar het station. En vet te laat natuurlijk. Op Rotterdam CS wel aardig op weg geholpen met de nieuwe OV-pas met chip. Werkt reuze handig, stukken beter dan de strippenkaart.
Hiv-vaccinatieproject: redelijke uitslagen
Gelukkig kon ik in de trein de verpleegkundige telefonisch verwittigen dat ik een uur later zou komen. Geen probleem, dus weg stress. Uitslagen waren goed. D.w.z. de weerstand (CD4) verder gezakt naar 490. Bij 350 moet ik weer terug aan de pil. De virale lading gelukkig nog niet detecteerbaar, dus onder de 50. Aangezien ik me al een paar dagen een beetje niet lekker voel en de weerstand aan het zakken is, kan dat betekenen dat de virale lading aan het stijgen is. Bij de andere proefpersonen was dat tijdelijk het geval en steeg daarna de weerstand weer geleidelijk. Het worden dus nog spannende weken.
16 juli: voorlopig uitstel
Na een lamlendig weekeinde kreeg ik zojuist van het ziekenhuis de uitslag. Mijn weerstand was niet verder gedaald. Het was nog even hoog (of laag) als vorige week: 420 CD4-cellen. Dat is een grote opluchting. Dat betekent dat ik niet accuut terug aan de pillen moet en gewoon over een week naar de volgende afspraak kan komen.
Waarschijnlijk (en dat verwacht ik ook) is de boel nu gestabiliseerd en zal ik volgende week horen dat het virus weer terug in het hok is, of in elk geval weer aan het dalen. De weerstand kan dan weer stijgen. Bij de andere proefpersonenvan het Hiv-vaccinatieproject, die al wat verder zijn dan ik, gaat het ook zo. Niets is zeker, maar voorlopig is er weer hoop op een lange pillenvakantie.
Schrijf hier je reactie